Canim Babam..

CANIM BABAM,

Seninle fiziksel olarak 3 Aralık 2007 tarihinde tanıştık. Ben henüz gözlerimi açamıyordum. Ellerimle dokunmayı bilmiyordum. Hayata ilk gözlerimi açtığımda annemi görmeyi umuyordum ama ne yazık ki; annem o sırada yanımda değildi. Biliyorum büyük bir heyecanla beni bekliyordunuz. Dokuz aylık yolculuğumu ve sizin bekleyişinizi bitirmiştik ve ben dünyaya gelmiştim. Ancak annem yanımda değildi. Sen ise aklının bir yanı bende diğer yanı annemde hastane koridorunda koşturmakla meşguldün. Tam sekiz saat sonra hastanenin acil servisinde kavuştum anneme… Sıcacık ve sevgi dolu sardınız beni… Dışarı kış soğuğuyla boğuşurken ben hiç hissetmedim bunu… Çünkü siz vardınız ve sıcacık sarıyordunuz beni.
Büyük telaşlarımız vardı hayatta, büyük beklentileriniz vardı bana dair… Göbeğim düşecekti, kırkım çıkacaktı… Peki ya ağlayışlarım? İlk zamanlar neler olduğunu anlamıyordunuz bile. Annem uykusuz kalıyordu ama biliyorum en çok sen takıyordun bunu kafana. Hem ben ağlıyordum hem annem strese giriyordu ve yorğundu. Bizi düşünmek seni daha çok yoruyordu biliyorum. Bunların hepsi geçti. Bir gün o kadar çok ağlıyordum ki ne olduğunu anlayamadınız. Öyle ya sonuçta sizde benim kadar yabancıydınız yaşananlara. Bir baktınız ağzımda küçük beyazlıklar dişim çıktı sandınız. Öyle telaşlandınız ki; biraz büyük olsam kayda alırdım o halinizi…Doktorumu aradınız.Yarın getirin kontrol edelim dedi.Gittik.Sonuçta daha dişlerimin çıkmasına çok var…Ateşlendim bir gün.Her yerim ağrıyordu.Doktoru ziyaret vakti geldi demekti bu..Tahliller yapıldı.Yine kan aldılar benden ve tabi yine çok ağladım ben.Sonra ne mi oldu?Sen anneme kızdın en çok…Kan aldırdığı için benden.Biliyorum öylesine seviyorsun ki beni kıyamıyorsun.Gözümden akan bir damla yaşa bütün ömrünü vereceğini biliyorum.Benim varlığıma alışamadığın ilk zamanları geride bıraktığını ve benimle oynarken kahkahalar atmama çocuklar gibi sevindiğini biliyorum.
Babacığım Allah kısmet ederse önümüzde uzun yıllar var. Zaman gelecek ve seninle daha çok güzel anılarımız olacak. Bu ilk mektubumu benim adıma annem yazıyor çünkü ben henüz 7 aylığım. Ama inan gün gelecek sana kendi ellerimle çok güzel mektuplar yazacağım. Hayatta ki ilk aşkım olacaksın. Gözlerinin içinde kendimi görmekten gurur duyuyorum canım babam.

İyi ki varsın, İyi ki BABAMSIN….
İlk Babalar Günün Kutlu Olsun…
Kızın Melek İrem…

Sevgili Sultan Işık,

Çok güzel ve duygusal bir yazı.Çok duygulandım.Küçük kızımı andım.Küçük kızım gözlerimin önüne geldi.

Dilerim 30 yıl sonra evet evet yanlış duymadın tam 30 yıl sonra küçük kız babasına aynı duygusallıkta mektup yazar.

Babalar,kızları yedi aylık ta olsa ,yedi yaşında da olsa ve hatta 70 yaşında da olsa kendilerinden hep böyle saf ve duygusa mektuplar beklerler.

Selam ve sevgiyle kal

Sayın duyurucu1 benim için baba kelimesinin anlamı çok yüksektir.Şimdi çok uzaklarda olan babamı çok seviyorum ve kızımın da babasını böyle sevmesini istiyorum.Biliyorum ki; bütün kız çocukları babasını büyük bir aşkla sever.Eminim ki sizin kızınız da...

Alıntı: Yazan sultanisik bütün kız çocukları babasını büyük bir aşkla sever.Eminim ki sizin kızınız da...

Bu sevgi kimsenin gönlünden eksik olmasın!

Amin. Ben de babama aşığım çünkü, Ona olan özlemim ise aşkımı kamçılıyor.

Alıntı: Yazan dilgehuk Amin. Ben de babama aşığım çünkü, Ona olan özlemim ise aşkımı kamçılıyor.

Aslına bakarsanız annelerimizin üzerimizde daha çok hakkı ve emeği var. Ama nedense, babalarımıza daha çok düşkünüz. Kendi açımda bunu çözmüş değilim. Bazen bu konuda adil olmadığımı düşünüyorum. Gerçi hayatta değiller ama, yine de üzülüyorum.

Sn. Atahun, aslında haklısınız. İleride belki ben de anne olacağım ve çocuğum babasını daha çok severse onu kıskanabilirim.

Annemi çok çok çok seviyorum. Ama yine de babamın yeri bir başka!

Sayın dilgehuk umarım birgün sizde anne olursunuz.Ama şundan emin olun anne olduğunuz de bile çocuğunuzun babasını daha çok sevmesini kıskanmak yerine bununula gurur duyacaksınız.

Umarım o günleri görürüm