Deniz Ve İnsanlar
Sorarım sana ey deniz
Bu maviliğin derinliğinde
Gizlediğin neler var?
Altında bilinmez neler döner?
Üstünde sefere çıkan gemiler
Seferden döner.

Sana değil rengine âşık herkes.
Aldanma insanlara
Çünkü nankördür bazı insanlar.
Çölde kalınca biraz
Su...su...diye seraba can atar
Getirir ummana koyarlar
Gözleri bir noktaya dikilr
Bakar ufuklara hareketsiz
Toprak hülyasına dalar.
Doyurmaz gözünü
Ne hava ne de su,
Onun ancak
Aç gözünü doyurur toprak
Başlarken son uykusu...

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.