Ağlamak üzerine

Dün Şafak Pavey'in hayat hikayesini anlatan bir film izlerken feci ağladım..

Ben ağlamayı sevmem. Zayıf, güçsüz görünmek istemediğim için başkalarının yanında ağlamamaya çalışırım. Savunmasız hissetmek istemem kendimi. Zannederimki beni ağlarken gören bir insan kalbimin ve beynimin içinde olup biten herşeyi olduğu gibi görecek. Oysa ne kadar insani bir durumdur ağlamak bilirim. Ben eğer gerçekten ağlayaca durumdaysam gider kimsenin göremeyeceği yerlere girer gizli gizli ağlarım. Evdeysem genelde geceleri herkes uyuduktan sonra kafamı yastığıma gömer ağlarım. Sabah da şiş gözlerle uyanırım Ama aslında galiba en güzeli şöyle bağıra çağıra salya sümük rahatça ağlayabilmek

İki hafta önce ağladım, hem de doyasıya. Hayatı seviyorum ben, her gün her yeni şey güzel, güzel olmalı, fakat ben de bazen bu güzellik içinde ... işte öyle ağlıyorum ve sonra diyorum ki bu sadece bakıp göremediğin güzelliği görebilmek için bir fırsattır.

2002 Dünya kupası yçeyrek final maçında İlhan Mansız altın golü Senegal filelerine yollamıştı İşte o zaman feci bir şekilde ağladım.En güzel ağlamak bu olsa gerek

Alıntı: Yazan Atahun Biz, aslında duygusal bir toplumuz. Erkeğimizle, kadınımzla... Bir duygu seline kapıldığımızda, duygularımıza yenik düştüğümüzde, kederimizde ve bazen de sevincimizde, duygularımız doruk noktasına çıkınca başlarız ağlamaya. Sadece kadınlar değil, erkekler de ağlar. Ancak, erkekler açıktan açığa pek ağlamaz. Onların gözyaşları hep içine akar. En kötüsü de bu ya... Ağladıkça, ruhumuz ve üzerimizdeki yük hafifler. Sahi siz, en son ne zaman ağlamıştınız?

Soğan doğrarken hep ağlarım) Şaka bir yana, kolay ağlamam; ama ağladığımda da tam ağlarım, kimseler susturamaz) Hatırlamadığıma göre çok zaman olmuş.

Alıntı: Yazan Academic Soğan doğrarken hep ağlarım) Şaka bir yana, kolay ağlamam; ama ağladığımda da tam ağlarım, kimseler susturamaz) Hatırlamadığıma göre çok zaman olmuş.

Soğanlar da artık ağlatmıyor,hormonlular mı ne? )
Evet beni de kimse susturamaz. Susturmaya çalışanı da canından bezdirip ağlatırım,susturmaya da çalışmam.

Bir büyüğüm, "Kadının sulu gözlüsü daha makbul" derdi.

Düşünüyorum da, acaba niye öyle dedi?

Alıntı: Yazan Atahun Bir büyüğüm, "Kadının sulu gözlüsü daha makbul" derdi. Düşünüyorum da, acaba niye öyle dedi?

Bir büyüğünüz, "savunma mekanizması"na başvurmuş olmasın?

Alıntı: Yazan Nur Deniz Ağlamak güzel bir konu ... Ama ağlamaya gülmek için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

Ağlamaya gülenlerde mi var?

Ağlamak...Aslında o kadar güzel bir duygu ki ama malesef bende ağlayamayanlardanım.Sanki ağlayınca kendimi aciz hissediyorum,sanki bir küçültücü bir davranışmış gibi hissediyorum..Ağlıyorum tabi ama genlede kimse yanımda olmadığı zamn keşke duygularımı yerinde ve zamanında belli edebilsem..

Tıbbi olarak gözyaşı; Gözü nemli tutmak ve tozdan, yabancı maddelerden temizlemek için vücudumuzun doğal salgılarından bir tanesi. Gözde olan bir kanal aracılığı ile göz yaşımız burnumuza oradan geriye doğru akar.

Ağlamak ise duygusal durumlar devreye girdiğinde gözyaşının normalden daha fazla salgılanmasıdır. O zaman fazla gelen gözyaşlarımız gözlerimizden ve burnumuzdan aşağı gözle görünür bir şekilde akar. (O yüzden ağlarken burnumuzu çekmek yada silmek zorunda kalırız).

Peki ağlamak gerekli mi? Eğer duygusal birikimlerinizi göz yaşınız aracılığı ile boşarltıyorsanız, lütfen kendinizi tutmayın.

Elbette bugün ağlıyorsam yarın güleceğim

Ağlamak doğal bir olaydır.
Bazen durumu kurtarır hem
Bazen masum yapar sizi
Ama düşman karşısında ağlamak kadar da aşağılayıcı bir durum yoktur sanırım, ben bugüne kadar yaşamadım ,allah da kimseye yaşatmasın

Eğer çok bunaldıysam mutlaka ağlama gerekir yoksa rahatlayamam ağlamak bir tür içindeki zehri dışarı akıtmak gibi sonra geçer dünyaya daha mantıklı bakarım daha sağduyulu düşünebilirim.Ama ağlayamadıysam ağlayana kadar düzeltemem kendimi,bazen de ağlamak geçirmez insanın içindeki acıyı o halde de en iyisi zamana bırakmaktır kendini.Kadınlar ağlamadan yapamaz ama

Bugün "bir dost" un mesajıyla duygulandım.
(Teşekkür ederim.)
İşten çıktığımda hastanenin bahçesinde çocuklarının karnını doyuran anneyi görmek içimi yaktı ve beni iyice doldurdu.
Eve gelince "bu neydi ki?" diye açtığım "Pazar Çiçekleri" boşalmama sebep oldu.
Arkadaşlığı, dostluğu ve sevgiyi kolay harcamam,onlardan vazgeçmemek için direnirim ama
bugün canımı acıtan "Pazar Çiçeklerini"sildim...
Teşekkür ederim hepinize,
Beni ağlattığınız için.
Bana iyi geliyor...

Bugün gerçekten kötü bir gün geçirdim. Aksilikler de üst üste geldi. Soğukkanlılıkla hepsinin üstesinden geldim ya da geldiğimi sandım...

Neyse sonunda sığınağım olan evime koştum. Biraz KHS biraz maillerim zaten birazdan gülyüzlü eve gelecek... Yani sistem tamam.

Bu arada telefon çalmaya başladım... Aaa harika sonunda rahatlıkla kötüyüm diyebileceğim biri... Telefonu açtım...

-"Nasılsın ?"
-"Çok kötüyüm..." Sonra kelimeler karıştı, bir anda ağlamaya başladım...

Benim ağlamaya başlamamla karşımdaki dostun yüreği bir anda kavruluverdi... Bir an düşündüm karşımdaki ilk defa ağlamama tanık olan bir dost, şaşkınlığı normal.

Sonuç olarak, ağladım zehrimi boşalttım, bir dost farklı yanımı biraz şok olarak öğrenmek durumunda kaldı. Bence bugün harika birgündü.

1 saat önce yere düşünce ağladım.

Alıntı: Yazan suskun_juliette 1 saat önce yere düşünce ağladım.

Yere bir şey oldu mu?

Bu günlerde düşen düşene...

Size de geçmiş olsun.

Alıntı: Yazan Atahun Yere bir şey oldu mu? Bu günlerde düşen düşene... Size de geçmiş olsun.

Yerin durumu gayet iyi,olan bana oldu :P

üzüldüğüm zaman ortam ve insanları hiç umursamadan sessiz sessiz ağlarım.

En son geçen hafta ağladım ama günlerce ağladım nerdeyse, gözlerim şişmişti. Şimdi bakıyorum da bazen ağlamak ne kadar rahatlatıyor insanı, nasıl da iyi geliyor. Allah'ım çok şükür iyi ki ağlayabiliyoruz, yoksa ne yapardım...