Ben, senden önce...

Ben senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mi zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.

İyisi mi,
beni yaktırırsın,
odanda ocağın
üstüne korsun
içinde bir kavanozun.

Kavanoz camdan olsun,
şeffaf,
beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin

Fedakârlığımı anlıyorsun:
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.

Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.

Sonra, sende ölünce
kavanozuma gelirsin.

Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
.............
.............
........
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
İçimden bir şey:
belki diyor.

Piraye'den Nazım'a
18 Şubat 1945'de