Çocuk Teslimine İlişkin Yargıtay Kararı Arıyorum

Sayın Meslektaşlarım,

Müvekkil boşanma davası sonucu mahkemece velayeti kendisine verilmiş olan müşterek çocuk ile beraber ABD'de yaşamaktadır ve çocuk teslimi talep eden baba tarafından da durum bilinmektedir. Taraflar arasında süren bir dava esnasında müvekkilin Türkiye'de bulunduğu süre içerisinde kullandığı adres olarak müvekkilin babasının iş yeri adresi verilmiş, karşı tarafça da buraya çocuk teslimine ilişkin icra emri gönderilmiştir.

Karşı tarafça ceza davası açılması ihtimaline binaen müşterek çocuğun Türkiye sınırları dahilinde olmadığını ve bu sebeple tesliminin mümkün olmadığını bilen kötü niyetli tarafın işbu teslimin yapılmaması sebebiyle ceza davası açamayacağına ilişkin Yargıtay kararı aramaktayım. Yardımlarınız için teşekkür ederim.

Aşağıdaki Yargıtay kararı'nın ana teması çocukla kişisel ilişki kurulmasına ilişkin ilamın infazı sırasında ortaya çıkacak masrafı kimin üstlenmesi gerektiğine yönelik olmakla beraber; karar içerisinde çocuğun kimin tarafından teslim alınıp, yine kimin tarafından teslim edilmesi gerektiğine yönelik bilgilerde vermektedir.


T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi

E:1984/638
K:1984/3162
T:19.03.1984

GİDERLERDEN SORUMLULUK
İLAMIN YERİNE GETİRİLMESİ (ÇOCUKLA KİŞİSEL İLİŞKİ KURMA)

Çocukla kişisel ilişki kurmayla ilgili ilamın yerine getirilmesinde (İnfazında), istekçi ana veya baba çocuğun bulunduğu yere gitmek ve oradan çocuğu teslim almak, yine aynı biçimde ve yerde teslim etmek yükümlülüğü altındadır. Bu nedenle, diğer taraf teslim işlemine engel olmadıkça, istekçi, çocuğu teslim almak ve teslim etmek için yaptığı giderleri üstlenmek zorundadır.

2004 s. İİK. m. 25/a
818 s. BK. m. 73/3

Merçi kararının mübdeti içinde temyizen tetkiki borçlu taraFından iştenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 16.1.1984 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Müşterek çocuk ile boşanmış eş arasında boşanma ilamının üç numaralı bendinde belirtilen biçimde ve günlerde şahsi münasebet tesisine dair ilim gereği borçluya 55 örnek icra emri tebliğ olunmuştur. Borçlunun itirazı mevcut değildir.

İİK.nun 25/a maddesi uyarınca borçlunun alacaklı boşanmış eş ile çocuğun şahsi münasebette bulunmasına mani olduğunu gösteren herhangi bir iddia ve delil yoktur. Buna rağmen her hafta alacaklı icra memurunu aracı kılmak suretiyle borçlunun adresine gelindiği ve küçüğün baba alacaklıya teslim edildiği anlaşılmıştır.

Adı geçen alacaklı memurluğa müracaatla çocuk teslimi sırasında beş sefer olmak üzere ödediği taksi ücret ve memur yolluğu olarak 6000 TL. nın borçludan alınması için muhtıra çıkarılmasını, ödemediği takdirde haciz işlemine geçilmesini istemiştir. İcra memuru bu isteği anılan giderleri çocuğun annesinin ödeyeceğine ait kanunda bir açık hüküm olmadığı gerekçesi ile reddetmiştir. Bu karar yönelik şikayet merci önüne getirilmiş ve memur kararının iptaline dair merci kararı temyiz olunmuştur.

Çocukla şahsi münasebet tesisine dair ilamın icrası İİK.nun 25/a maddesi hükmü dairesinde yerine getirilir. Şahsi münasebet tesisine dair infazın yerine getirilmesi için, diğer bir anlatımla çocuğun kendisinde bulunmayan tarafa teslimi için yapılan giderlerin kime ait olacağı noktasında çıkan uyusmazlıgın cözümlenmesi lazımdır. Şahsi munasebet tesisine yonelik gıderlerin genel takip giderleri gibi düşünülmesi yerinde olamaz.

BK.nun 73. maddesinin 3 numaralı bendinde açıklandığı gibi anılan maddenin 1 ve 2 numaralı bentleri dışında kalan borçların borçlunun bulunduğu yerde itfa zorunluluğu vardır. Hal boyle olunca çocuğun nezdinde bulunduğu ana veya babadan alınıp diğer tarafa teslim işleminin çocuğun ve borçlu kişinin bulunduğu yerde gerçekleşmesi gerekir. 0 halde çocuğun diğer tarafla olan ilişkisini sağlamak için icra dairesine getirilmesi veya alacaklı olan ve talepte bulunan tarafın ikametgâhında teslim edilmesi düşünülemez. Zira bu tarz düşünce tarzı çocuğun yararına ve her şeyden evvel korunması gereken sıhhi durumuna da uygun duşmeyecektir. 0 halde istek sahibi ana veya baba çocuğun bulunduğu yere gitmek ve oradan cocugu teslim almak ve yine aynı sekılde ve yerde teslim etmek yükümlülüğü altındadır. Hal böyle olunca istek sahibi çocuğu teslim almak ve teslim etmek için yaptığı giderleri de üstlenmek zorundadır ve diğer taraftan isteyemez. Meğer ki, teslim işlemine diğer tarafın yani çocuğun elinde bulunduğu ana veya babanın mani olduğu iddia ve ispat edilmiş olsun.

Yukarıda işaret edildiği gibi olayda çocuğun annesi tarafından bir engelleme yapılmamıştır. Borçlu ana çocuğun teslimi için alacaklı babanın yaptığı giderleri bu durumda yüklenmek zorunda değildir. Merciin aksine olan görüşünde isabet yoktur. 0 halde merci kararı Bozulmalıdır.

S o n u ç Yukarıda açıklanan gerekçeye göre davalı borçlunun temyiz itirazının kabulü ile merci kararının İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 19.3.1984 gününde, oybirliğiyle karar verildi

Umarım yardımcı olur...

Teşekkür ederim