Av. Sevil ' i tehdit eden kişinin cezalandırılmış olması ilk bakışta çok yerinde ve haklı bir sonuç. Ama insan olgunlaştıkça mücadele ve çözümlerde daha ılımlı,yumuşak,uzlaşmacı bir tutuma geçiyor sanırım. Aslında ben küçük bir çocukken de kavga ve didişmeyi sevmezdim. Üvey annem ve benim dışımdaki 6 kardeşim arasında bitmek tükenmek bilmeyen kavga ve didişmelerin hep dışında kalırdım. Kavga etmeye başladıklarında ben hemen evi terkeder,döndüğümde ise kavganın kritiğine her iki tarafın beni şahit göstermesine itiraz ederdim,ben olay yerinde değildim diyerek. Ama üvey annem ısrarla benim tanıklığımı temin etmeye çalışırdı,bu kız yalan söylemez,herkes inanır,sorun kendisine kavga öyle başlamadı mı diye beni içlerine çekmeye çalışırdı. Galiba o günlerin yorgunluğundan olacak kavgaları hiç sevmiyorum.

Bu hafta bir kavgayı yasal yollardan çevirerek kendi yöntemimle barışa çevirdiğim için çok mutlu oldum. Bir meslektaşımız duruşma sırasında taleplerini ısrarla yazdırmak istemiş. Hakim ara kararlarını yazmaya geçtiği için artık talepleri dinlememiş. Arkadaşımız yine ve çok sinirlenerek bağırıp çağırmış,hakim de bu tutumunu ara kararına bir madde ekleyerek baroya bildirmeye karar vermiş. Nitekim de baroya bildirmiş. Arkadaşımın aynı zamanda bende vekaleti var. Savunmasını ben yazacağım. Ama olayın çalışma barışını bozan ve estetik olmayan yönünü daha çok önemsediğimden,savunma ile olayı çözmekten ziyade asıl önemli olan karşılıklı saygı ve nezaketi kendi kişisel tercih ve duygularımızla oluşturmayı daha uygun buldum,savunma yazmadan önce hakimi ziyaret ettim. Hoş olmayan bir iletişim olmakla birlikte,bu hoşnutsuzluğu aramızda,var olması ve korunması gereken,ilşkilerde ve iletişimde,karşılıklı saygıyı,karşılıklı çaba ve istek ile onarmak istediğimi,hatalı tutumların gönülde affedilmesinin hafifletici olacağını,gönülden bir uzlaşmanın,duruşmalı ve savunmalı bir (takipsizlikten) daha anlamlı ve değerli olacağını belirttim.(hakim şöyle düşündü önce : zaten baro ne ceza verecek ki...)Ve devamla hakime : Biz sizi karşımıza alarak değil,yanımıza alarak ve gönlümüzü bir ederek sorunu çözmek ve barış duygusunu böylece kendimiz yaratmak istiyoruz dedim. Çok kırgındı,ama bu içten barış çağrısını kabul etti,tabii bu sonuç çekişerek elde edilecek bir lehe sonuçtan, bana göre çok daha değerli oldu.

Mümkün oldukça ılımlı,uyumlu,affedici olmak huzur ve barış içinde yaşamak zaten çok zor olan yaşam koşullarını hepimize daha kolay kılacaktır.