Uyuşmazlık Mahkemesi Kararı Arıyorum.

Değerli meslektaşlar Uyuşmazlık Mahkemesinin 11,12,1994 Tarih 22138 S. RG de yayımlanan Esas No: 1994/38 Karar No: 1994/38 (Ceza Bölümü) içhitadına ihtiyacım var. Yardımcı olabilecek meslektaşlara şimdiden sonsuz teşekkürler. Herkese iyi çalışmalar.

Aradığınız kararın kazancıda olduğunu söyleyebilirim.

T.C.
UYUŞMAZLIK MAHKEMESİ
HUKUK BÖLÜMÜ
E. 1994/38
K. 1994/38
T. 14.11.1994
• İŞ AKDİNİN FESHİ (Olumsuz Görev Uyuşmazlığından Söz Edilememesi Nedeniyle Uyuşmazlık Mahkemesince Davanın Reddedilmesi)
• OLUMSUZ GÖREV UYUŞMAZLIĞI (İdare ve Adli Yargıda Açılan Davalarda Taraflar ve Sebepler Aynı İse de Dava Konularının Farklı Olması)
• DAVA KONUSUNUN FARKLI OLMASI (Olumsuz Görev Uyuşmazlığından Söz Edilememesi Nedeniyle Uyuşmazlık Mahkemesince Davanın Reddedilmesi)

ÖZET : Olumsuz görev uyuşmazlığının varlığından söz edilmesi için, adli, idari ve askeri yargı yerlerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir.

Olayda davacı, idare mahkemesine açtığı davada görevine son verilmesine ilişkin idari işlemin iptalini ve iptal tarihinden sonra yapılan ödemelerin tahsil edilmesini istemiş; adli yargı yerinde ise ihbar tazminatının iki katı tutarında maddi tazminat ve sembolik olarak manevi tazminat istemiyle dava açmıştır.

İdare ve adliye mahkemelerinde açılan davaların tarafları ve sebepleri aynı ise de, dava konuları farklıdır. İdare Mahkemesinde göreve son verilmesine ilişkin idari işlemin iptali istenirken adli yargı yerinde göreve son verilmesinden dolayı uğranılan maddi ve manevi tazminat dava konusu edilmiştir.

Bu itibarla olayda, 2247 sayılı Yasa`nın 14. maddesinde öngörülen koşulları bulunmadığından olumsuz görev uyuşmazlığının varlığından söz edilemez.

Davacı: Y.Y.

Davalı: PETLAS Lastik Sanayi ve Ticaret A.Ş.

OLAY : Davalı kurumda kapsam dışı personel olarak çalışmakta iken hizmet sözleşmesi, 1475 sayılı Yasa`nın 13. ve 14. maddeleri ile Kapsam Dışı Personel Yönetmeliğinin 19/B-1 maddesi uyarınca, kıdem ve ihbar tazminatları ödenmek suretiyle feshedilen davacı, idarenin haksız olan 9.3.1992 gün ve 151-2/176 sayılı işleminin iptali ve bu tarihten itibaren tahakkuk edebilecek her türlü ödemenin tahsili istemiyle idare mahkemesinde dava açmıştır.

KAYSERİ İDARE MAHKEMESİ; 30.4.1992 gün ve 281-286 sayıyla: Davacının iş akdinin 1475 sayılı Yasa`nın 13. ve 14. maddeleri ile Kapsam Dışı Personel Yönetmeliğinin 19/B-1 maddesi uyarınca feshedildiği, 5521 sayılı Yasa`nın 1. maddesine göre İş Yasası`na dayanan her türlü hak iddialarından doğan uyuşmazlıkların İş Mahkemesi`nde çözümleneceğinin belirtildiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

Bunun üzerine davacı, idarenin fesih hakkını kötüye kullandığını ileri sürerek maddi ve manevi tazminat istemiyle adli yargı yerinde 30.3.1992 tarihinde dava açmıştır.

KIRŞEHİR 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ İŞ MAHKEMESİ olarak 11.2.1993 gün ve E.1992/362, K.1993/41 sayıyla; davada ileri sürülen iddiaları yerinde görmeyerek davanın reddine karar vermiş, temyiz edilen karar, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi`nin 5.11.1993 gün ve 5369-155773 sayılı Kararıyla görev yönünden bozulmuş, bozma kararına uyan mahkeme 27.1.1994 gün ve E.1993/602, K.1994/6 sayıyla görevsizlik kararı vermiştir. Bu kararın temyiz edilmesi istemine ilişkin başvurunun Kırşehir İş Mahkemesi`nce süre yönünden reddedilmesi üzerine bu red kararı temyiz edilmiş, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 7.06.1994 gün ve 7687-8709 sayıyla temyiz isteminin reddine mahkeme kararının onanmasına karar vermiştir.

Davacının, idari ve adli yargı kararları arasında meydana gelen olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi istemine ilişkin 22.2.1994 günlü dilekçesiyle adli yargı dosyası Kırşehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi`nin 20.10.1994 gün ve 1993/602, 1994/6 sayılı yazıları ekinde Uyuşmazlık Mahkemesi`ne gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü, Selçuk Tüzün`ün Başkanlığında, Dr. Ekrem Serim, Nursel Aymakoğlu, Zafer Kantarcıoğlu, İrfan Erdinç, Osman Şimşek, M. Hayri Öztan`ın katılmaları ile yaptığı 14.11.1994 günlü toplantıda, raportör Hakim Ayten Anıl`ın raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; toplantıya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı yerine katılan Savcı İsmet Gökalp ile Danıştay Başsavcısı yerine katılan Savcı M. İlhan Dinç`in 2247 sayılı Yasa`nın 14. maddesine uygun bulunmayan başvurunun reddinin gerektiği yolundaki yazılı düşünceleri doğrultusundaki sözlü açıklamaları da alındıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Görevli yargı yerinin belirlenmesine girmeden önce olayda 2247 sayılı Yasa`nın 14. maddesine göre olumsuz görev uyuşmazlığının meydana gelip gelmediğinin tespiti gerekmektedir.

2247 sayılı Yasa`nın 14. maddesine göre olumsuz görev uyuşmazlığının varlığından söz edilmesi için, adli, idari ve askeri yargı yerlerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir.

Olayda davacı, idare mahkemesine açtığı davada görevine son verilmesine ilişkin idari işlemin iptalini ve iptal tarihinden sonra yapılan ödemelerin tahsil edilmesini istemiş; adli yargı yerinde ise ihbar tazminatının iki katı tutarında maddi tazminat ve sembolik olarak 100.000- lira manevi tazminat istemiyle dava açmıştır.

İdare ve adliye mahkemelerinde açılan davaların tarafları ve sebepleri aynı ise de, dava konuları farklıdır. İdare Mahkemesinde göreve son verilmesine ilişkin idari işlemin iptali istenirken adli yargı yerinde göreve son verilmesinden dolayı uğranılan maddi ve manevi tazminat dava konusu edilmiştir.

Bu itibarla olayda, 2247 sayılı Yasa`nın 14. maddesinde öngörülen koşulları bulunmadığından olumsuz görev uyuşmazlığının varlığından söz edilemez.

Açıklanan nedenlerle başvurunun, 2247 sayılı Yasa`nın 1., 14. ve 27. maddeleri uyarınca reddi gerekmektedir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Uyuşmazlık Mahkemesi`nin görev alanı dışında kalan görev uyuşmazlığının çözümüne ilişkin başvurunun 2247 sayılı Yasa`nın 1. ve 27. maddeleri uyarınca reddine 14.11.1994 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Ama sanırım siz ceza bölümü demişiniz ama ceza bölümünde böyle bir karar bulamadım