ÇÖzÜm Yok Mu? Velayetİ Bende Olan Kizimdan Fİzİksel Ve Psİkolojİk Şİddet GÖrÜyoruz .

Merhaba, inanın 2 yıldır çözüm bulamadığım konuya bir ümit arayarak size yazıyorum. ben bir eğitmenim. 4 yıl önce eşimden boşandım.Velayeti ben de olan biri 14 diğeri 10 yaşında iki kızım var.eski eşim hemen evlendi bir çocuğu var. Büyük kızım babasının yokluğunda tamamen zaptedilmez bir hal aldı. Kendisini zaptetmem mümkün olmadığı gibi bana ve kızkardeşine sürekli ama abartısız her an psikolojik ve sık sık da fiziksel şiddet gösteriyor. Eğitim hayatı tamamen bitmek üzere.okula gönderemiyorum. her gün okula gitmesi için uyandırmaya çalıştığımda sayısız küfürlerine hatta tekmelerine maruz kalıyorum. geçen yıl da aynını yaşadık.
hastanede bipolar tedavisi gördü. ancak sonra doktora ''benim hayatıma kimse karışamaz.verdiğin ilaçları kimse bana içiremez.''dedi. Şimdi onu doktora götüremiyorum. doktor kelimesini duyduğu anda dayak yiyorum. yaşı 14 ama benden 18 cm uzun ve inanın çok güçlü. beni yere itip tekmelediğini söylerken bir eğitmen olarak inanın çok utanıyorum. kaldı ki evde yetişmekte olan bir kızım daha var. ben ve küçük kızım için bu inanılmaz hayat artık çekilmez oldu. ne yapacağımı şaşırdım. sürekli bana yapacağını planladığı eziyetleri duyuyoruz. ben en çok da onun geleceğinin benim yanımda bu şekilde çok daha kötü olacağından eminim. babasının otorite ve disiplinine ihtiyacı var. babasının söylediklerini anında yerine getiren bir çocuk. orda eğitimine devam edeceğinden eminim. gösterdiği hastalık belitrtileri de kalmayacak.çünkü sadece şiddet ve güçle eve hakim olabileceğini düşünüyor,uyguluyor.Durumu babasına anlattım ancak ''düzenimi bozamam'' dedi.Ben işyerimdeyken nereye gideceğini söylemeden evden çıkmış oluyor saat 9 da geliyor.Evde kırp döktükleri,sosyal hayattaki istekleri maddi manevi yetişemeyeceğim vaziyette. çok uzun anlattım sanırım . Özetle ;
1. Bir kadın olarak bu psikolojik ve fiziksel baskıya dayanacak gücüm kalmadı.
2. Bu ortamda inanın öğretmenlik mesleğimi de sürdürmem riske girmiş durumda.
3.Bir insan olarak yaşama hakkımı kullanamaıyorum.bir cehennemde yaşıyoruz.
4. Küçük kızımın çocuk hakları yok mu. bir anne olarak ona sunmam gereken yaşam alanını maalesef sunamıyorum.onun hakları adına da yardım istiyorum.
5. Tüm bunlara sebebiyet veren büyük kızımın geleceğini kurtarmak istiyorum. çok zeki bir çocuk fakat eğiiitime devam etmiyor. toplumsal kurallara asla uyamayacak hatta insan gibi yaşaması mümkün olmayan bir kimlik geliştiriyor. onun ilaca değil baba otoritesine ihtiyacı var. onun hayata kazandırılması adına yardım isitiyorum.
çok çaresizim lütfen bir an önce çözüm yollarını , önerilerinizi bekliyorum. teşekkürler.

Sayın katılımcı;
Çocukların özellikle de ergenlik dönemindeki çocukların saldırgan davranması veya şiddet uygulaması oldukça sık görülen bir durumdur.

Çocuğu tarafından saldırıya uğrayan anne-babalar korkabilir; kendini güçsüz, yalnız, başarısız hissedebilir; utanma ve suçluluk duygularına kapılabilir ve ailede kontrolü kaybetmiş gibi hissedebilirler.

Öncelikle, çocuğunuzla ilişkinizde ne yaşamış olursanız olun, şiddetin hiçbir şekilde mazur görülemeyeceğini asla unutmayın.Çocuğun saldırgan davranmasının altında bir çok neden olabilir.Bu nedenlerin tespiti ve çözümü hukuksal anlamada pek mümkün değildir.Böyle bir durumda mutlaka uzman bir hekimden yardım almanız daha yerinde olacaktır.

Alıntı: Yazan Konuk Merhaba, inanın 2 yıldır çözüm bulamadığım konuya bir ümit arayarak size yazıyorum. ben bir eğitmenim. 4 yıl önce eşimden boşandım.Velayeti ben de olan biri 14 diğeri 10 yaşında iki kızım var.eski eşim hemen evlendi bir çocuğu var. Büyük kızım babasının yokluğunda tamamen zaptedilmez bir hal aldı. Kendisini zaptetmem mümkün olmadığı gibi bana ve kızkardeşine sürekli ama abartısız her an psikolojik ve sık sık da fiziksel şiddet gösteriyor. Eğitim hayatı tamamen bitmek üzere.okula gönderemiyorum. her gün okula gitmesi için uyandırmaya çalıştığımda sayısız küfürlerine hatta tekmelerine maruz kalıyorum. geçen yıl da aynını yaşadık. hastanede bipolar tedavisi gördü. ancak sonra doktora ''benim hayatıma kimse karışamaz.verdiğin ilaçları kimse bana içiremez.''dedi. Şimdi onu doktora götüremiyorum. doktor kelimesini duyduğu anda dayak yiyorum. yaşı 14 ama benden 18 cm uzun ve inanın çok güçlü. beni yere itip tekmelediğini söylerken bir eğitmen olarak inanın çok utanıyorum. kaldı ki evde yetişmekte olan bir kızım daha var. ben ve küçük kızım için bu inanılmaz hayat artık çekilmez oldu. ne yapacağımı şaşırdım. sürekli bana yapacağını planladığı eziyetleri duyuyoruz. ben en çok da onun geleceğinin benim yanımda bu şekilde çok daha kötü olacağından eminim. babasının otorite ve disiplinine ihtiyacı var. babasının söylediklerini anında yerine getiren bir çocuk. orda eğitimine devam edeceğinden eminim. gösterdiği hastalık belitrtileri de kalmayacak.çünkü sadece şiddet ve güçle eve hakim olabileceğini düşünüyor,uyguluyor.Durumu babasına anlattım ancak ''düzenimi bozamam'' dedi.Ben işyerimdeyken nereye gideceğini söylemeden evden çıkmış oluyor saat 9 da geliyor.Evde kırp döktükleri,sosyal hayattaki istekleri maddi manevi yetişemeyeceğim vaziyette. çok uzun anlattım sanırım . Özetle ; 1. Bir kadın olarak bu psikolojik ve fiziksel baskıya dayanacak gücüm kalmadı. 2. Bu ortamda inanın öğretmenlik mesleğimi de sürdürmem riske girmiş durumda. 3.Bir insan olarak yaşama hakkımı kullanamaıyorum.bir cehennemde yaşıyoruz. 4. Küçük kızımın çocuk hakları yok mu. bir anne olarak ona sunmam gereken yaşam alanını maalesef sunamıyorum.onun hakları adına da yardım istiyorum. 5. Tüm bunlara sebebiyet veren büyük kızımın geleceğini kurtarmak istiyorum. çok zeki bir çocuk fakat eğiiitime devam etmiyor. toplumsal kurallara asla uyamayacak hatta insan gibi yaşaması mümkün olmayan bir kimlik geliştiriyor. onun ilaca değil baba otoritesine ihtiyacı var. onun hayata kazandırılması adına yardım isitiyorum. çok çaresizim lütfen bir an önce çözüm yollarını , önerilerinizi bekliyorum. teşekkürler.

Sayın konuk,
Meslektaşımın yazdıklarına ek olarak hukuksal anlamda şunlar da belirtilebilir:
1- Çocuğunuzun size ve küçük kızınıza karşı şiddet içeren davranışlarına karşı 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun uyarınca Aile Mahkemesi'ne (bulunduğunuz yerde bu yoksa Asliye Hukuk Mahkemesi'ne) ya da Cumhuriyet Savcılığı'na kendiniz ve küçük kızınıza velayeten başvurarak bu konuda tedbir kararı verilmesini isteyebilirsiniz.
2- Yine Çocuk Mahkemesi'ne (bulunduğunuz yerde bu mahkeme yoksa, bu işle görevli Sulh Ceza Mahkemesi'ne) ya da Cumhuriyet Savcılığı'na başvurarak Çocuk Koruma Kanunu uyarınca büyük kızınız hakkında tedbir kararı alınmasını isteyebilirsiniz.
Ayrıntılı bilgi ve başvuru için bir avukattan doğrudan hukuki yardım almanızı öneririm.