ne yazsın ki ellerim,
garibansa hallerim,
ateşi tutar gibi,
ansızın batar gibi,
kendime catar gibi,
güne başlayanım ben...
kendi kendimi birden,
sanki taşlayanım ben...
sevgi diye karşıma
hain biriydi çıkan,
hayallerimi yıkan...
bir umut bekliyorum,
sevgi bulutlarından
yer yüzüne damlayan,
bir gün beni anlayan...
iki özgün arkadaş,
ayak sesim,nefesim...
ta içinden tutuklu
bilinmeyen kafesim...
nerede şimdi benim,
bal tutacak peteğim?...
ulaşmak mı zor bana,
ötelerden öteyim...
hayat zaten kor bana...
gece karanlığında,
ilahi ışık gibi,
bir bana aşık gibi,
yüreğimdeki yere
damlamanı beklerim...
ne halde olduğumu,
anlamanı beklerim...
gerisinden bana ne?
takvime baktığımda
kaymış gitmiş gün yine...


akdevrim.22.02.2008.istanbul.zeytinburnu.