Gülmek
Kendi kendine gülen
Kişiye deli derler,
İnsanlar hep bu yüzden
Toplulukla gülerler.

Gülmesini bilmeyen
Bir güldüreni arar,
Oysaki güdülmeyen
Özgür nice insan var...

Kendini idareye
Bir alışsa insanlar,
Bilmem gider nereye
İşsiz kalan çobanlar...

Gülme yeteneğini
Önce kendinde dene,
Kendin sağ ineğini
Bırakma bilmeyene.

Başkasının sırtına
Çıkan belki yükselir,
Bu yükseliş ardına
Mutlaka düşüş gelir...

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.