günler hep yeni başlar...
bilmeli arkadaşlar...,
çevremdeki insanlar
gülmeli arkadaşlar...
ölüm sessizliğinin
sindiği yeri gördüm,
omuzlarda umuda,
bindiği yeri gördüm...
göz yaşımı sessizden
yüreğime akıttım...

nüksetmiş kanser yine,
bir vurmuş sevdiğine...
adı konulmayan yas,
çökmüştü eve birden...
bir mezar toprağını,
dökmüştü eve birden...
hiç kimseye bir kelam
nedense diyemedim...

kimliğini uzatın,
yaşıda yok bu zatın...
"ölüm adın kalleş olsun"
sessiz ve sinsi adım...
dün geceden dolayı
kalmadı asla tadım...

akdevrim.11.12.2007.istanbul.