sendika yetkisinin tesbiti

sendika yetkisinin tesbitinde asıl şirket işçilerinin %51 çoğunluğu yeterli midir? yoksa aynı iş kolunda taşeron şirket varsa burdaki işçilerin toplamının mı % 50 çoğunluğu gerekir? örneğin asıl işverenin 100 işçisi var dolayısıyla 51 sendika üyesi varsa yetkili sendikadır. fakat taşeronunda 50 işçisi varsa ve 150 işçi üzerinden yetki tesbit edilecekse , 51 sendikalı varsa bu sendikaya yetkili sendika diyemeyeceğiz. Bu konuda doğru cevap nedir? ve acaba yargıtay kararı var mıdır? ben ulaşamadım. çok teşekkür ediyorum..

05.04.2007 tarihinde sendikanın yetkisi ile ilgili bir soru sormuştum.. Bu konuyla ilgili bilgisi ya da deneyimi olan ameslektaşlarımdan yardım ve cevap bekliyorum.. duruşmam çok yakın...şimdiden teşekkürler..

Cevap verecek arkadaşlar için soruyu aşağıya kopyalıyorum:

Alıntı: Yazan av.fehiman sendika yetkisinin tesbitinde asıl şirket işçilerinin %51 çoğunluğu yeterli midir? yoksa aynı iş kolunda taşeron şirket varsa burdaki işçilerin toplamının mı % 50 çoğunluğu gerekir? örneğin asıl işverenin 100 işçisi var dolayısıyla 51 sendika üyesi varsa yetkili sendikadır. fakat taşeronunda 50 işçisi varsa ve 150 işçi üzerinden yetki tesbit edilecekse , 51 sendikalı varsa bu sendikaya yetkili sendika diyemeyeceğiz. Bu konuda doğru cevap nedir? ve acaba yargıtay kararı var mıdır? ben ulaşamadım. çok teşekkür ediyorum..

T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ 9


Esas No.
1997/9727
Karar No.
1997/11606
Tarihi
12.06.1997
ÖZET
İŞYERİNDE YETKİLİ SENDİKANIN TESPİTİNDE, TAŞERON İŞÇİLERİ ÇOĞUNLUĞA DAHİL EDİLEMEZ.
DAVA : ( T ) Sendikası adına Avukat ( Ü.B ) ile 1- Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı adına Avukat G.T., 2- ( Ö ) Sendikası adına Avukat E.A. aralarındaki dava hakkında Ankara 2. İş Mahkemesi'nden verilen 7.5.1997 günlü ve 2147-711 sayılı hüküm, davalılar avukatınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı ( T ) Sendikası ve davalı ( Ö ) Sendikaları Etibank Genel Müdürlüğü'ne bağlı işletmede toplu iş sözleşmesi yapmak için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'na 3.9.1996 tarihinde ayrı ayrı başvuruda bulunmuşlardır.

Anılan Bakanlığın 24.10.1996 tarihli kararıyla sözü edilen işletmede ( Ö ) Sendikası'nın Kanunun aradığı gerekli çoğunluğu sağladığını davalı ( T ) Sendikası'nın ise çoğunluğu bulunmadığını tespit etmiş ve bu tespit yazısı 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu'nun 13. maddesi uyarınca taraflara tebliğ edilmiştir. Davacı Sendika yasal süre içinde aleyhine oluşan gerek olumsuz tespit yazısına, gerek ( Ö ) Sendikası'nın yetkili olduğunu bildiren tespitine ayrı ayrı itiraz etmiştir. Birleştirilerek görülen davada mahkemece; itiraz davası kabul edilerek, davalı sendikanın anılan işletmede, yetkili olduğuna dair Bakanlık tespit yazısı iptal edilmiş ve davacı ( T ) Sendikası'nın işletmede toplu iş sözleşmesi yapmak için gerekli çoğunluğa sahip olduğuna karar verilmiştir.

Hükme esas alınan 16.4.1997 tarihli bilirkişi raporunda, 2292 işçinin önce ( T ) Sendikası'na üye iken bu sendikadan istifa ederek ( Ö ) Sendikası'na, 31.7.1996 1.8.1997 tarihleri arasında ( Ö ) Sendikası'ndan da istifa ederek ( Ö ) Sendikası'na üye oldukları, bu işçilerden 288 işçinin ( T ) Sendikası'dan 4.8.1996 - 22.8.1996 tarihleri arasında istifa ederek aynı tarihlerde ( Ö ) Sendikası'na üye olmuşlardır. ( T ) Sendikası'ndan istifa tarihleri itibariyle 3.9.1996 yetki tespiti için başvuru tarihine kadar bir aylık bekleme süresi dolmadığından başvuru tarihi itibariyle 288 işçinin ( T ) Sendikası üyeliğinin devam ettiği açıklanarak, işletmedeki işçi sayısının 3.004, ( T ) Sendikası üye sayısının 1.860, ( Ö ) Sendikası üye sayısının 1.282 olduğu, 39 taşeron işçinin indirilmesi halinde dahi 2.965 işçiden 1.511 işçinin ( T ) Sendikası'na üye olduğu, böylece ( T ) Sendikası'nın gerekli çoğunluğu haiz olduğu sonucuna varılmıştır. Bilindiği üzere 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 25. maddesinin ikinci fıkrasında sendika üyeliğinin sona ermesi konusu, "her üye önceden bildirimle bulunmak suretiyle üyelikten çekilebilirler. Çekilme bildirimi noter huzurunda münferiden kimliğin tespiti ve istifa edecek kişinin imzasının tasdiki ile olur.. Çekilme notere başvurma tarihinden itibaren bir ay sonra geçerlidir. Çekilmenin bu bir aylık süre içerisinde bir başka sendikaya üye olması halinde yeni sendikaya üyeliği bu sürenin bitimi tarihinde kazanılmış sayılır" şeklinde düzenlenmiştir.

Somut olaydı, 288 işçinin ( Ö ) Sendikası'ndan 31.7.1996 ile 1.8.1996 tarihlerinde istifa ettikleri, 31.7.1996 ile 1.8.996 arasında ( T ) Sendikası'na üye oldukları ve aynı gün üyeliklerinin kabul edildiği, 4.8.1996 ile 22.8.1996 tarihleri arasında da ( T ) Sendikası'ndan istifa ederek 4.8.1996 ile 22.8.1996 tarihleri arasında tekrar ( Ö ) Sendikası'na üye oldukları, 21.8.1996 tarihinde bu üyeliklerinin kabul edildiği ( 29 işçi 28.8.1996'da anlaşılmaktadır. )

İşçilerin ( T ) Sendikası'na yaptıkları üyelik başvurusu, ( Ö ) Sendikası'ndanistifayı takip eden bir aylık süre dolmadan kendileri tarafından geri alındığına göre, bu işçiler ( T ) Sendikası üyeliğini kazanamamışlardır. Anılan işçilerin bir aylık süre içerisinde ( T ) Sendikası'ndan istifa etmeleri 2821 Sayılı Sendikalar kanunu anlamında bir istifa değil, üyelik konusunda bu sendikaya yaptıkları başvurunun geri alınması yönündeki iradenin açıklanmasıdır. Üyeliğin bulunmadığı bir yerde istifadan da sözedilemez.

Dairemizin oluşan içtihatlarına göre; taşeron işçileri asıl işverenin taraf olduğu bir toplu iş sözleşmesinde yetki tespitinde çoğunluğa dahil edilemez.

Bu durumda anılan işletmede çalışan işçi sayısı 2.965'tir. bunlardan ( T ) Sendikası'nın üye sayısı 1.223, ( Ö ) Sendikası'nın üye sayısı ise 1.570 olup, bu sayı yarıdan fazla olan 1.488 sayısının üstündedir. Bu durumda, yetki için başvurulan işletmede toplu iş sözleşmesi için gerekli çoğunluğa sahip Sendika ( Ö ) Sendikası'dır.

Her ne kadar; temyiz aşamasında, bir kısım işçilerin ( Ö ) Sendikası'ndan istifaları ve istifadan sonra davalı ( I ) Sendikası'na üyelikleri işlemlerinin sahte olduğu iddiasıyla Cumhuriyet Savcılığına davalı ( Ö ) Sendikası tarafından şikayette bulunulduğu anlaşılmakta ise de, bu cezai takibat sonucunun beklenmesine gerek yoktur. Mevcut olgulara göre bu durumun, davalı sendikanın çoğunluğunu oluşturan üye sayısına bir etkisi olacağı düşünülemez.

Bu maddi ve hukuki olgular karşısında; davalı Sendika'nın çoğunluğu temsil ettiği anlaşıldığından, mahkeme kararının bozularak kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ : 1 - Ankara 2. İş Mahkemesi'nin 7.5.1997 tarih, 1998/2147 Esas, 1997/711 Karar sayılı kararının bozularak ortadan kaldırılmasına;

2 - Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'nın 24.10.1996 tarih, B.130, Ç.G.M.0.12.00.01-14119 ve B.130.Ç.G.M.O. 12.00.01-14198 sayılı kararları doğru olup, ( I ) Sendikası'nın yaptığı itirazların reddine, ( Ö ) Sendikası'nın işletmede kanunun aradığı gerekli çoğunluğu sağladığının tespitine,

3 - Davacı tarafından yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına, ( 16.000.000 TL ) maktu ücreti vekaletin davacıdan alınarak müştereken ve eşit olarak davalılara verilmesine, harç peşin alındığından tekrar alınmasına yer olmadığına 12.6.1997 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ 9


Esas No.
1993/16138
Karar No.
1993/18206
Tarihi
07.12.1993
ÖZET
İŞYERİNDEKİ ÇOĞUNLUK TESPİTİNDE TAŞERON İŞÇİLERİNİN DE DİKKATE ALINMASI GEREKİR. NOTERLİK YASASI`NA UYGUN DÜZENLENMEYEN ÜYE FİŞLERİ GEÇERSİZ SAYILIR.

DAVA : Davacı vekili davalılar aleyhine mahkememizde açılan iptal davasının yapılan açık duruşmaları sonunda; gereği düşünüldü:

Davacı vekili dilekçesinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı`nı 18.5.1993 gün ve B.13.0 ÇGM.0.13.00.01/6787 sayılı yetki tespit kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.

Davalı Bakanlık vekili ile diğer davalı vekili tarafından verilen cevap layihalarında davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma Genel Müdürlüğü`nün yukarıda tarih ve numarası yazılı kararı ile davacı şirkete ait olup İstanbul Yolu 18.Km., Ankara adresinde bulunup işyerinde 1.5.1992 tarihi itibariyle 50 işçinin çalıştığı ve bunlardan 37 adedinin Ö.Ç.-İş Sendikası üyesi olduğu ve adı geçen Sendikanın çoğunluğa haiz olduğuna karar verilip keyfiyet 20.5.1992 tarihinde tebliğ edilmiş olduğu görülmüştür.

KARAR : Dosyanın münderecatından anlaşıldığı üzere Ö.Ç.-İş Sendikası`nın yetki tespiti için Bakanlığa müracaat ettiği 1.5.1992 tarihi itibariyle işyerinde çalışan işçi sayısı 50 olmayıp 87`dir. Yine 1.5.1992 tarihi itibariyle davacı işyerinde Ö.Ç.-İş Sendikası`na üye işçiler bulunmamaktadır. 2822 sayılı Yasa`nın 12. maddesi gereğince bir sendikanın herhangi bir işyerinde çalışan işçiler adına T.İ.S. yapma yetkisine haiz olabilmesi için, Bakanlığa müracaat tarihinden işyerinde çalışan işçilerin yarıdan fazlasının üye kaydetmiş olması gerekmektedir. Oysa, Ö.Ç.-İş Sendikası`nın 1.5.1992 tarihi itibariyle işyerinde çalışan işçi sayısının yarıdan fazlasını üye kaydetmesi söz konusu olmadığından yasal çoğunluğa haiz olduğu ve dolayısıyla T.İ.S.`ne yetkili bulunduğu yolundaki Bakanlık kararının dosyada mevcut ve 3 kişilik bilirkişi heyetince tanzim edilen 7.9.1993 tarihli raporunda da açıklandığı gibi, davalı Sendikaca ibraz edilmiş olan üye fişlerinin 1512 sayılı Yasa`ya aykırı olarak tanzim edilmiş olması nedeniyle üye fişlerinin geçersiz olduğu ve taşeron işçileri dahil 1.5.1992 tarihinde çalışan işçi sayısının 85 olmasına karşılık davalı Sendika`nın üye fişlerinin geçersizliği nedeniyle tespite esas üyesi bulunmadığı ve bu nedenle Bakanlık kararının iptali gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.

Toplanan deliller, tarafların iddia ve savunmaları dosyada mevcut bilirkişi raporu da davacının bu iddialarını teyit eder mahiyette olduğu görülmüş olmakla davanın kabulüne karar verilmesi uygun görülmüştür.

SONUÇ : 1- Davanın kabulü ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma Genel Müdürlüğü`nün 18.5.1992 gün ve B.13.D.Ç.G.B.013.00.01/6787-016113 sayılı yetki tespit kararının iptaline,

2 - ....,

3 - ....

Yargıtay yolu açık olmak üzere taraf vekillerinin yüzlerine karşı verilen karar açıkca okunup anlatıldı. 26.10.1993

T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ 9


Esas No.
1993/16138
Karar No.
1993/18206
Tarihi
26.10.1993
ÖZET
ÇOĞUNLUK TESPİTİNDE TAŞERON İŞÇİLERİNİN DE DİKKATE ALINMASI GEREKİR.

Turhan bey çok teşekkür ediyorum.. Özellikle taşeron işçilerin yetki tespitine dahil edilmeyeceği yönündeki 1997 yılı içtihatı için.kararların ikiside 9. daire kararı ama birbiriyle çelişkili. Benim işime yarayan sonraki tarihli( 1997) olduğu için yeni içtihatları bu yönde diye düşünebilirim heralde..aslen taşeron işvereni ile asıl işveren farklı kişiler ... ve bence mantıken yetki tespiti için bir işverenin işçilerinin sayısı yetkiye esas alınmalıdır. Bakalım mahkeme ne karar verecek.. Tekrar çok teşekkür ediyorum..