Yazacak bir şey bulamıyorum şaşkınlığını bu kez gösteremeyeceğim. Çünkü yazılması gereken çok şey var. Nasıl ve ne şekilde yapacağımı bilemesemde.

Ben dün akşam o lanet olası yolda bir meslektaşımı kaybetmedim. Bir sırdaşımı, dostumu,gönül adamını ve benim için çok özel bir insanı kaybettim. Onsuz bir hayata neleri sığdırabileceğimi de bilmiyorum. Anlamsızım. Kendi adıma acım çok büyük.

Hayatımda tanıdığım çok özel insanlardan birisiydi O. Gerçekten çok klas bir insandı. Sağlam bir omurgaya sahipti. Mütevaziydi. Bilgeydi. Kimsenin gıyabında tek laf ettiğine tanık olmadım. ''Üstad sende iyi biliyorsun ki .... demek hakarettir, neden uzak kalıyorsun?'' dediğimde ''Kısır tartışmaları sevmem, o yüzden müdahale seçeneğim yok, üzgünüm.'' derdi. Oftaş-Samsun maçına gidecektik sınavımız ertelenmeseydi. Ankara'nın kuru ayazını beraber yedik, aynı otelde sabahladık, aynı tabağa kaşığı saldık. Sınav öncesi son değerlendirmeleri yapardık. Ara ara TD'yi konuşurduk. Yıllar öncesi yaşanan ve sadece Samsun'un değil tüm Türkiye'nin yüreğini dağlayan o elim trafik kazasını izletmişti cep telefonundan. Gözlerini dolduğunu gördüm. Nasıl bir Samsunsporlu olduğunu da.Sonra yine yıllar öncesi yaşanmış şu an hayatta olmayan iki siyasinin karşılıklı atışmasını izletmişti.Orada da nasıl bir vatansever olduğunu müşahede etme fırsatı tanımıştı şahsıma..

O gerçekten ama gerçekten çok düzgün bir insandı. Kırılmazdı kolay kolay. Sadece bir şeye kırgın olduğunu söylemişti o gece. İdeolojisini değiştiren genç arkadaşlara kırgınım derken isim vermeyecek kadar da delikanlı olduğunu beynime zerk ediyordu. Onları eleştirmeyecek kadar ve asıl hatanın biz de olduğunu söyleme erdemine sahip olacak kadar da beyefendiydi, adam gibi adamdı...

''Biz çıkamıyoruz bari ADS'yi çıkarın, bir Adana deplasmanı yapalım.'' demişti en son. Alemin kralını yapalım, acılı adana'ya doyuralım seni demiştik ama ansızın gitti o yürekli insan...

Cenazesinde bulunmayı, O'na son görevimi yapmayı çok istedim, malum vatani görevimi yapıyorum. Vatani görev demişken o güzel insanla aynı yerde acemi eğitimi almışız ve koğuşlar bölgesindeki hatıra fotoğraflarında o 291. dönem ben 317. dönemde boy gösteriyoruz ve bundanda büyük mutluluk duyduğumu belirtmek istiyorum..

Şu satırları gözyaşları içerisinde , çok bozuk bir ruh haliyle yazdığımın bilinmesini,anlatım bozukluklarının olabileceiğini ve bunun özür sayılmasını dilerim...

Son olarak; O'nun için yüreği yanan,ailesinin,sevenlerinin,dostlarının acısını paylaşan herkese ayrı ayrı selam olsun. Başta ailesinin, Samsunspor sevdalılarının,Samsun Barosunun,TD ailesinin ve tüm sevenlerinin başı sağolsun. O'nu unutmayacağız.

Nur içinde yat güzel insan...Buluşmak üzere...