Boşanma Davasında Bir Tarafın Boşanmak İstememesi, Tarafların Kusur Durumu

Merhabalar Sayın Meslektaşlarım

Sıkıntılı bir konuda yardımınıza ihtiyacım var.

Doğu bölgelerinin kadına yönelik sert adetlerinin sonucu olarak bir kadın özürlü bir akrabası ile zorla evlendiriliyor. Evlenme sonucu kadın geniş bir aileye dahil oluyor ancak koca özürlü olduğu için ne adamın ne de evlenen kadının ailedeki yerleri çok kötü. Bu çiftin yaklaşık 6 tane çocuğu var. Kadın kötü muameleye maruz kalıyor. Zaman içinde adam karısına şiddet uyguluyor. Bu şiddet sonucunda yargı süreci başlıyor fakat mahkemede koca lehine beraat kararı çıkıyor. Dosya henüz yargıtay aşamasında, yargıtay savcılığı bozulması yönünde mütalaası var ancak verilmiş bir karar yok.

Zor şartlardan bunalan kadın boşanma işlemlerini başlatmayı ve ailesinin yanına dönmeyi istiyor. Ancak ailesi töre gereği bunu kabul edilemez bulduğu için kadını yanına almıyor. Kadın doğuda bir süre sığınma evlerinde kalıyor. Sonra bir şekilde batıda çalışan kardeşinin yanına geliyor. Ancak kardeşi de onu yanına almak istemiyor. İş arıyor fakat iş bulamıyor ( okuma yazması yok ) ve bir adamla evlilik dışı birlikte yaşamaya başlıyor. Bir nevi bu adamın himayesi altına giriyor. Bu adamla birlikte yaşarken bir de çocuk dünyaya getiriyor.

İşin hukuki boyutuna gelirsek, bu kadın için adli yardımdan bir görevlendirme aldım ve boşanma davası açtım. Kadının evlilik dışı çocuğunun velayeti dışında bir talebi yok. ( Evlilik dışı çocuğun neseb davası ayrıca devam ediyor ) Karşı taraf 2 satırlık bir dilekçe ile "boşanmak istemediğini" söylemek dışında hiç bir şey yapmadı ve herhangi bir delil de göstermedi. Biz mahkemeye durumu anlattık, mahkemeye sunduğumuz deliller ile kadının doğudaki darp dosyasını ekledik. Bir kaç tanık dinlettik ve bu tanıkların kadının kötü muamele ve şiddete maruz kaldığını beyan ettiler. Ama gel gelelim hakim, evlilik dışı bir ilişki yaşadığı gerekçesi ile kadının daha kusurlu olduğunu, kadın daha kusurlu olduğu ve koca da boşanmak istemediği için boşanma kararı vermesinin mümkün gözükmediğini söylüyor.

Hakimin bu tutumu karşısında bir beyanda bulunmam gerek ama olayla ilgili yargıtay kararlarına ihtiyacım var. Bu töre kurbanı kadına bir şekilde yardım etmem ve bu sıkıntılı evliliği sonlandırmam gerek.

Yardımcı meslektaşlarıma şimdiden teşekkür ederim.

Sadakat yükümlülüğü evlilik birliğinin gereklerinden.Bu nedenle sadakat yükümlülüğüne aykırı hareket durumunda karşı taraf şiddet uygulamış olsa bile eşit kusurlu bazı durumlarda daha ağır kusurlu kabul edilebiliyor.Bu nedenle davacı olarak bulunduğunuz pozisyon sıkıntılı görünüyor.

Sayın meslektaşım, meltem2007 nin yorumlarına katılıyorum. Yargıtay evlilik birliği devam ederken kadının başka birisiyle yaşaması haysiyetsiz yaşam sürmesi nedeniyle ya ağır kusur yada karşı tarafın şideet uygulaması eşit kusur kabul ediyor.

Burada müvekkiliniz eğer boşanma davası açılmadan önce 3.bir kişiyle gayri resmi birlikte yaşamış ise bu durumda müvekkilinizin daha ağır kusurlu olduğu kanaatindeyim.Ancak davanıza bakan hakimin beyanlarına katılmıyorum.Şöyle ki; müvekkiliniz davali kocadan daha ağır kusurlu olsa dahi davalının boşanmak istememesi sonucu değiştirmez ve hakim tarafların boşanmasına karar vermelidir. Eğer tamamen kusurlu sizin müvekkiliniz olmuş olsaydı ve davalı Koca da boşanmak istememede kotuniyetli olmadığı sürece Hakim tarafınızca açılan boşanma davasını reddetmesi gerekirdi..

Sayın Finazzi'nin görüşüne katılıyorum. TMK md. 166/2 son cümle:

Alıntı: Bununla beraber bu itiraz, hakkın kötüye kullanılması niteliğinde ise ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamıssa boşanmaya karar verilebilir.

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 1992/10153 E., 1992/10218 K. sayılı kararında, "...Davalıyı kötü niyete götüren doğruluk, güven gibi objektif ahlak ve hukuk kurallarına aykırı bir davranış ortaya konmadıkça onu kötü niyetli kabul etmek mümkün olmaz. Davalının çelişkili davranışlar içinde olduğu zaman kötü niyetli kabulü mümkün olabilir...." ve "...Evlilik birliği içinde olmaması lazım gelen davranışlar bakımından davacının ağır kusuru açıktır. Davalının çelişkili davranış içinde bulunduğunu, sırf davacıyı ızrar maksadı ile boşanmaya karşı çıktığını, evlilik kurumunu amacından saptıran davranışlar içine girdiğini kabule elverişli bir hal ortaya çıkmamıştır...", denmekte. Belirttiğim kararda davalının bu niteliklere sahip olmaması nedeniyle boşanma kararının bozulması gerektiği yönünde karar mevcut. Siz bunu tersten yorumlayarak kullanabilirsiniz.

Bence davanızda, davalının çelişkili davranışlar içinde olduğu ve davanın reddini sağlayarak davacıya zarar vermeyi amaçladığı ortaya konulmalıdır. Bu sağlanırsa hakkın kötüye kullanıldığı dile getirilebilir. Çelişkili davranışlar için tanık beyanları kullanılabilir. Dosya ile ne kadar uyumlu bilemiyorum ancak belki şöyle denebilir: "Evliliğin devamını istediğini söylüyor ama eşine fiziksel şiddet uyguluyor. Bu kadar zaman ayrı yaşamışlar ama eşi eve davet bile etmemiş, ayrı bir ev açmamış. Evlilik birliğinin devam etmesi için bir çabaya girmemiş. Amacı evliliğin devam ettirilmesi değil. Amaç davacının zarara uğraması. Evliliğin devamı için çabalamayan eşin, zina gibi ağır bir kusuru sırf evlilik devam etsin diye affetmesi de hayatın olağan akışına aykırıdır ve hakkın kötüye kullanıldığını gösterir.".