Eser sözleşmesi mi Tüketici Kanununa aykırılık mı?

Sayın Meslektaşlarım,
Müvekkil evinin balkonunu cam balkon kapama sistemiyle kapatmak için bir şirketle sözleşme yapıyor. Parayı da ödedikten sonra yapılan balkon kapama sisteminden beklenen sonucu alamıyor yağmur yağdığında yağmur suları balkona doluyor vs Müvekkil defalarca şirkete gidip söz konusu sistemi onarmalarını söylüyor. Gönderilen ustalar ise bu sistemin hatalı kurulduğunu onarılamaz olduğunu söylüyor.
Ayıplı malın değiştirilmesi ya da bedel iadesini içeren bir dava açmaya hazırlanıyorum. Sorum bu tür sözleşmelerin eser sözleşmesi mi yoksa tüketici kanununa aykırılık mı teşkil ettiği? Buna göre davayı genel mahkemelerde mi yoksa tüketici mahkemelerinde mi açmam gerekir? Ayrıca konuyla ilgili Yargıtay HGK 26/02/2003 tarih ve 127/102 sayılı kararına ulaşmam gerekiyor. Yardımcı olursanız sevinirim.

T.C.
YARGITAY
15. HUKUK DAİRESİ
E. 2006/499
K. 2006/1618
T. 16.3.2006
• ESER SÖZLEŞMESİNDEN DOĞAN DAVA ( Tüketici Mahkemelerinin Görev Alanında Olmadığı )
• GÖREV ( Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan Davaların Tüketici Mahkemelerinin Görev Alanında Olmadığı )
• TÜKETİCİ MAHKEMESİ ( Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan Davaların Tüketici Mahkemelerinin Görev Alanında Olmadığı )
818/m.355
4077/m. 3, 23
1086/m. 7
ÖZET : Uyuşmazlık, eser sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. 4077 Sayılı Kanun, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkilerini, olağan tüketim işlerini kapsamına almaktadır. Başka bir anlatımla, anılan yasa hazır bir malı veya hizmeti satın alarak kullanan tüketiciyi korumaktadır. Eser sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlıklar hakkında anılan kanunun uygulanmasına olanak yoktur. Açıklanan nedenlerle yerel mahkemece esasa girilmesi gerekirken tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

DAVA : Hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Dava, BK'nun 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Mahkemece davanın Tüketici Mahkemesi'nde görülmesi gerektiği görüşüyle görevsizlik kararı verilmiştir.

Karar davacı tarafından temyiz olunmuştur.

4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun'un 3/e maddesinde, tüketici "bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi" olarak tanımlanmıştır.

Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Başka bir deyişle, yasada dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri kapsama alınmıştır. Aksinin düşünülmesi halinde üst düzey teknolojiyle gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi yasa kapsamında kaldığının ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıkların da -yasanın amacına rağmen- Tüketici Mahkemelerinde bakılması gerekeceğinin kabulü icap eder. Bundan dolayı somut olayda olduğu gibi istisna ( eser ) sözleşmesinden doğan ilişkilerde 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim aynıhusus Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında da açıklanmış bulunmaktadır.

Açıklanan bütün bu nedenlerle davanın esasının incelenerek sonucuna uygun bir karar verilmesi yerine, özel hükümler uyarınca Tüketici Mahkemesi'nde bakılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 16.03.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.