Özellikle Sayın Gemici'nin yazısını okuyunca, avukatların nasıl günah keçisi görüldüklerini, peşin olarak nasıl sahtekar ilan edildikleri ortaya çıkıyor.

Üstelik bu peşin hüküm, kanaat o kadar katılaşmış ve sabitleşmişki, "avukatları sıfır töleranslarla cezalandıralım ama ya diğerleri ne olacak" içerikli bir yazının (ki benim bu konudaki yazdığım tüm yazıların aslında özü budur) dahi, "avukatları cezalandırmayalım" olarak algılanmasına bile neden olmakta.

Gerçekten çok ilginç.

Bu toplum, "hemşirelere iyi gözle bakmayarak, "diğerleri"nin ne kadar namuslu olduğunu" ispatlamaya çalışır.

"Avukatlara iyi gözle bakmayarak", "diğerleri"nin ne kadar adalet peşinde koşan ulvi insanlar olduğunu ispatlamaya çalışır.

Olduk olmadık şeylerde avukatları cezalandırarak, hadi en iyi ihtimalle söyleyeyim, avukatlara hiç taviz vermeyerek, adaletin mükemmelleştirileceği sanılıyorsa hata ediliyor.

Dikkatler avukatlara çekilerek, "ötekiler"in suçları aklanmakta!

Hesap hatalarıyla 20 yıllık mahkumlar serbest kalmakta. Peki bu görevi ihmal değil de nedir? Neden avukatlara çekilen keskin kılıçlar burada susmakta?

Hakkında hükümler bulunan azılı suçlular ihmallerle yurt dışına kaçmakta.

Müvekkiliyle görüşmeye çalışan avukat didik didik edilirken, kimi mahkumlar, bazen elini kolunu sallayarak bazen de cezaevi nakli sırasında içilen çaylara karışan ilaçlarla serbest kalmakta.

Bunlara kimse gık demiyor. Dese bile "eh olabilir, insanlık hali" gözüyle bakılıyor. Asla gündemde kalmıyor.

Olur olmaz şeylerle avukatları cezalandırmak, gündem saptırmaktan başka bir şey değildir.