Hukuku bilmemek mazeret sayilmaz oyle mi?

Hukuku bilmemek mazeret sayilmaz oyle mi? hem resmi gazeteyi hem de yargitay kararlarini parayla sat hem de parasi olmayana "kanunu niye okumadin? bu konunuyu nasil yorumladigimi niye arastirmadin? okusaydin bilirdin ben anlamam" de.

Sayin İsmil Sari
Hukuku bilmemek mazeret sayilmaz diye bir kurak yok.Dogrusu' yasayi bilmemek mazeret sayilmaz' kuralidir.Bu kural da ceza hukukuna iliskin bir kuraldir.Bir suc isleyenin o sucu isledikten sonra ben bu hareketin suc oldugunu bilmiyordum deme hakki olmadigini ,boyle diyerek mahkemenin verecegi cezadan kurtulamiyacagini gosterir.Bu nedenle yasalar resmi gazetede yayimlanir.Bu yapilinca da yasa herkezin bilgi alanina girmis kabul edilir.Bunun baska cozum yolu yok.Resmi gazete bedava dagitilmiyor ama internette bedava resmi gazeteye ulasabilirsiniz.
Yargiyay kararlarina internette bedava ulasma isteginiz icin bir sey diyemeyecegim.Bu bir tercih .Ben de bedava ulasmayi cok isterim.Ama yoksa bunun olmayisini hukuku bilmemek mazeret sayilmaz seklinde uretilmis ,olmayan bir hukuk kuralina dayandiramam.Olasa olsa Anayasaya gore Turkiye bir hukuk devletidir.Hem de sosyal bir hukuk devletidir.Yargitay ictihatlarini bilmek tum yurttaslarin hakkidir,bu soyal devlet olmanin,hukuk devleti olanin bir sonucudur diyebilirsiniz.Ancak bir baskasi da cikip benim adliye ile,mahkeme ile hic alakam olmuyor.Yargitay kararlarindan hicbir zaman yararlanmiyorum.O halde devlet boyle bir masraf yapmasin.Cunku ben devlete vergi veriyorum.Benim vergimi insanlarla uyusmazliklar icinde,anlasmazliklar icinde bulunan kimseler bedava yargitay kararina ulassin diye carcur etmeyin.Eger o kisiler yargitay kararlarina ulasmak istiyorlarsa bunun bedelini de odesin diyebilirler.Bu da bir gorustur,ve sizin gorusunuz kadar tartismaya aciktir.Herhalde en guzeli Cumhuriyetimizin kaynaklari o kadar cogalsin ki tum yargi organlari kararlarina tum yurttaslarin bedavadan ulasabilecegi sistemler kurma,bunlara kaynak ayirma tartisma konusu bile olmasin.

Hukuku bilmemek mazeret sayılmaz hükmü, kişinin fiilinin, kanunda suç olarak gösterilmiş olduğunu bilip bilmemesini değil, yaptığı fiilin asosyal bir hareket olduğunu, topluma aykırı olduğunu bilmesini ifade eder. Ayrıca, kanunu bilmemek kişiye bağlı özel sebeplere dayanıyorsa, durum kişinin bilmesini gerektirmiyorsa kanunu bilmemek mazeret sayılabilir.
Dediğinizde haklısınız, bana göre de çıkan yasalar, yargıtay kararları ücretsiz dağıtılmalı. Ancak yine de bunun bir çözüm yolu olduğunu düşünmüyorum, çünkü doğru dürüst gazete bile okumayan insanların, her gün Resmi Gazeteyi takip edeceğini, hele ki dili ağır olan yasaları merak edip de okuyacağını pek sanmıyorum açıkçası. Zaten bunları okumayı arzulayacak, en azından "ücretsiz olsa okurdum" diyen insanların, fiillerinin hangisinin suç, hangisinin normal olduğunu bildiğine inanıyorum...

Merhabalar;

Kanunu bilmemek mazeret sayılmaz kuralı tüm hukuk sistemleri için geçerli bir kuraldır ve bu kuralın doğruluğu tartışma götürmez. Resmi gazeteyi her gün biz hukukcular dahi takip etmiyoruz, takip etmemiz ise nerede ise imkansız. Herkes hergün resmi gazeteden kanunları takip etse ve dahi kanunun dili herkesin anlayacağı kadar açık olsa, bir hukukcu gibi O kanunun ne demek istediği anlayaşılacak mı? Bence hayır. Şayet öyle olsa idi, hukukculara ne gerek vardı. Her şey yazılı metni okumakla anlaşılabilse idi mühendise, mimara, doktora,... ne gerek vardı. Bir şeyin eğitimini almak, o konuda uzmanlaşmak çok başka bir şey. Madem kunanu okusak da anlamayacağız, o zaman kanunu bilmemek neden mazeret sayılmaz? Denilebilir. Kanunun bilmek mezaret olamaz. Çünkü;
Birincisi bunun aksini düşünmek tam bir kaos oluşturur. Herkes suçu işleyip ben kanunu bilmiyordum, bilemezdem gibi bir mazeretinin arkasına sığınabilir. İkincisi, hukuk kuralları toplumun içerisinden çıkmıştır ve aklak, örf ve adet kaideleri ile çok sıkı bir benzerlik arzetmektedirler. Ya da kanunlar uygulana uygulana örf ve adet kuralı haline dönüşmüştür. Ayrıca dünyanın her yerinde ki kanunlar temel olarak benzerlik gösterirler. Değişik olan yerleri ise, toplumların örf ve adetlerinden kaynaklanmaktadır. İnsan öldürmenin, yaralamanın, hırsızlığın, rüşvetin,.... suç olmadığı bir hukuk sistemi yoktur ve olamaz da. Bu şekildeki temel kurallar her yerde aynıdır. Farkı ise suça uygulanacak cezaların miktar ve şekilleridir.
Ancak teknik kanunlar farklılık gösterir ve biz hukukcular dahi konu ünümüze geldiğinde araştırma yaparak teknik konu içeren hususta bilgi sahibi olabiliriz. Bu husularda dahi bir ülkede yaşayan insanlar konunun detayını bilmese dahi, kanunun temel fikrini, yaptığı fiilin hukuka uygun olup olmadığını, gerçeğine yakın olarak tahmin edebilir ama hukuki yorumunu yapamaz, işte bunu da hukucular yapar.
Bu sebeplerle kanunu bilmemek mazeret sayılmaz ve sayılmamalıdır da.
Saygılarımla.

“ 207
hiçkimse, egemen gücün kurulmasıyla, kendi bedenini koruma hakkından vazgeçmiş olarak kabul edilemez; egemenlik, kişinin can güvenliği için kurulmuştur. Fakat bu, sadece, onları koruyan gücün yok edilmesine katkıda bulunmamış olanlar için geçerlidir; çünkü böyle bir şey, ta baştan itibaren bir suç olurdu.
DOĞA YASASINI BİLMEMEK KİMSEYİ MAZUR KILMAZ. Her suçun kaynağı, anlayış yeteneğinde bir kusur; veya muhakemede bir yanılgı; veya duyguların ani bir itilimidir. Anlayış yeteneğindeki kusur bilgisizliktir; muhakemedeki kusur ise, hatalı görüş. Bilgisizlik üç türdür; yasaya, egemene, ve cezaya ilişkin. Doğa yasasını bilmernek kimseyi mazur kılmaz; çünkü aklını kullanma yeteneğine erişmiş herkes, kendisine yapılmasını istemeyeceği bir şeyi baska birine yapmaması gerektiğini bilmelidir. Dolayısıyla, bir kimse hangi yere gelirse gelsin, o yerin yasalarına aykırı bir şey yaptığı takdirde, bu bir suçtur. Bir kimse, Hindistan'dan buraya gelip, buradaki insanları yeni bir dine girmeye ikna eder veya onlara, bu ülkenin yasalarına başkaldırılmasına yol açan herhangi bir şey öğretirse, öğrettiği şeyin doğruluğundan son derece emin olsa da, bir suç işlemiş olur ve bundan ötürü haklı olarak cezalandırılabilir; sadece öğretisi yanlış olduğu için değil, aynı zamanda, başka birisi tarafından yapılmasını onaylamayacağı bir şey yaptığı için; yani, buradan bir insanın onun ülkesine gidip, oradaki dini değiştirmeye çalışması. Fakat toplum yasalarını bilmemek, yabancı bir ülkedeki bir kimseyi, bu yasalar ona bildirilinceye kadar mazur kılar; çünkü toplum yasaları o ana kadar bağlayıcı değildir.
TOPLUM YASALARINI BİLMEMEK BAZEN BİR MAZERETTİR.. Aynı şekilde bir insanın kendi ülkesinin toplum yasaları, isterse öğrenebileceği şekilde yeterince bildirilmemiş ise; doğa yasasına karşı eylemler hariç; bilmemek geçerli bir mazerettir: başka durumlarda ise, toplum yasalarını bilmernek kişiyi mazur kılmaz.
EGEMENİN BİLİNMEMESİ KİŞİYİ MAZUR KILMAZ. Bir kimsenin olağan ikamet yerindeki egemen gücü bilmemek, o kimseyi mazur kılmaz; çünkü o yerde kendisini korumakta olan gücün farkında olması gerekir.
CEZANIN BİLİNMEMESİ KİŞİYİ MAZUR KILMAZ. Cezanın bilinmemesi, yasa ilan edilmiş ise, kişiyi maruz kılmaz: çünkü, yasayı ihlal ederken; ki arkadan ceza geleceği korkusu olmasaydı bir yasa olmaz, boş sözlerden ibaret kalırdı; kişi, onun ne olduğunu bilmese de, cezayı kabul etmektedir; çünkü, kendi iradesiyle bir iş yapan bir kimse, bu işin bilinen bütün sonuçlarını kabul ediyor demektir; ceza ise, her devlette, yasaların ihlal edilmesinin bilinen bir sonucudur; bu ceza yasa ile belirlenmiş....................................... ”
LEVIATHAN - THOMAS HOBBES 15 / 25 NİSAN 1651.
YAPI KREDİ YAYINLARI, KAZIM TAŞKENT KLASİK YAPITLAR DİZİSİ – 9
ÇEVİREN : SEMİH LİM , İstanbul, Aralık 1993
Devleti tanımlayan, tanrı iktidarını ( RUHANİ İKTİDARI ) yeryüzüne / insana indirmeye çalışan Thomas Hobbes’in alıntı yapılmış eseri ve diğer liberal felsefe mensupları dikkatlice okunur, toplum sözleşmesi teorisi irdelerinse tartışmanız daha netlik kazanır ve fikirler berraklaşır sanırım.
KÜÇÜK BİR KATKI OLMASI UMUDUYLA.....
Saygılar sunarım.

Böyle bir kural olsaydı Türkiye'de çoğumuz (biz avukatlar) mazeret ileri süremezdik )) Oysa ne mazeretler uyduruyoruz...