yakın zamnda partnerde revizyona gitmezsem eşim zaten hukukçu olacak ama, olmasaydı da en azından benden daha çok kazanan/daha çok prestij sahibi olmasını tercih ederdim, çünkü erkeklerin %99u eşlerinin gölgesinde kalmayı hazmedebilecek olgunlukta değil ne yazık ki.. ya da eşim öğretmen olsa mesela, ben eve geldiğimde o çoktaaaaan ayaklarını uzatıp göbeğini kaşımaya başlamış olsa, buna rağmen evin bütün işi beni beklese ve yüzsüz bi de kapıdan girer girmez "akşam ne yiyeceğiz?" diye sorsa...yok yok biz kesin boşanırız. avukatlık zaten geliri ve mesaisi düzensiz bir meslek, eşimin yaptığım işin nağırlığının ve gereklerinin farkında olmasını isterim. her gün neden 10da eve geldiğimi ya da tatil günlerinde bile arayan müvekkillerime telefonda laf anlatmaya çalıştığımı açıklamak zorunda olmak istemem..
annem ve babam hukukçu bir çift.onların akşam eve gelince adliye dedikodusu yapması, dosyalarını okurken yardımlaşmaları, birbirlerinin hatalarıyla dalga geçmeleri falan çok hoş.