Hayat artık teoremlerle anlaşılabilecek, kompleks sayılar matrisi gibi bir hal aldı...

Denklem içinde denklem ve içinden çıkılması güç bir denklem; çözülmüyor, çözülemiyor. Hiçbirşeyde imzamız yok sanki. Yaşadıklarımız bizim değilmiş gibi artık... Onları az önce geride bıraktık ve artık o ana dönemeyiz bir daha...

Hayat; kısa; arzu dolu; sonsuz bir an; tükenmez; boşluk; yokluk...