Üvey Babanın Çocuk İstismarı

merhaba ben 10 aylık evli bir bayanım.ilk eşimden olan 10 yaşında bir kızım var.evlenmeden önce eşim üstüme ev aldı ve şuan geri evi istiyor 10 aydır hakaret fizyolojik,ekonomik,piskolojik şiddet görmekteyim ve çocugumunda aşırı derecede bu olaylardan dolayı piskolojisi çok bozuldu devamlı ölümü düşünüyor.intahara teşebbüs ediyor okul hayatınıda mal oluyor bu olaylar.gerekli yerleri aradım çocuk için onlarda önce evin içindeki durumları düzeltmem gerktigini ondan sonrada piskologa götürmemi söylediler.eşim çocuguma tacizde bulunuyor kendiside ben şakalaşıyorum diyor kızım bu olaydan çok etkileniyor her defasında bagırıyor ama eşim anlamıyor kaç defa konuştum kızımı yalnız bırakamaz duruma geldim bende adliyeye başvurarak evden 6 ay uzaklaştırma kararı aldım yalnız bu süre boyunca maddi destek alabilirmiyim eşimden yani nafaka talep edebilirmiyim? birde evi benden alabilirmi? ev evlilik öncesi, çok kişiye sordum yarısı alabilir yarısı alamaz dedi şaşırdım kaldım beni aydınlatırsanız çok sevinecegim.birde eşim devamlı bana illah boşanma davası aç diyor bende sen aç diyorum hayır olmaz diyor şimdi davayı onun açmasıyla benim açmam arasında ne olabilir ?şimdiden çok teşekkür ederim saygılarımla...

Sn.Katılımcı

1-Çocuğunuzun tacize uğradığını belirtmişsiniz.Çocuklara karşı yapılan her türlü cinsel saldırı çocuk istismarıdır.Bu ağır bir suçtur.Daha ağır cinsel istismar saldırıların oluşmasını beklemeden savcılığa suç duyurusunda bulunmak gereken ciddi ve vahim bir durum yaşanmaktadır. Çocuğunuz kendisine yardım edilmesi için çeşitli şekillerde çığlık atıyor olabilir.Çocuğunuza lütfen kulak verin ve duyun.

Suç duyurusunda bulunmadan önce bulunduğunuz yere en yakın üniversitenin Adli Tıp Anabilim Dalına başvurarak çocuğun durumu bir rapor düzenlenmesini talep edebilirsiniz.Bu rapor ile birlikte savcılığa başvurabilir, hemen mağdur çocuk için barodan bir avukat atanmasını isteyebilir ve saldırganın cezalandırılması için soruşturma yapılmasını isteyebilirsiniz.Raporla birlikte başvurmanız süreci hızlandıracak ve mağdurun yıpranmasını azaltacaktır.

Bu alanda katılımcılara ne yönde karar vermeleri gerektiği konusunda hiç bir görüş beyan etmemekteyiz.Fakat sizin mesajınızda olan şey bir çocuğun hayatını ve varlık sebebini ilgilendiren işlenmekte olan ağır bir suçtur.Bu suçun aile içindeki diğer bireyden gelmesi cezada ağırlaştırıcı bir sebeptir.
Sessiz kalmanız suçu bildirmeme sorumluluğunu size yükleyecektir.

2-Koruma ve uzaklaştırma kararı alınırken ,hakim mağdurların yaşam düzeyini de gözönüne alarak bir nafaka tayin edebilir.

Tarafınızca alınan koruma kararında bu konuda karar verilmemiş ise kararı veren mahkemeye yeniden başvurabilir ve ek karar isteyebilirsiniz.Nafaka kararı verilecek olur ise icra takibi için harç ödemeniz gerekmez.

3-Boşanma davası açılmadığı için taşınmazın durumunu tartışmak için henüz erken diye düşünüyorum.taşınmaz sizina adınıza kayıtlıysa ,eşinizin bu konuda hangi davayı açacağını kestirmek mümkün değildir.

Bu konuyu dava açtığı zaman tartışmak yerinde olacaktır.

4- Dava açan davasını ispatlamakla yükümlüdür.Mesajınıza göre yazdıklarınızın ispatlanması durumunda boşanmaya karar verilecektir.
Eşinizin çocuğa yönelttiği cinsel istismar konusunda suç duyurusunda bulunduktan sonra boşanma davanızı açmanızı bu durumu da delil olarak bildirmenizi öneriyoruz.

Bir avukattan hukuki destek almanızı ısrarla öneriyoruz.Mali durumunuz elverişli değilse baro adli yardım servisine başvurabilirsiniz.

Sayın Konuk,

Sayın Habibe Hanım gerekeni söylemiş ancak ben de yine vurgu yapmak adına ekleme yapmak istiyorum.

Çocuk istismarı ciddi bir suçtur ve vakaların çoğu sanılanın aksine yabancılardan değil çocuğa kolay ulaşabilen, yakın aile bireyleri ve tanıdıklardan gelir. Çocuğunuz bakın bu konuda tepki veriyor ve psikolojisinin bozlulduğunu , intihar girişiminde bulunduğundan bahsetmişsiniz. Bir anne olarak onu koruma ve gerekli önlemleri almada birinci derecede siz sorumlusunuz. Bu hem anne olarak göreviniz hem de hukuki sorumluluğunuzdur. Daha ciddi boyutlara ulaşmadan zaman kaybetmeden lütfen yukarıda size önerilenleri gerçekleştiriniz ki çocuğunuz daha fazla zarar görmesin.

Bu konuda çocuğunuzun okulunda görevli (varsa) okul psikolojik danışmanından da yardım alabilirsiniz. Yok ise okul idaresinden (dilerseniz) konudan bahsetmeden de direkt olarak Rehberlik Araştırma Merkezine yönlendirilmenizi isteyebilir ya da kendiniz de oradan yardım isteyebilirsiniz. Çocuğunuzun yardım almasına ilişkin prosedür konusunda sizi uygun kuruma yönlendirerek yardımcı olacaklardır. İşin kanuni boyutu Zaten Sayın Habibe Yılmaz Kayar tarafından açıklanmış. Bu önlemlerin hiç biri sizin yapamayacağınız türde önlemler değil ve eminim siz bu konuda gerekenleri yapabilecek yeterlikte ve duyarlıkta bir annesiniz. Çocuğa yönelik her davranış elbette istismar olarak nitelendirilemez ve eşiniz şakalaştığından bahsediyor olabilir ancak çocuğunuzun bundan rahatsızlık duyduğu da belirgin.Bunlar önemli veriler. Yapılması gereken temkinli bir şekilde konuyu ciddiye almak, varsa gereken hukuki prosedür ve psikolojik yardımın alınmasının sağlanması, yok ise de (umarım öyledir) bu işin ciddiyetinin kavranması noktasında hem eşinizin sinyalleri almasını sağlamış olursunuz hem de bu olayın gerçekten vuku bulup bulmadığını da netleştirmiş olursunuz. Dolayısıyla , harekete geçmeniz her anlamda faydalı olacaktır.

Kolaylıklar diliyorum...

bilgileriniz için çok teşekkür ederim.ben anneyim evledımın başına kötü bişey gelmesini asla istemem.çocugumu kötülüklerden korumaya çalışıyorum ama bu olayı komşularımada anlattım onlar da eger mahkeme taşırsam direk çocugu babasına verirler dedi.kızımdan ayrılamam o benim herşeyim ben kızımı yaklaşık 9 yıldır babasız büyüttüm o benim dünyam bu evliligimide sırf yaşlı biriyle yaptım ki çocuguma zarar gelmesin diye ama yanıldım sanırım ben 29 yaşındayım eşim 63 asla böyle bi olay düşünmedim evlendim bize babalık yapar dedim kendisi emekli astsubay bilgili kültürlü neyin ne oldugunu bilen bir insandı evliligimin 2 günü kızıma bagırmaları başladı ses çıkartmadım ama bu şakalaşma dedigi olay beni çok ürküttü geceleri uyumadım çocugu okula götürüp uyuyordum.kızım 3 kere intihara teşebbüs etti 1 boynunda iple abimin eşi yakaladı 2 defada banyo küvetinde yakaladım neden diye sordugumda siz hep benim yüzümden kavga ediyorsunuz ben olmazsam sen bu kadar acıyı çekmezsin deyip aglıyordu gerçektende o gün yine eşim kızımın karşısında eşortmanının içine elini sokmuş cinsel organıyla oynuyordu kızım yanıma geldi neden x amca böyle yapıyor dedi şaşırdım içeri girdim gerçektende cinsel organını tutuyordu o gün kavga ettik akşamıda kızım intahara teşebbüs etti.okula gittim ögretmeniyle müdür yardımcısıyla görüştüm kızıma bize anlat dediler anlatmadı utanıyorsan eger ya resimle yada bize bi mektup yaz dediler.yazmadı sadece bilg. kendini asan bir kız çocugu çizip gözyaşları yapıyor altınada kaderim benim yazısı yazıyor.kızımla çok konuştum ama başarılı olamadım halen herşeyden kendisini suçlu tutuyor suçluluk duygusu var.şimdi eşim evden uzaklaştırma aldı biz kızımla o kadar iyiyiz.kavga yok gürültü yok sadece anne ya gelir bizi öldürürse okuldan eve gelince dolapların içine bakıyor acaba gelip saklandı bizi öldürecek mi diye bizi dışarı atarsa nerde kalacagız anne ben okuldan ayrılırmıyım ben işe gireyim diye sorular soruyor sadece ama en yakın zamanda eger kızımı babasına vermeyeceklerse derhal ilgili yerlere hastaneye götürecegim saygılarımla

Alıntı: Yazan Konuk bilgileriniz için çok teşekkür ederim.ben anneyim evledımın başına kötü bişey gelmesini asla istemem.çocugumu kötülüklerden korumaya çalışıyorum ama bu olayı komşularımada anlattım onlar da eger mahkeme taşırsam direk çocugu babasına verirler dedi.kızımdan ayrılamam o benim herşeyim ben kızımı yaklaşık 9 yıldır babasız büyüttüm o benim dünyam bu evliligimide sırf yaşlı biriyle yaptım ki çocuguma zarar gelmesin diye ama yanıldım sanırım ben 29 yaşındayım eşim 63 asla böyle bi olay düşünmedim evlendim bize babalık yapar dedim kendisi emekli astsubay bilgili kültürlü neyin ne oldugunu bilen bir insandı evliligimin 2 günü kızıma bagırmaları başladı ses çıkartmadım ama bu şakalaşma dedigi olay beni çok ürküttü geceleri uyumadım çocugu okula götürüp uyuyordum.kızım 3 kere intihara teşebbüs etti 1 boynunda iple abimin eşi yakaladı 2 defada banyo küvetinde yakaladım neden diye sordugumda siz hep benim yüzümden kavga ediyorsunuz ben olmazsam sen bu kadar acıyı çekmezsin deyip aglıyordu gerçektende o gün yine eşim kızımın karşısında eşortmanının içine elini sokmuş cinsel organıyla oynuyordu kızım yanıma geldi neden x amca böyle yapıyor dedi şaşırdım içeri girdim gerçektende cinsel organını tutuyordu o gün kavga ettik akşamıda kızım intahara teşebbüs etti.okula gittim ögretmeniyle müdür yardımcısıyla görüştüm kızıma bize anlat dediler anlatmadı utanıyorsan eger ya resimle yada bize bi mektup yaz dediler.yazmadı sadece bilg. kendini asan bir kız çocugu çizip gözyaşları yapıyor altınada kaderim benim yazısı yazıyor.kızımla çok konuştum ama başarılı olamadım halen herşeyden kendisini suçlu tutuyor suçluluk duygusu var.şimdi eşim evden uzaklaştırma aldı biz kızımla o kadar iyiyiz.kavga yok gürültü yok sadece anne ya gelir bizi öldürürse okuldan eve gelince dolapların içine bakıyor acaba gelip saklandı bizi öldürecek mi diye bizi dışarı atarsa nerde kalacagız anne ben okuldan ayrılırmıyım ben işe gireyim diye sorular soruyor sadece ama en yakın zamanda eger kızımı babasına vermeyeceklerse derhal ilgili yerlere hastaneye götürecegim saygılarımla

Sayın Katılımcı,

Kızınızın yaşaması, fiziksel, ruhsal, zihinsel sağlığı her şeyden daha önemlidir, pazarlık konusu olamaz. Çocuğun cinsel istismarı ağır bir suçtur ve buna karşı yeterli önlemleri almamak da velayetin kötüye kullanılmasından başka bir şey değildir. Siz, çocuğunuzu bu ortamda tutarak iki kez intihar girişiminde bulunmasına yol açarak kendinizi de çocuğunuzu da büyük bir tehlikeye atıyorsunuz. Bir kişi bu durumu ihbar ettiğinde babası dava açmasa bile velayet sizden alınabilir, çocuk anne ya da babanın eşyası değildir. Çocuk nerede sağlıklı olabilecekse orada yaşamalıdır, anne babalar da kendi istekleriyle değil çocuklarının sağlığını her şeyden önde tutarak kararlarını vermelidir. Babasına vermezlerse hastaneye ve ilgili yerlere götürmeye razıyım demeniz çocuk odaklı bir karar değildir, kendi isteklerinizi önde tutan bir yaklaşımdır. Bu yaklaşımı terk etmemeniz durumunda sizin de sorumluluk altına gireceğinizi önemle hatırlatmak isterim.

yazılarınız için teşekkür ederim.ancak inanın ki elimden geleni yapmaya çalışıyorum.çocugun saglıgı tabiki çok önemli.hiçbir zaman çocugumu dinlememezlik yada inanmamazlık etmedim.bu olay karşısında sessiz de kalmadım 183 aradım aile danışma merkezlerini hastahane piskologlarını ama dedigim gibi önce evin içi düzelmezse çocuk için piskologun faydalı olmayacagını söylediler.ama bugün baya aydınlandım.çok teşekkür ederim yazılarıma cevap verenlerden, en azından pazartesi nereye gidecegimi biliyorum artık benim son cümlede yazdıgım çocugumdan ayrılma korkusu yoksa başka bişey degil.çünkü kızımdan başka kimsem yok ama gerekeni yapmam lazım sonucu ne olursa olsun bunuda çok iyi biliyorum,yapmayada çalışıyorum...saygılarımla

Alıntı: Yazan Konuk yazılarınız için teşekkür ederim.ancak inanın ki elimden geleni yapmaya çalışıyorum.çocugun saglıgı tabiki çok önemli.hiçbir zaman çocugumu dinlememezlik yada inanmamazlık etmedim.bu olay karşısında sessiz de kalmadım 183 aradım aile danışma merkezlerini hastahane piskologlarını ama dedigim gibi önce evin içi düzelmezse çocuk için piskologun faydalı olmayacagını söylediler.ama bugün baya aydınlandım.çok teşekkür ederim yazılarıma cevap verenlerden, en azından pazartesi nereye gidecegimi biliyorum artık benim son cümlede yazdıgım çocugumdan ayrılma korkusu yoksa başka bişey degil.çünkü kızımdan başka kimsem yok ama gerekeni yapmam lazım sonucu ne olursa olsun bunuda çok iyi biliyorum,yapmayada çalışıyorum...saygılarımla

Sayın Konuk,

Çocuğunuzdan ayrılma korkunuzu anlayabiliyorum. Yeterince aydınlandığınızdan ve konunun ciddiyetinden haberdar olduğunuza da inanıyorum. Çocuğunuzu yanınızda tutmak bazan onun açısından riskli olacaksa, babasıyla birlikte olduğunda daha güvende olacaksa o kararı da verebileceğinize inanmak isterim. Şu an için gerekli önlemi alıp eşinizin evden uzaklaştırma kararı aldırmışsınız.Sonradan anlattıklarınız eşinizin çocuğa cinsel istismar konusunda (onun karşısında cinsel organları ile oynama gibi) daha güçlü deliller ortaya koyuyor ki hala zaman var bakınız.. Çocuğunuzun , yaşanan sıkıntılardan kendini sorumlu tutması ise bu tür vakalarda beklenen sonuçtur. Ağır bir psikolojik baskı altında olduğu açık. Bu süreçte eşinizin evden uzaklaştırılması ile çocuğun psikolojik yardım alması için iyi bir fırsat yakaladınız ve bunu değerlendirin. İleriki süreçte hukuken yapılması gerekenleri de biliyorsunuz. Çocuk söz konusu olduğunda alınacak kararlar, çocuk merkeze alınarak alınır yani tümüyle onun çıkarları düşünülür. Gereken özeni göstereceğinize inanıyorum ve kolaylıklar diliyorum...

Kızınızı babasına vermeyeceklerse ilgili hastaneye götürürüm gibi bir şart öngöremezsiniz. Çocuğunuzun ruh sağlığı sadece eşinizin evden uzaklaştırılması ile düzelecek durumda görünmemekte. 10 yaşında bir kız çocuğunun yaşadığı travmayı atlatabilmesi için derhal ilgili psikolog ve psikiyatr ile iletişime geçmelisiniz. Belki size anlatmakta zorlandığı,utandığı ya da siz daha fazla üzülmeyin diye sakladığı şeyler olabilir. Bunları işin uzmanları daha kolay ve çocuğu yıpratmadan ortaya çıkabilecektir. Eşiniz hakkında mutlaka çocuğunuza cinsel istismarda bulunduğu için savcılığa suç duyurusunda bulunmalısınız. Toplumumuz istismar olaylarını çevre baskısı nedeniyle gizlenme eğilimindedir. Ancak bu tür insanlar sadece sizin çocuğunuz için değil tüm çocuklar için tehlike arz etmektedir. Mutlaka suç duyurusunda bulunmanız gerektiğini yinelemek isterim.