Nelere pişmanız?

Bazı insanlar hayatlarına susma eylemini yerleştiriyorlar ve hatalarında da başkaların hatalarında da susuyorlar.Belki bu iyi bir yöntem diye nitelendirilebilir ama bir zmana sonra bu artık çekilmezbir hale gelebiliyor aslında.Tecrübeyi doruklarda yaşayanlarımızda var ben onlara çok imrenirim ama artık o yolda ilerliyorum aslında...Yaşadıklarımzdan pişman olmamak lazım ya da yaşanacakmış yaşandı demek laızm bunu demekte kolay olmasa gerek işte.Bu iyi ve sağlam bir karakter olmakla bereber kendine güvenden de geçtiğini düşünüyorum herkes farklı yöntemde yaşıyor bir tarzda pişmanlık yaşayan yok ki..
pişmanlık içimizde bir ? buna bir yorum yapamıyorum ama az ya da çok herkes yaşıyor bunu

Sen orda bağrına bas dur en büyük çileyi
Ben burda en büyük çileyi doldurayım
Ekmeğe muhtaç,hürriyete muhtaç,sana muhtaç
Sen orda dalından koparılmış bir zerdali gibi dur,
Ben burda zerdalisiz bir dal gibi durayım.

A.KADİR


İstanbul seni terkettiğim için pişmandım.Artık geçti......

Pişmanlıklar bitmez bizim hayatımızda ama şunu diyorum tecrübe edinmeli bu yaşamda hayatımızın her sayfasının son satırında bir ana düşünce olmalı ve yazmalıyız kara yazılarla..Bu kara yazının anlatmak istediği ya gerçekten kara ya da aydınlığa götürecek bir işarettir bizi ne dersiniz?

sevgili yağmurdamlası,
pişmanlıklarınız biter biter ...hepsi geçer...siz ders alıp yeni hatalar yapmazsanız pişmanlık duygusunu köreltmiş olursunuz

Haklısınız her şeyden bir tecrübe olmalıymış...
Kaybedenler kim ama kazanan da belli değil....

************************************************** *********
kaybettigini dusunurken bile aslinda bir seyler kazanmis olabilirsin/tecrube mesela
kaybetmek kazanmak yasamak olmek hersey senin hesabina daha onceden aktarilmistir sen hesabindakileri yasarsin hesabinda olmayanlari yasayamadim diye uzulmek yersiz ve hesap kontrolu yapma derim ben.... hesapladikca gozun korkar yasamaktan koparsin bizi de uzersin sonra
uzme bizi e mi?

Alıntı: Yazan TUNA Hayat yağmurdamlası, bakalım neleri gösterecek. Ama bazen gemileri yakıp yeter artık dememek için kendimi zor tutuyorum. Bu sabrı nasıl gösteriyorum kendime şaşıyorum doğrusu... Dedim ya susabildiğim yere kadar. Dayanabildiğim kadar. Belkide son nefesime kadar... İncinmiş, yıpratılmış bir hayatı geride bırakarak.. Ve incinen kırılan, üzülen, yıpranan hep ben olarak..

Degerli Tuna
Derdinizin ne olduğunu tam anlayamadım, ama yinede susma konusundaki görüşünüze tamamen katılıyorum,
Atalarımız Söz gümüş ise Sukut Altındır diye boşuna dememişler, ayrıca bir söz daha vardırkı benim için çok anlamlı çok değirlidir, doğruluğunu her zaman takdir etmişimdir,
"Söz ağızdan çıkana kadar insanın esiridir, ağızdan çıktıktan sonra ise insan söylediği sözün esiri olur"
sizinde dediğiniz gibi söyleyeceğiniz bir söz karşınızdaki kişileri incitecekse susmanızı nacizane tavsiye ederim, zira gönül kırmak çok kolaydır, gönülde yer bulmak çok zordur,
Size bir tokat atana diğer yanağınızı çevirin inanın ikinci tokat gelmeyecek öpücek gelecektir,
Oysa size tokat vurana siz yumruk atarsanız bu kez size silah çekildiğini görürsünüz,
insanların aralarındaki her türlü kavgaya bu şekilde yaklaştıklarını bir düşünün ne kavga kalır ne dargınlık ne düşmanlık,
ama kavgalar hep o bana vurdu bende intikamımı alacağım ona vuracağım gibi gerekçelerle savaşlara dönüşmektedir.
Bu arada sayın Yağmurdamlasının pişmanlık konusundaki yazısına söyle bir cevap vermek istiyorum
"Hayatta pişman olduklarım, pişman olurum diye yapamadıklarımdır"
insan yaptıklarından değil yapamadıklarından pişman olur, Balkonuna bir teyze düşün arkadaşın pişmanlığı gibi,
Teyzeyi niye verdim diye pişman olmuş, yani vermemesi gerektiğine inanmış ve bunu yapmamış,
Sevgiyle kalın
Saygılarımı sunarım

Herkes hayatında en az bir kere olsun milyonlarcanın arasında birinci olmaktadır. Ben de bu yarışı kazanıp, milyonlarca rakibimi geride bıraktiğim için üzgünüm.

pişman olduğum bir husus yakaladım
dün ben kantinde uyurken neden resmimin çekilmediğine pişman oldumbunu belgelemek isterdimuyumak sıradan bir şey ama kantinde uyumak bir ayrıcalıktır

Evet insanlar yapamadıkları ya da yaşayamadıkları şeylere pişman olurlar yaşadıklarını beğenmediklerinde ise keşkeler girer hayatına.Keşkelere yer vermemeliyiz demek ki istedik yaşamayı ve bundan pişman olmamalıyız hele de kaybettğimiz bir şey yoksa keşkeye hiç gerek yok.Hayat kerışık sokaklara götürebilir bizi değişik insanlarla karşılaştırabilir bunlara hazırlıklı olmalıyız telkimli davranmalıyız ama ben de susma taraftarıyım susmak büyük erdemdir karşındakinin suçunu yüzüne söylesen de o anlamadıktan sonra hiçbir işe yaramaz aslında asıl hayatın ona gerçeği gözterecek olayın hayata geçmesinde saklıdır suçlunun acı çekmeye başlaması...
Neyse Her Şey Güzel Olacak diyelim ve buna inanalımmm

Pişmanın yaşanacakların yaşanacağını kendime kabul ettirmediğime pişmanın ufak acılarla günlerimi kendime zehir ettiğime...