Aşk nefreti yenebilir mi?

Sayın hukuk severler,
Aşk kadar güçlü olan fakat insanların kalbinde olmaması gerektiğine inandığım nefreti aşk yenebilir mi?Aşk onun hesabını dürebilir mi?
Sevgi tertemiz duygularun simgesi olan sevgi yoluna devam edebilir mi?

aşkın gözü kördür,
gördüğün, duyduğun, yaptığın herşey O'dur,
herşeyin üstündedir,
yenemeyeceği bir şey yoktur.
aşkta kusur olmaz,
aşkında noksan bulan aşık değildir

evet bence yenebilir

aşkında nefretin de barındığı kalbe bağlı sanki biraz..

Aşk evet çok kuvvetli ama benim aklımın almadığı şey insan sevdiğini söylediği kişiyi bir anda kalbinden atabilir mi?Onu elde etmek için uğraşması gerekirken.Sonra ondan nefret eder gibi onun kalbini kırabilir mi?Aklımın almadığı olay bu benim hukuk severler..

Bence bu kişiye bağlı kişi sevdiği insandan bir anda nefret etmişse karşısındaki insanın onu gerçekten derinden etkileyen kırıcı birşey yapmış olması gerekiyor hiç kimse sevdiği insanı bir anda kalbinden atamaz sadece attığını söyler.

Aşk nefreti geçtim korkuları hayal kırıklıklarını yok edemiyor.Ne kadar samimi olsan da ne kadar sevgini göstersen de karşındaki seni sevmeyebiliyor.Bir söz var sevdiğin kadar sevilirsin bence bu doğru değil sevgini görmek istemedikten sonra gerisi boş bence...Nefretten büyük aşklar doğabilirmiş ama bu aşk nefrete de sebep olabilir belki bu sefer karşıdaki nefret edebilir aslında karmaşık bir durum ama nefret daha ağır basıyor...

Aşkı nefreti ortadan kaldırmaz. Bir gün aşkından vazgeçebilirsin ama nefretinden asla.. Hatta nefret aşkın üstüne bir barikat gibi gerilip aşkı yavaş yavaş, sinsi sinsi yok eder...Aşık olduğun kişi nefret etmediğin biri olmalıdır..Nefret ettiği kan davalısına aşık olanlar ancak filmlerde olur..diye düşünüyorum.
Saygılarımla

Filmlerde her şey oluyor olabilecek durumlarda olmayacaklar da...Aşkı çok basitleştiren bizler bunu taddığımızda vazgeçemeyeceğimiz bir şey gibi görüyoruz(görüyorum da)Zaman akığ götürür mü bir fırtına eser onun yolunu şaşırır mı bilmiyorum ama ilk anda hoşlanmadığınız biri kalbinize taht kurabilir mi?Bunu geçtik hiç sebep yokken sizden nefret edebilir mi?Eğer sizi az da olsa sevmişse kinini yenebilir mi?YENEMEZ....AŞK NEFRETİ YENEMİYOR NE YAZIK Kİİİ....hayırlısı...

Aşk nefrete dönüşüyor nefret de gün geliyor aşka dönüşüyor.Bu da şunu gösteriyor: Demek ki kişileri tanımakta güçlük çekiliyor..Duygularda keskin hatlar olmalı,nefret ettiğim insanı sevemem,sevdiğim insandan da nefret edemem..

eğer gerçek aşksa....

Ben aşk ve sevgiyi farklı şeyler olarak gördüğüm için, aşk nefreti yenmez fakat görmezden gelir diyorum. Aşkın gözü kördür misali biterkende yavaş yavaş her şeyi görmeye başlar.
Fakat aşkı sevgiye dönüştürmüşse kişiler, istiridyenin rahatsız olduğu kum tanesini inciye dönüştürmesi gibi yenerler nefreti de sevgiyle

evet zaten gerçekten aşıksan nefret yenik düşmüş demektir ama nefret parçacıkları dahi olsa aşk barınamaz yada yalandır o aşk ya da
benim hissettiğim aşk gibi değildir...

Aşk katıksız aşk olmalı bence,ne nefret ne de başka bir duyguya bulanmamalı..Adı aşk ise özü de öyle olmalı,yabancıyı sevebilmelisin canın gibi,abi kardeş sevgisi olmamalı.Aşk dediğin bence Aşk gibi adına yakışır başlamalı..Nefret edip sevmenin yüceliği olduğunu sanmıyorum,zira bu istikrarsızlıktır bir insanı başta sevmediysem bir daha hiç sevmem ilk intibah önemlidir ve bende sabittir.Sevdiği insanlardan nefret edenlere hayret ediyorum,bunu nasıl başarıyorlar cidden?Benim kalbimin insanlara verdiği ünvanlar bellidir,dostları silebilirim onlardan nefret edebilirim ama aşık olduğum adamdan nefret edemem,çünkü benim için aşık olmak kolay değil.Kalbimi zorlayarak aşık olunca bir anda silip atmak öldü saymak hiç kolay görünmüyor bana..

aşk her zaman olmasada bazen nefreti yenebilir

Rüzgar gibi esiyorum tutamıyorum kendimi...Düşünüyorum düşündüğümü farzederek ama bakıyorum derinlerdeyim...Gülüyorum halbuki içimden ağlayan duvara yine bir yara açtığımı bilerek...Oflar,ahlar dolduruyor tüm boşlukları ama bunların hepsi kendime...Sevilenden nefret etmek bilmiyorum ama kendinden nefret edebiliyor insan ama bir bakıyorsun ki gizli kapaklı bir yerde kendinle kalmak ve sevdiğinle orada kalmak ve gürültüden uzak durup huzuru yakalamak da kolay oluyormuş...Aman ne nefret etmekten ne de sevmekten vazgeçebiliriz...Huyumuz kurusun ne melek olabiliyoruz ne de şeytanı oynayabiliyoruz...

Aşk nefreti yener. Ama nefret ve aşk ikisi bir arada anılıyorsa birbirlerine faydalı olmazlar.. Aşk karşılıklı ise güzeldir.Nefretin olduğu yerde karşılıklı aşk yoktur.Olan aşığa olur..

Gerçek olan aşk değil nefrettir, sebebiyle orantılı olsada nefretin yiritilmesi çok zordur. Oysa aşk nankördür, ne kendi kendisinin kıymetini bilir, ne de aşık olunan çoğu zaman. Olumsuz yaklaşmış oldum ama bence gerçek bu, nefret aşktan daha güçlü bir duygudur.

Nefret içimizde altına hep yanacak odun bulabilecek kadar yangınını kızdırabilecek güçteyken sevgi büyümesi için gerekli sevgi damlacıklarını bulamayacak kadar kadersiz olabilir....

ne tartışılıyor pek anlayamadım ama konuyu hararetle tartışanları görünce yazmadan geçemedim

büyük aşklar nefretle başlar...

Bir bitki düşünün; sevdiği şartlarda, sevdiği topraklarda atılmış tohumu.Çabucak filizlenir, kök salar, büyür ve gelişir.Aksi durumda ise, ya tohumken-veya fidanken- çürür,ya da gelişimini tamamlayamaz cılız kalır ve sonunda yok olur gider. Aşk ve nefret de böyledir. Doğduğu gönül,aşk için ya da nefret için verimliyse eğer, çasucak kök salar gelişir.Öyle aşklar ve nefretler vardır ki, o aşk veya nefretin doğduğu kalbin sahipleri ölüp toprak oldukları halde aşk ve nefretleri tarih boyunca yaşamaya devam etmektedir.

Aşk veya nefrette aramamak lazım aslında suçu; aşk için ne kadar mümbit yüreğin var,yahut nefrete ne kadar meyyalsin.Kendi yüreğine baksın insanoğlu önce.Haddini bildiğinde insanoğlu; aşk onun adını tarih boyunca "iyiler" kitabında yazılı tutacaktır.Nefret için açarsa kalbinin kapılarını fütursuzca; nefret ile yaşayan ölümlüler arasında yerini almaya mahkumdur.
Ben bir söyledim siz bin anlayın .....

Bazen sanırsın aşk sonsuzdur ya da hissettiğin çok büyük bir şey ama bakarsın ki kendini de karşındakini de aldatmışsın hissettiğin sadece bir kibrit ateşiymiş. Ama bir de bakarsın ki hiç ummadığın anda hiç istemediğin anda kapını çalan biri var onu da sanırsın aynı aman dersin ve geçersin ama bakarsın ki kanına azar azar verilen zehir gibi dolaşır birden kanında ve de canında ondan kopamazsın işte anlarsın ki aşkı tanımak çok zor ve aşık olduğunu sandığın an en büyük hata çünkü aşkı anlayamazsın o sana öğretir...Aşık olduğun insandan nefret edemezsin senin için lüzünsuz olanlardan nefret edersin atarsın çöpe orada yerini bulur...HERKESİN DEĞERLİSİ VAR...Herkesin sahibi de..

yener. Sebebini açıklamaya gerek yok aslında herkes biliyor.

eğer o kişi her zaman yakındaysa, etrafındaysa, gözünün önündeyse; nefreti yener bence.
eğer gözden uzaktaysa; nefret herzaman galip gelir...
unutmadan bir de rakı masasında yanında da sezen parçaları varsa işte ozaman da yener...

Sezen ablamız der....Ben sana tutsak sen bana yasak....Yasaklar çiğnenmesi gereken yasak seni bana yasaklayacak kadar gaddarsa ben varım o yasağı çiğnemeye....derim ben de....

Nefret duygusunun üzerinde titizlikle durmak gerekir.Önemlidir bence.

Öyle ya; bünyemi negatif bir elektrikle dolduracağım.

Nefret ettiğim kişi ve ya şey ve ya her neyse
hayatıma bir daha girmemeli.

Aşk duygusunun ise nefretle bağdaşmadığını düşünüyorum.

Aşık olduğunuzdan nefret edemezsiniz.Ancak kızgınlık vardır.O da onun sahibi olamadığınız, söz geçiremediğiniz içindir.Yani açmadığınız dalda hüküm süremediğinizdendir.(Bir şarkı sözü)

Nefret ettiğiniz bir şeye, kişiye karşı da aşk besleyemezsiniz.Bunun adı başka bir şeydir.

Diye düşünüyorum...

Saygılar...

bencede bu iki kavram birbirini yenemeyeceği gibi birbiri yerinede geçemez. ya aşk vardır yada nefret birbirinden bağımsızdır bence.

Nefret kabul edilemeyecek derecede doğru olmayan, toplumsal, hukuksal, kişisel yönlerden olumsuz karşılanan şeylere karşıdır. Bunları yapana bu şekilde davrandığı için, aslında bu kötülüklerden nefret ettiğimiz için olumsuz duygu -nefret besleriz.

Ancak aşk mantık aramayan bir duygu ve bir şahsa karşıdır. Bu kişide de nefret uyandıracak yönler, davranışlar varsa, bence öncelikle kötülük reddedilmesi gereken şey olduğundan, aşkın pek şansı yoktur, zamanla nefret uyandıran yönler bu duygunun önüne geçer ve aşk nefreti yenemez.
Tabii nefret uyandıran olumsuzluklar kişinin kendi yaşam tarzını da içermiyorsa.

Aşk bu önünde durulmaz....