Bir Varmış Bir Yokmuş
Döndüm diyar-ı gurbetten
Yârin ülkesinde ne bir yaprak
Ne de bir dal kalmış.
Sararmış güllerin rengi
İçinde ne bir al kalmış.
Karanlık geceler üstünde açan
N e bir hilâl kalmış.
Heyhat! bunca özlemden arda
Yalnızca melâl kalmış.
Kendimi zorladım nice sızlanmaya
Anladım ki ne mecâl kalmış?

Yâri alan almış,
Saran sarmış,
Benimse saçlarım ağarmış,
Gönlüm kararmış...

Aşk bir masalmış,
İnsan bir masalmış,
Hayat bir masalmış
Ki bir varmış,bir yokmuş...

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.