İlkokul ve ortaokul zamanlarındaki eğitim hayatımda matematik özürlüydüm.Hiçbir şekilde anlamıyordum,hatta ilkokul dördüncü sınıfta anneme söylediğim sitem dolu söz hala aklındadır.Aynen aktarıyorum:Bize ne problemlerinden problemlerini kendileri çözsünler yahu!Bana zar zor havuz problemlerini anlatırken bu sözü söylemişim.İlkokul 5'e geçip okulu bırakmak tek hedefimdi,o zamanlar zorunlu eğitim beş yıllıktı,ama ben beşinci sınıfa geçtiğim vakit zorunlu eğitim sekiz yıla çıkarıldıAnnem de hocalarım gibi umudunu kesmişti benden.Ortaokul birinci sınıfta matematik yazılısından '3' aldığım zaman(bizde 5lik sistem geçerliydi) hoca beni tahtaya çıkarır ve sınıfa beni alkışlamalarını söylerdiAma ertesi sınavda hemen yazıyla:BİR rakamla:'1' alırdımLiseye geçtiğimde bana bir ilham geldi,lisede matematiği su gibi biliyordum ve orta okulun en tembeli lise birincisi olmuştu.Yıllar sonra hocamı gördüğümde beni hatırlaması kolay olduMatematikte uzun yollar kat ettiğimi() söylediğimde inanmadı.Okuyor musun sen cidden dedi,hukuk okuduğumu söylediğimde daha çok şaşırdı ve 'Ee kızım onu kazanmak için ÖSS'de matematik çözmen gerekmiyor muydu' dediUmutsuz VakaydımHalâ da inanabilmiş değildir