Çift Ana
Benim bir çift anam var
Biri bastığım toprak
Biri fedakâr ihtiyar.

Ceninken taşır karnında
Beni dokuz ay on gün,
Nihayet meçhûl birgün
Verir öbür anama.
Yapmadığım kalmaz ona
Hatta çiğnerim onu.

Ne de olsa ana kalbi
Alınca Azrail ruhumu
O da beni basar bağrına.
Yalnız ben olsam iyi
Ben gibi her âdemi
Alır,karnına doldurur.
Yerdeki şu şişkinlikler
Biri sensin,biri benim,
Mezar derler adına ama
Mezar sanma onları.
Bunlar,ruhumuzu alıp
Anamızı gebe koyan
Azrail'in tohumları.
Mâdem ki bu karında
Toplanmışız hepimiz
Öyle ise kardeşiz...

Anamızın karnı şişer durmadan
Taşır cesedimizi bizim
Ahret gününe kadar.
Görününce Cenette üzüm
Cehennemde duman
Yeni bir âleme kapı açarız
İster istemez onun karnından.
Kimimiz mey arar,kimimiz yâr,
Kimimiz Cehennemde ısına dursun
Kimimiz Cennette Huriler sarar...

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.