Hayatımın Mahvoluşu

Sarmış ise dörbir yanımı hüsran,
Bir boşluğa iten ümitsizlik,
Karanlık hücrelere koyan çaresizlik,
Kuytu köşelere iten yalızlık.

Beni yanlız başıma koymayan,
Bi çaresizlik,
Kişiliğimi kaybettiren toplum düzeni,
Benliğimi çiğneten yaşam koşulları.

Böylebir düzen içinde
Beni anlayan yok.
Çünkü bu yaşayışın dışına çıkan yokki
Beni anlayan olsun
Birzere dahi bile olsun benimle olsun.(07.06.2000)