Mesajı Okuyun
Old 06-11-2007, 18:30   #1
yefe

 
Varsayılan 5434 SK Ek M. 3 ile ilgili.....

Sayın meslekdaşlar kafama takıldı aşağıdaki gibi bir karar var ve karar metninde (altı çizili olan bölümde)2363 sayılı kanun ile yapılan 5434 sayılı Kanundaki değişiklikten bahsedilmiş ama anılan Kanunun Ek madde 3 metnine bakıldığında oldukça ilgisiz bir metin ben mi yanılıyorum yoksa bu metin de mi bir yanlışlık var?Eğer konu ile daha önce karşılaşan ya da bu konuda bilgisi olan varsa fikirlerinize ve değerli katkılarınıza ihtiyacım var teşekkürler...
karar şu;

T.C. YARGITAY
12.Hukuk Dairesi

Esas: 2002/3181
Karar: 2002/3965
Karar Tarihi: 26.02.2002


Dava: Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: İİK' nun 82. maddesi haczi kabil olmayan İİK' nun 83. maddesi ise kısmen haczi caiz olan şeyleri düzenlemiştir. İİK' nun 83. maddesine göre ise maaş, tahsisat her türlü ücretler irtifa hakkı ve hasılatı emekli maaşları ve sandık tarafından belli aralıklarla ödenen sair iratlar anılan maddedeki esaslar dahilinde kısmen haciz olunabilir. Hak sahibine toplu biçimde bir defada yapılan ödemeler anılan maddede sayılanlar arasında değildir.

5434 Sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanununda haczedilemeyecek şeyler belirlenmiştir. 2363 sayılı kanunla 5434 sayılı kanuna eklenen ek madde 3' e göre, Emekli Sandığınca ödenecek sosyal yardım zamları haczedilemez. (örneğin aile ve çocuk yardımı, yakacak zammı gibi maaşa eklenen farklar gibi paralar)Ancak bu neviden olmayan. Dul yetim maaşı borçlu ailesi efradına tahsis edilen bir para olması itibariyle borçtan mesuliyetleri halinde mirasçıların maaşlarını İİK' nun 83. maddesi uyarınca haciz konulmasına yasal bir engel yoktur. Mercice bu kurallar ışığında şikayetin çözümlenmesi gerekirken İİK' nun 82/10 madde hükmü gerekçe gösterilerek istemin reddi isabetsizdir.

Sonuç: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile merci kararının yukarıda açıklanan nedenle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.