Bir fikri çabanın eser sayılabilmesi için yasada öngörülen eser gruplarından birine girmesi ve sahibinin hususiyetini taşıması gerekir. Dilekçelerin ilim ve edebiyat eserleri grubu içinde herhangi biçimde dil ve yazı ile ifade olunan eserler içine girdiğini kabul edebiliriz. Ancak burada esas önemli olan nokta sahibinin hususiyetini taşıyıp taşımadığıdır. Sahibinin hususiyetini taşıması mevcut olanları tekrardan kurtulup yeni bir fikir ortaya koymakla mümkündür. İçtihatları, doktrini tarasak da kanun maddelerini ifade etsek de bunlar tekrardan öteye geçmediği sürece eser sayılamaz. Ne zaman ki bir yasa maddesini özgün biçimde yorumlayarak açıkladık, işte o zaman bu ifadeler işlenme eser olarak koruma bulur. Çünkü yasanın 6. maddesine göre bir eserin işlenmesi işleyenin özelliklerini taşıdığı ve eser sahibinin haklarına zarar vermediği ölçüde eser sayılır. Yasaların ve içtihatların işlenmesi ise yasaya göre serbesttir. Dolayısıyla dava dilekçelerinin eser olup olmadığı bu konular üzerinde kafa yorularak değerlendirilebilir.