Bir Brahmanist Falcı

BİR BRAHMANİST FALCI



Hindistan’da falcı hem çok hem de meşhurmuş.
“Gidersen mutlaka bir falcıya uğra, falına baktır. Demişlerdi.
Hindistan’da falcıya gitmek kısmet olamadı. Yurtdışında bulunduğum sırada gece sohbetlerinde bir falcıdan, dediklerinin de gerçekleştiğinden sıkça söz ediliyordu.


Hintli arkadaşım "Falcı Brahmanist" deyince aklıma, Brahmanizm’in Tanrıları ve sınıf ayrılıkları nedeni ile sefalet içersinde milyonlarca insanın acı çekmesinden rahatsızlık duyan BUDA ve söyleşileri, asırlar sonra bir din olacak Budizm geldi.
“Keşke falcı Budist olsa idi” demem üzerine Hintli arkadaşım, “Değişen dünya ile her şey değişiyor. Hindistan’ı görmelisin, eskisinden çok farklı”. Dedi.

Uğraşılardan fırsat yaratarak bir akşamüstü Hintli arkadaşın rehberliğinde bu meşhur falcıya gittik. Karamsı kurumsu, yumuşak ve gizemli bakan, yavaş, yavaş konuşan, her gülüşünde ağzındaki dişlerinin eksik olduğu görünen, sari giysili 65 – 70 civarı yaşlarda tipik bir Hintli Hanım.

Falcı Hanım geçmişten o güne kadar olabilirlik içeren birçok konuyu anlatıyor. Tercüme ederken arkadaşımın yüzündeki hafif gülümsemeler eksilmiyor.
Ben ise karmaşık düşünceler içersinde ciddi olmaya çalışıyorum.
Sanki karşımda Tanrı Apollon’ un falcılık yeteneği verip de yüz bulamayınca bu yeteneği geri aldığı aşkı, gerçek bir falcı olan Kassandra’ya kimselerin inanmadığı gibi bende Hintli Falcı Hanımı inanmak ile inanmamak arasında dikkatle dinliyorum.


Anlattı, anlattı, anlattı. Birden sustu. Gözlerini kapattı.
Bekledi, bekledi ve dedi ki;

”Zaman gelecek ailenden biri çok sevinecek ama sen çok üzüleceksin”.
Fal bitmişti.


Falcıdan ayrıldık. Hafif hafif çiseleyen yağmur altında ağır adımlar ile yürüyoruz. Falcı hanımın dediklerini düşünüyorum. Ailedeki birinin sevincine ben neden üzülecektim? Ne demek istemişti?.Düşünmekten beynim zonkluyor.
Sevinç ve üzüntü, bu ikilem nedir? Özel bir anlamda mı söyledi?

Birden aklıma “Oğlum sevdiği bir yabancı kız ile evlenecek yurtdışına gidecek “ demek istemiştir. Olsa, olsa böyle bir ayrılık beni üzebilir yorumu ile endişelerimden uzaklaşmaya çalıştım.


Yıllar sonra aileden biri sevindi. Bizlerde acısı yaşam boyu devam edecek olay gerçekleşti. Sevgi öğretmenim oğlum Emin Murad Ballıbaba, 25 yaşında sevgisinden yaratan sevgilisine kavuştu. Elyazısı ile yazdığı dörtlükler ve kendi düşüncelerini içeren aşağıdaki vasiyetini bıraktı.

Sevdi kardeş gönlüm seni
İnsanoğlu değil misin?
Sevgisinden var edilmiş
Hakkın kulu değil misin?










BİRBRAHMANİST FALCI – S. / 2




Ver ama içten gelerek ver
Gözünün içi gülerek ver
Dimdik değil eğilerek
İnsan olan böyle gerek


Yüce Tanrı el yaratmış
Vermek için, vermek için
Meyve biten dal yaratmış
Vermek için vermek için


Varın gidin ilan edin
Tüm dünyaya dostum bugün
Dört bir yana ferman edin
Kötülüğe küstüm bugün


Gönül erin olayım
Hak yolunda yanayım
Derde derman bulunca
Beni benden al Tanrım


Örnek olsun karıncalar
Ne var ise kötülükte var
Küçük taşlardan örülü
Şu gördüğün koca duvar


Seversen kardeşim
Gönlün neşe dolacak
Bir olun insanlar
Dünya cennet olacak


Sevgi nurdan ayettir
Bulana saadettir
En büyük ibadettir
Sevgiye gel sevgiye


Yaşamda bir gayemiz olması şüphesiz önemlidir. Fakat bu gayenin ,
ne olduğu, üzerinde durulması gereken bir konudur.
Yaşamın şu bölümünde “ bu hayatımızda” bize verilmiş, dünyaya
gelmekle yüklenmiş olduğumuz bazı görevlerimiz var.
İnsan kardeşlerimize vermemiz gerekenler var.


Gerçi dinlerde insanlara görevlerinin ne olduğu, nasıl olmaları
gerektiği anlatılmış ise de her bireyin kendi yapısına göre
en uygun şekilde vereceği ve dünyaya ekleyeceği “bilgi, sevgi,
hizmet, yaratıcılık” ile kendine düşen payı bulup
çıkarması gerekmez mi?
... Ki o pay bizim içimizde.












BİRBRAHMANİST FALCI – S. / 3




O güç ile amaçlarımız öyle amaçlar olsun ki sadece
bu hayatta kalmasın.
Hayatlar boyunca devam etsin.

Görüşmek üzere sevgilerimle,
Murad
*



Canım Oğlumun 25.Yıl anısına.

Avni BALLIBABA