Ne tesadüf, ben de öyle yaparak mutlu olma yolunu seçenlerdenim... Demek ki herkesin mutluluğu aradığı ve bulduğu yerler farklı ve hatta zıt olabiliyor...

Bir de şu var : İnsanlar mutluluğu hep olmayan yerlerde aramışlar ve tabii bulamamışlar. Bu gerçekten pratik bir sonuç çıkarmak en akıllıcası gibi : Olmayan yerlerde,olmayan mutuluğu aramaktan vazgeçip sonsuz huzur ve mutluluğu bulmak daha kolay... (Mutluluğun en kolay formülü galiba mutluluktan vazgeçmek) Ve daha iyisi,kendin için mutluluk aramak yerine başkalarını mutlu etmeye çalışarak veya mutluluğu hayatın bütün alanlarına yayılan bir kavrama dönüştürerek bu ağır yükü paylaştırmak...

Herkes kendine mutluluk arar,serzenişler arayıp kendine bulamadığı mutluluk içindir de hiçkimse karşısındaki için mutluluk aramaz... Karşımızdaki insan,yaşam,dünya bizi mutlu etmek için dönmelidir,aradığımız hep kendi mutluluğumuzdur. Bulamadık diye dövünürüz de,karşıdaki/lere mutluluk veremedik diye dövünmeyiz.... Bu da bir çelişki ve hatta bencillik gibi...