Bir şiir denemesi....

Sorgusuz Gece...
Artık sorgulamıyorum hiçbirşeyi
Hayata dair nedenlerim niçinlerim yok
Ve artık korkmuyorum geceden silah sesinden mermiden
Çünkü kaybedecek birşeyim yok!

Adını yalnızlık koydum gecenin
Beklenen şafaklar buraları terk edeli çok oldu
Uzaktan gelen baykuş sesleri içimde yanan intikam ateşi
İnan gün ışığını dahi görmeye mecalim yok!

Eskiden hani yanımda sen varken
Dalıp dalıp gittiğim ve irkilerek kendime geldiğim
O masum kırık dökük hüzünlü YEMYEŞİL
Alabildiğine çocuksu,saf hayallerim yok!

Senden geriye çokşey kalmadı aslında
Verdiğin sözler,kurduğun sevda cümleleri
Deli yalnızlığımı silen narin ellerin
Ve hiç bakamadığım yosun yeşili gözlerin yok!

Kaybettiğim yılların,terk ettiğim şehrin
Yolumu gözleyen annemin,kardeşlerimin
Üstümdeki eski üniformanın gecenin
Ve senin üstüne yemin olsun ki senden sonrası yok!

Dedimya artık sorgulamıyorum diye hiçbirşeyi
Aşka,sevgiye,insanlara ve hayata
Aklına gelen daha ne varsa dünyaya ait
Hiç birine inancım yok!

Beklentilerinimin dumura uğradığı
Her karanlığın ustüme karabasan gibi çöktüğü
Sıtma hastaları gibi titreyerek uyandığım
İçinde hep senin olduğun rüyalarım bile YOK!!!