Bu konuda benim hukuk mantığıma ters olan nokta şu:
Tarafların, aralarında çıkması muhtemel bir ihtilafla ilgili delilleri belirlemeleri ya da sınırlamaları sözleşme serbestisi ilkesi ile açıklanabilir. Ancak delil sözleşmesinin belirli bir tür belge ve/veya delil için (örneğin ticari defterler) kanunun öngördüğü geçerlilik ve ispat gücü kurallarını değiştirmesi bu kapsamda kabul edilemez. (şahsi kanaatimdir)


Dolayısıyla konu ile ilgili sorunları örnek üzerinden şu şekilde sıralamak mümkündür:

Örneğin TTK ticari defterlerin karşılıklı birbirini teyit etmesi halinde sahibi lehine delil olabilmesini öngörmektedir. Bu durumda sadece bir tarafın defterlerinin delil kabul edilmesini sağlayan delil sözleşmesi(ya da şartı) ile bu ispat kuralının ortadan kaldırılması TTK hükümlerinin varlık amacıyla ne kadar uyuşmaktadır? Bunun sınırı nedir? Ticari defterlerle ilgili ispat kuralları delil sözleşmesi ile değiştirilebilirken taşınmazlarla ilgili ispat kuralı (tapu kayıtlarının geçerliliği) neden değiştirilememektedir? Taşınmazlara ait ispat kurallarının kamu düzenine ilişkin sayılmasını sağlayan nedir? Ticari defterlere ilişkin ispat kuralı neden kamu düzenine ilişkin değildir? Kamu düzenini ilişkin olma konusunda Yargıtay'ın objektif kriterleri var mıdır?