okunmayan şiirim sanırım iyi olan,
acı ve göz yaşıdır senden geriye kalan...
kör kuyunun içinde,biri yok beni bulan...
bilmediğim menzile,çeker ayaklar beni...
bilmiyorum bu hayat ne diye saklar beni...

insanlar tanıyorum ayrı dinlere mensup,
yüreğinde umutlar ayrı genlere mensup,
sevdaları aşkları ayrı günlere mensup,
hepsi yaşamaktadır umutla yer kürede,
her gecen gün ararım bana bir yer nerede?..

ekmek aş ve su gibi umut tüketmekteyim...
dağ köyünde başlayan çizgide gitmekteyim...
koskocaman şehirde gün ve gün bitmekteyim...
adını koymadığım bir son sayıklar beni...
gece gün yuvarlanır,tek tek ayıklar beni...

akdevrim/istanbul.