Bu Gerçek Aşk Mı?

>>> > >Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk
kez.... Biri tıpta
>>>okuyordu,
>>> > >öbürü
>>> > >mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan sonra, bir
kere, bir kere, bir kere
>>>daha
>>> > >karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı
duraktan, aynı otobüse
>>> > >bindiler.
>>> > >Gençtiler, çok genç... Birbirileriyle konuşacak
cesareti bulmaları
>>>biraz
>>> > >zaman aldı ama sonunda başrdılar. İkisi de her
sabah otobüse
>>>bindikleri
>>> > >semtte oturmuyorlardı aslında. Delikanlı
arkadaşında kaldığı için o
>>> > >duraktan
>>> > >binmişti otobüse, kız ise ablasında.... Sırf
birbirilerini görebilmek
>>>için,
>>> > >her sabah erkenden evlerinden çıkıp, şehrin
öbür ucundaki o durağa,
>>>onların
>>> > >durağına geldiklerini, gülerek itiraf ettiler
bir süre sonra...
>>> > >
>>> > >Okullarını bitirince hemen evlendiler.
Mutluydular hem de çok
>>>mutlu...
>>> > >Bazen
>>> > >işsiz, bazen parasız kaldılar ama öylesine sıkı
kenetlenmişti ki
>>>yürekleri
>>> > >ve elleri hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın
sonunu zor getirdikleri
>>>günlerde
>>> > >de ünlü bir doktor ve ünlü bir mimar
olduklarında da hep mutluydular.
>>>Zaman
>>> > >aşımına uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen,
banka hesabında para
>>>kalmadığı
>>> > >için ya da tam tersine o hesabı daha da kabarık
hale getirmek uğuruna
>>> > >bitip-tükeniveren sevgilerden değildi
onlarınki... Günler günleri,
>>>yıllar
>>> > >yılları kovaladıkça sevgileri de büyüdü,
büyüdü... Tek eksikleri
>>> > >çocuklarının olmamasıydı. Zorlu bir tedavi
sürecine rağman çocuk
>>>sahibi
>>> > >olmayınca, "bütün mutlulukların bizim olmasını
beklemek, bencillik
>>>olur"
>>> > >diyerek devam ettiler hayatlarına. Çocuk
yerine, sevgilerini
>>>büyüttüler...
>>> > >"Senin için ölürüm" derdi kadın, sımsıkı
sarılıp adama ve adma
>>>"Hayır,
>>>ben
>>> > >senin için ölürüm" diye yanıt verirdi hep...
>>> > >
>>> > >Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not
görürdü kadın, "Bir
>>>tanem,
>>> > >kütüphanenin ikinci rafına bak...."
Kütüphanenin ikinci rafında başka
>>>bir
>>> > >not olurdu, "Mutfaktaki masanın üzerine bak ve
seni çok sevdiğimi
>>>sakın
>>> > >unutma" Mutfaktaki masadan, salondaki dolaba
sevgi dolu notları okuya
>>>okuya
>>> > >koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet
çiçek, kimi zaman en
>>>sevdiği
>>> > >çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla
karşılaşırdı... Aldığı
>>> > >hediyenin ne olduğu önemli değildi zaten....
>>> > >
>>> > >Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne
kadar yoğun olursa olsun
>>>hep
>>> > >birbirlerine ayıracak zaman buluyorlardı
bulmasına ama kırklı
>>>yaşların
>>> > >ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya
karar verdiler. Adam,
>>> > >hastaneden
>>> > >ayrıldı ve muayenehanesinde hasta kabul etmeye
başladı. Kadın da
>>>mimarlık
>>> > >bürosunu kapadı ve sadece özel projelerde görev
aldı. Artık daha
>>>fazla
>>> > >beraber olabiliyorlardı. Bir gün sahilde
dolaşırken, harap durumda
>>>bir ev
>>> > >gördü kadın, üzerinde "satılık" levhası asılı
olan. "Ne dersin, bu
>>>evi
>>> > >alalım mı?" dedi adama. "Bu viraneyi yıktırır,
harika bir ev yaparız.
>>> > >Projeyi kafamda çizdim bile. Kocaman terası
olan, martıları
>>>kahvaltıya
>>> > >davet
>>> > >edeceğimiz bir deniz evi yapalım burayı..."
"Sen istersin de ben hiç
>>>hayır
>>> > >diyebilirmiyim?" diye yanıt verdi adam.
"Amerika'daki tıp
>>>kongresinden
>>> > >döner
>>> > >dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa
olsun, burası bizimdir
>>> > >artık...."
>>> > >
>>> > >Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri
halde, ayrılmaları zor
>>>oldu
>>> > >adam Amerika'ya giderken. Her gün, her saat
konuştular telefonla.
>>> > >Gözyaşları
>>> > >içinde kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç
gün sonra, kocasında
>>>bir
>>> > >tuhaflık olduğunu fark etti kadın. Eskisi kadar
mutlu görünmüyor,
>>> > >konuşmaktan kaçınıyordu. Onu neşelendirmek
için, sahildeki evi
>>>hatırlattı
>>> > >ve
>>> > >çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç beklemediği
bir cevap aldı:
>>>"Canım, o
>>> > >ev
>>> > >bizim bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi
unut..."
>>> > >
>>> > >Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara
daha da acı, daha da
>>> > >çekilmez
>>> > >gelir. Kadın, hiç sevmedi bu beklenmedik
misafiri. Derdini söylemesi
>>>için
>>> > >yalvardı adama, "Senin için ölürüm, biliyorsun,
ne olur anlat" diye
>>>dil
>>> > >döktü boş yere... Yıllardır sevdiği adam,
duyarsız ve sevgisiz
>>>biriyle
>>>yer
>>> > >değiştirmişti sanki. Ona ulaşmaya çalıştıkça,
beton duvarlara
>>>çarpıyordu
>>> > >kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu
yüreği...
>>> > >
>>> > >Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün
hayatının birlikte
>>>geçtiği
>>> > >arkadaşına dert yanarken, "Artık dayanamıyorum,
sana söylemek
>>>zorundayım"
>>> > >diye sözünü kesti arkadaşı. "O, seni aldatıyor.
İş yerimin tam
>>>karşısındaki
>>> > >restoranda genç bir kadınla yemek yiyiyor her
öğlen. Sonra sarmaş
>>>dolaş
>>> > >biniyorlar arabaya...."
>>> > >"Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu
yalanları" diye bağırdı kadın.
>>>Onca
>>> > >yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla
suçladı.... Ertesi gün, öğle
>>>vakti
>>> > >o restoranın hemen karşısında bir köşeye sindi
sessizce ve peri
>>> > >masallarının
>>> > >sadece masal olduğunu anladı... Kocasının
eskiden aynı hastanede
>>>çalıştığı
>>> > >genç çocuk doktorunu tanıdı hemen. Bazen
evlerinde ağırladıkları
>>>kadına
>>> > >nasıl sarıldığını gördü adamın...
>>> > >
>>> > >Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp,
bazen ağlayarak, bazen
>>>ona
>>> > >sımsıkı sarılıp bazen de yumruklayarak haykırdı
suratına her şeyi.
>>>İnkar
>>> > >etmedi adam. Zamanla duyguların değişebildiği,
insanların orta yaşa
>>> > >geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir şeyler
geveledi ağzında ve
>>> > >bavulunu
>>> > >alıp gitti evden. Kapıdan çıkarken, "son bir
kez kucaklamak isterim
>>>seni"
>>> > >diyecek oldu ama kadın, "defol" dedi
nefretle...
>>> > >
>>> > >İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk
hikayesinin böyle son
>>>bulmasına
>>> > >kimse inanamadı. Arkadaşlarının desteğiyle
ayakta kalmaya çalıştı
>>>kadın.
>>> > >Adamın, sevgilisiyle birlikte Amerika'ya
yerleştiğini öğrendi. Bazen
>>>yalnız
>>> > >kaldığında, onu hala sevdiğini hissedince,
ağlama nöbetleri
>>>geçiriyor,
>>> > >aşkın
>>> > >yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan
nefretin alması için
>>>dua
>>> > >ediyordu.
>>> > >
>>> > >Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu
söylenen zaman bile,
>>>kadının
>>> > >derdine çare olamamıştı. Bir sabah, ısrarla
çalan zilin sesiyle
>>>uyandı.
>>> > >Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü.
"Sen, buraya ne yüzle
>>> > >geliyorsun" diye bağırmak istedi ama sesi
çıkmadı. "Lütfen, içeri
>>>girmeme
>>> > >izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi
genç kadın. Kanepeye
>>>ilişti
>>> > >ve
>>> > >zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı:
"Hiçbir şey göründüğü gibi
>>>değil
>>> > >aslında. Çok üzgünüm ama o bir saat önce öldü.
Geçen yıl Amerika'daki
>>> > >kongre
>>> > >sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir
senelik ömrü kaldğını.
>>>Buna
>>> > >dayanamayacağını, hep söylediğin gibi onunla
birlikte ölmek
>>>isteyeceğini
>>> > >biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için,
benden sevgilisi rolünü
>>> > >oynamamı istedi. Ailesine de haber vermedi.
Birlikte Amerika'ya
>>> > >yerleştiğimiz yalanını yaydı. Oysa ilk
karşılaştığınız otobüs
>>>durağının
>>> > >karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve
kurtulacağına
>>>inanıyordu
>>>ama
>>> > >olmadı. Gece fenalaşmış, bakıcısı beni aradı,
son anda yetiştim. Sana
>>>bu
>>> > >kutuyu vermemi istedi..." Gözlerinden akan
yaşları durduramayacağını
>>> > >biliyordu kadın. Hemen oracıkta ölmek
istiyordu. Eline tutuşturulan
>>>kutuyu
>>> > >açmayı neden sonra akıl edebildi. İtinayla
katlanmış bir sürü kağıt
>>> > >duruyordu kutuda. İlk kağıtta, "Lütfen bütün
notları sırayla oku bir
>>>tanem"
>>> > >diyordu... Sırayla okudu; "Seni çok sevdim",
"Seni sevmekten hiç
>>> > > vazgeçmedim", "Senin için ölürüm derdin hep,
doğru söylediğini
>>>bilirdim."
>>> > >"Fakat benim için ölmeni istemedim" "Şimdi bana
söz vermeni
>>>istiyorum."
>>> > >"Benim için yaşayacaksın, anlaştık mı?" son
kağıdı eline alırken,
>>>kutuda
>>> > >bir
>>> > >anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son kağıtta
şunlar yazılıydı:
>>> > >"Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre
yaptırdım. Kocaman
>>>terasta
>>> > >martılarla kahvaltı ederken, ben hep seni
izliyor olacağım....

Gerçek Aşk !!! Bir kız ve bir delikanlı,bir motorsikletin üzerinde 180 km hızla gidiyorlar ve aralarında şöyle bir konuşma geçiyor;

Kız : Lütfen yavaşla,ben korkuyorum Delikanlı : Hayır,bak ne kadar eğlenceli Kız : Lütfen,lütfen,çok korkuyorum Delikanlı : Peki,beni sevdiğini söyle Kız : Seni çok seviyorum,lütfen yavaşla Delikanlı : Şimdi de bana sıkıca sarıl

Kız delikanlıya sıkıca sarılır

Delikanlı : Kaskımı alıp,kendine takar mısın? Başımı çok sıktı.

Ertesi gün gazetelerde şöyle bir haber çıktı: Motorsiklet
kazası;
Motorsiklet,fren arızası nedeniyle,bir binaya çarptı.Üzerindeki 2 kişiden sadece biri kurtuldu. Gerçek ise şöyleydi;Yolun yarısında,delikanlı frenlerin


bozulduğunu
anlamış ama bunu kıza belli etmek istememişti.Bunun yerine,kızdan kendisini sevdiğini söylemesini istemiş ve kendisine son defa sarılmasını istemişti.

Sonra da kendi ölümü pahasına,kızın başlığı takmasını ve hayatta kalmasını sağlamıştı. İŞTE GERÇEK AŞKIN ANLAMI DA BUYDU!

Siz gerçek aşkınızı buldunuzmu, yoksa hala bulamadınızmı, yoksa gerçek aşkı bulduğunuzumu sanıyorsunuz.

Bu yazıyı 21 kişiye gönderin, inanın çok mutlu olacaksınız

Gerçek aşkınızı bulduysanız, en içten duygularınızla, yüreğinizle,



aaşşkkııııııııımmmmm seni seviyorum diyebiliyorsanız ona sımsıkı sarılın. Ve ona şu iki kelimeyi söylemeyi hiçbir zaman ihmal etmeyin; SENİ SEVİYORUM bun u göndermeyenler sevgililerini sevmeyenlerdendir

sayın ncoban hikayenizi hemen yazdırıp evimin duvarına asacağım eminim bana değil ama birçok arkadaşıma yol gösterecektir saygılarımla