Hayatta öğrendim ki...............................

Alıntı: Yazan Academic Mutlu aşk yoktur, yoktur... Bu bana bir parçayı hatırlattı ama kim söylüyor , parçanın tümü nasıldı hatırlayamıyorum, sadece "mutluuu aşkk yoktuuuuurrrrr, yok-tur" diye bir ezgi var kulaklarımda.. Bilmem belki de vardır, siz şimdiden peşin fikirle hareket etmeyin.. Senaryoları gerçekleyelim biz Bakın dikkat edin hiç olmadık bir şey yazmıyoruz. Yani desek ki uzak gezegenden kendi gezegenin standartlarında yakışıklı bir yeşil adam gelip uçan dairesi (UFO) arızalanıp sizin balkonunuza düşse bile demedik daha

sizin için izel'den

mutlu aşk yoktur sevenler...
Mutlu aşk yoktur sevenler ateşe yürür bile bile Bir dilek tut bari benim için sadece huzur dile

Hadi bi güzellik yapta efendi gibi git yoluna
Git istediğini sev istediğini al koynuna
Aşk değil bu can çekişmek ne uğruna
Nihayet demir attim kalbi kırıklar koyuna

Mutlu aşk yoktur sevenler ateşe yürür bile bile
Bir dilek tut bari benim için sadece huzur dile

Dün sabah saksılara sakız sardunya ektim
Sigarayı bıraktım temiz havayı içime çektim
Resimlerimize baktım bi sade kahve içtim
Düşündümki dünyaya gelirken de tektim

Mutlu aşk yoktur sevenler ateşe yürür bile bile
Bir dilek tut bari benim için sadece huzur dile

Ufo AŞklari
Uzay AŞkina

Alıntı: Yazan Academic Neden ayıp olsun? Aslında çok uzun da anlatılabilir ama kısaca şöyle dersek: Bir akvaryuma bir büyük bir de küçük iki balık koymuşlar. Aralarına da bir cam duvar yerleştirmişler. Büyük balığın bütün amacı küçük balığı yemekmiş. Küçük balığı yemek için her yeltendiğinde cam duvara küttt diye çarpar kendine zor gelirmiş Bu manzara o kadar çok tekrarlanmış ki artık büyük balık küçük balığı yiyemeyeceğine öylesine inanmış ki bir daha denemez olmuş. Aradan cam duvarı kaldırdıklarında bile artık küçük balığı yiyemeyeceğine inandığı için onun yanına bile yaklaşmamış.. Diğe hikayemiz ise kurbağa yarışı. Bir ormanda her yık geleneksel olarak düzenlenen kurbağa yarışında hep aynı kurbağa kazanırmış. O çok güçlü ve bir o kadar da hızlı ya. Kendine de çok güveniyor tabii.. Diğer kurbağalar ya yarışa girmez ya da üç beşi yine de kazanamayacaklarını bile bile de olsa şanslarını denemek için yarışa katılırmış. Ama o sene ormana gelen yeni bir kurbağa da yarışa katılmış. Yarış başlamış. O şampiyon kurbağamız önde, diğerleri tek tek dökülmeye başlamış ve yarışı bırkaıp suya gömülüyor. Etraftan sesler. Hala devam edenlere çevreden: "yapamayacaksın bıraaakkk kazanamayacaksınnnn" sesleri...Bunu duyan kurbağalar daha çok umutsuzluğa kapılıp bir bir yarışı terk ederken geride sadece bir şampiyon kurbağa bir de o sene yeni katılan kurbağa kalmış. Yeni kurbağa seslere hiç aldırmıyormuş ya da aldırmaz görünüyor canla başla yüzmeye devam ediyormuş ama şampiyon kurbağa nasıl olsa ben kazanacağım edasıyla işi gevşek tutmuş. Sonra birden şampiyon kurbağaya garip bir şey olmuş ve duraklamış. Kimse ne olduğunu anlamamış kramp mı ne bilmiyoruz Ama sonuç şöyle olmuş.Bırak kazanamayacaksın diye bağırılan o yeni kurbağa var gücüyle yüzüp birinci olmuş. Onun yanına tebrik etmek için gelenlere ise boş boş bakıyormuş çünkü sağırmış..! Dolayısıyla "yapamazsın" diyenleri hiç duymamış sadece hedefine konsantre olmuş.. İşte iki hikayemiz ya da masalımız böyle. Yapacağına inanan, umudunu kaybetmeyen ve dışardan gelen olumsuz sesleri kaale almayan kazanır Umutlu olmak iyi bir şey..

Gerçekten etkileyiciydi, haklısınız ben de sağır kurbağa olmaya karar verdim

Sayın kordelya, senaryolarımız devam edecek demiştik.

Haciz için savcılık aracındasınız. O da araçta. Sizin önünüzdeki meslektaş muhafaza yapmaya karar veriyor. Eyvahhh. Tabi çilingiriydi, hamalıydı derken, siz, O ile, araç içinde mecburi bekleme yapmaya başlıyorsunuz. E tabi, can sıkıntısından doğal olarak sohbet de başlıyor. Muhafaza uzadıkça, siz ve O ,birbiriniz hakkında epey şey öğreniyor oluyorsunuz. Sizde : ' Acaba bu O ile, olabilir mi ' fikri belirmeye başlıyor. Sonra, araç içinde sıkılınca, yatırılan yollukları yakmayı göze alarak cafeye gitmeye karar veriyorsunuz. Aradan aylar geçiyor Nikah davetiyesine ' Haciz, her zaman kötü birşey değildir 'yazdırıp mutlu sona ulaşıyorsunuz.

Alıntı: Yazan Av. Neslihan Sayın kordelya, senaryolarımız devam edecek demiştik. Haciz için savcılık aracındasınız. O da araçta. Sizin önünüzdeki meslektaş muhafaza yapmaya karar veriyor. Eyvahhh. Tabi çilingiriydi, hamalıydı derken, siz, O ile, araç içinde mecburi bekleme yapmaya başlıyorsunuz. E tabi, can sıkıntısından doğal olarak sohbet de başlıyor. Muhafaza uzadıkça, siz ve O ,birbiriniz hakkında epey şey öğreniyor oluyorsunuz. Sizde : ' Acaba bu O ile, olabilir mi ' fikri belirmeye başlıyor. Sonra, araç içinde sıkılınca, yatırılan yollukları yakmayı göze alarak cafeye gitmeye karar veriyorsunuz. Aradan aylar geçiyor Nikah davetiyesine ' Haciz, her zaman kötü birşey değildir 'yazdırıp mutlu sona ulaşıyorsunuz.

Sayın Neslihan;

Vallahi senaryonuza bayıldım ama tek sorun ben pek hacze çıkmıyorum O'nu gördükten sonra 3 defa daha gittim icraya ama malesef tekrar göremedim. Yine de senaryolarınızı heyecanla bekleyeceğim

Alıntı: Yazan kordelya O'nu gördükten sonra 3 defa daha gittim icraya

Bence bu O 'da çok takılı kalmayın. Kısmetin ( yani O'nun ) nereden geleceği belli olmaz. .

Bir de bir tavsiyem olacak, naçizane. Mümkünse hiçbir O için, siz, hiçbir şey yapmayın. Yani pasif kalın. Öylece oturun bekleyin. Sonunda ne kadar çok O olduğuna siz bile inanamayacaksınız.

Alıntı: Yazan Av. Neslihan Bence bu O 'da çok takılı kalmayın. Kısmetin ( yani O'nun ) nereden geleceği belli olmaz. . Bir de bir tavsiyem olacak, naçizane. Mümkünse hiçbir O için, siz, hiçbir şey yapmayın. Yani pasif kalın. Öylece oturun bekleyin. Sonunda ne kadar çok O olduğuna siz bile inanamayacaksınız.

Tavsiyenizi göz ardı etmeyeceğim, bakalım benim için mümkün olabilecek ne kadar "o" var

Kimse kimsenin bir şeyi olamaz...Kimse kimseye sahip olamaz...Fedakarlık yapmakla kendinden taviz vermek arasında çok da fark olmadığını öğrendim...

Alıntı: Yazan elzemseyler Kimse kimsenin bir şeyi olamaz...Kimse kimseye sahip olamaz...Fedakarlık yapmakla kendinden taviz vermek arasında çok da fark olmadığını öğrendim...

Aşırı fedakarlıklar ,karşınızdakinin sırtına bindirdiğiniz gereksiz yüklerdir. Fedakarlıklar tek taraflı yapıldığında sonuç uzun vadede hezimet ve fedakarlık yapılanladan yüksek beklentiler olarak size geri döner. Her şey dozunda iyidir ve fedakarlık yapanın sadece karşısındakini düşündüğü de aslında kendi kendini kandırmaktır. Aslında fedakarlık yapan gizli ya da açık karşısındakinden bir bedel ister, verilmediğinde de hayal kırıklığına uğrar..

Unutmanın imkansızlığını öğrenmek sancılı bir süreçmiş. Unutmak sanılanın aslında kabul etmek olduğunu kavradım.

Zamanın unutmayı değil alışmayı öğrettiğini öğrendim...

Alıntı: Yazan Academic Aşırı fedakarlıklar ,karşınızdakinin sırtına bindirdiğiniz gereksiz yüklerdir. Fedakarlıklar tek taraflı yapıldığında sonuç uzun vadede hezimet ve fedakarlık yapılanladan yüksek beklentiler olarak size geri döner. Her şey dozunda iyidir ve fedakarlık yapanın sadece karşısındakini düşündüğü de aslında kendi kendini kandırmaktır. Aslında fedakarlık yapan gizli ya da açık karşısındakinden bir bedel ister, verilmediğinde de hayal kırıklığına uğrar..

çok teşekkür ederim..

bütün zor kararları alırken ne kadar yalnız ve kararsız olduğumu öğrendim...Düşenin dostu olmazmış..Pranın aslında her kapıyı açan lanet bir anahtarmış onu öğrendim.Para ve etiketin varsa toplum seni koşulsuzca adam sanıyormuş anladım....Ve her şeye rağmen iyi insanlar da varmış...Şükrettim...

unutmak ve affetmek iyi insanların intikamıdır derler ve ben malesef bu manada ''iyi'' bir insan olamıyorum...

Hayatta(n) öğrendim ki;yaşamak için insanüstü bir çabam ve azmim var.

Hayatta öğrendim ki, vazgeçilmez olanlardan bile bir gün vazgeçebiliyormuşuz ve hayat herşeye rağmen durmadan devam ediyormuş....

Alıntı: Yazan kordelya Hayatta öğrendim ki, vazgeçilmez olanlardan bile bir gün vazgeçebiliyormuşuz ve hayat herşeye rağmen durmadan devam ediyormuş....

Hayatın devam etmesi bizim varlığımızla bile doğrudan ilişkide değil ki..
Vazgeçmiş gibi yapmak yerine çözüm varsa vazgeçilemeyenler için biraz çaba sarfetmekten ne çıkar?

Hayatta öğrendim ki;Hesapsız cümleler kurmak güzel..

hayatta öğrendim ki ;birşeyi çok istemek onu unutmaya engelmişş

Hayatta öğrendim ki insan bir gün mutlaka bir şeylerden pişman oluyormuş.

kurduğun hayallerin gerçekleşmemesi kadar feci bir durum yokmuş. öğrendim ve artık hayal kurmuyorum ...

Hayatta öğrendim ki kanal tedavisi iğrenç bişeymiş

Alıntı: Yazan kordelya Hayatta öğrendim ki kanal tedavisi iğrenç bişeymiş

Ben sizden önce öğrenmiştim.

Hayatta ogrendim ki hep kumarda kazaniyor, askta kaybediyorum

Hayatta öğrendim ki, ben korkak durdurkça korktuklarım başıma gelecek, biraz cesaret!!!

Alıntı: Yazan palyaço kurduğun hayallerin gerçekleşmemesi kadar feci bir durum yokmuş. öğrendim ve artık hayal kurmuyorum ...

valla tebrik ederim hayal kurmamayı nasıl başardınız?herşeye rağmen ben başaramıyorumda eğer bi formülü varsa bende istiyorum

Hayatta öğrendim ki bana dair bazı şeyler ne yapsam da değişmiyor...

Hayattan öğrendim ki, yaşamımın hakimi olmam için, hiç birşeye inanmayacakmışım, gerekirse tüm değer yargılarını, yargılamadan birer birer asacakmışım.

Amma ve lâkin modern çağımızın realitesinde iyiler hep kaybetmektedir...Bu işin teorisi ile pratiği oldukça farklı yürüyor...

Hayatta öğrendim ki,daha öğrenecek çok şey varmış.

Hayatta öğrendim ki; sen ne yaparsan yap kısmetten ötesi olmuyormuş.