akdevrim / şiirler

ben buyum dedim,
kafayı yedim..

kimliğim yazılmış benim,
mezarım kazılmış benim,
hududum çizilmiş benim,
geriye dönüşüm yoktur,
bundan sonra yaşadığım,
artık bedenimde yüktür...

yaşar durursun akdevrim,
niye sorusun akdevrim?
Allah korusun akdevrim,
geriye dönüşüm yoktur,
bundan sonra yaşadığım,
artık bedenimde yüktür...


akdevrim.istanbul.

güneşin doğuşunu seyredelim seninle...
ömür gecer mi dersin bu öfke ve kininle?...

gökten yıldızları al,
nerede istiyorsan,
istediğin kadar kal...

yazdığım şiirimin kopyası olmayacak...
tabutumun ardından biri yok,ağlayacak...

kırık dökük anılar,
belleğimi süsülüyor.
kalk gidelim dediğim,
neden olduğun gibi,
belleğimi yediğim...

akdevrim.09.03.2017.İstanbul.

çekmiş gitmiş can dediğim,
damarımda kan dediğim,
derdime bakan dediğim,
canım çok acıyor anne!...

inandığım kardeş bile,
fırsatı kollayıp vurdu,
birden aklımı oynattım,
hain durağında durdu!...

sevemedim bu dünyayı,
adam sandım çıktı ayı,
kimseye diyemem dayı,
canım çok acıyor anne!...

akdevrim.09.03.2017.istanbul.

gülerken ağlarım,ağlarken güler,
bu gönül dünyamda bir kuzu meler,
gece derininde uykumu böler,
geceler,gündüzler zordayım dedim,
bir seni bekledim burdayım dedim....

ne geldiğin var,ne düşündüğün,
tüm yaptıklarınla istersen öğün,
sanki sabır taşı çatladı göğün,
geceler,gündüzler zordayım dedim,
bir seni bekledim burdayım dedim...

akdevrim.istanbul.

yıllara sor,yollara sor,
akdevrim geçti mi burdan?
gördün mü acı şerbeti?
mola da içti mi burdan?

kalemle dostluğu varmış,
nerden bilsin safın biri?
ateş yakar,su boğarmış,
hiç bir şey görmez gözleri....


akdevrim.istanbul.

elimden düşmeyen,kalemle kağıt...
gündüzler geceler yakarım ağıt!...
çıkda gel bir gece,kafamı dağıt,
yazarım,çizerim kime ne bundan?
hesap soruyorlar sudan,sabundan...

suçlunun yaptığı yanına kalır,
biri bir gün çıkar canımı alır...

sözçükler kitlenmiş,kalemler yazmaz,
gündüzden geceye ışıklar sızmaz,
yazılmış yazıyı kimseler bozmaz,
sanma düşmek kolay öyle yakandan,
giderken göz yaşı döktüm arkandan...

suçlunun yaptığı,yanına kalır,
biri bir gün çıkar canımı alır...

akdevrim.istanbul.

aklına geleni yazma diyorum,
anlayışsız biri kazma diyorum,
şeytanın kendisi azma diyorum,
nefes alıp verdim bitmez demeler,
ömrümden geciyor bunca seneler!...

akdevrim.istanbul.

çay kaynatmaz demliğim,
kaybolmuştur kimliğim,
bedenimde bir yürek,
niye taşıdığımı?
niye yaşadığımı?
soran olmasın bana?
madem ki geldim sona...

kelli felli insanlar,
sivri dilli insanlar,
uzun elli insanlar,
nereye gitmişlerdir?
tamamen bitmişlerdir!!..

kalem ve defterlerin,
kitap olan yerlerin,
özlemini çektiği,
insan potrelerini,
arıyorum çevremde
umudum kaldı kimde?...

akdevrim.28.Mart.2017.Burak Emlak.Zeytinburnu.İstanbul.

yürürken durdu dedim,
adımı sordu dedim,
ne ağlıyordu dedim,
gözünde yaşlar vardı,
elinde taşlar vardı,
ağacın dallarında,
yaralı kuşlar vardı..
gök yüzü ağlıyordu....

akdevrim.istanbul.

uyuyorum uyandırma,
beni boş yere kandırma,
çoktan tükendi dondurma,
güvendiğim dağlarda kar,
yaşanacak ne kaldı var?...

acı şerbet içirmişler,
sözde köprü geçirmişler,
akıl mantık kacırmışlar,
güvendiğim dağlarda kar,
yaşanacak ne kaldı yar?....

elim kaleme yapışır,
bilsen gönlüm neler taşır,
sevdanbu yaramı kaşır,
güvendiğim dağlarda kar,
yaşanacak ne kaldı yar?...

akdevrim.istanbul.

günü geceyi unuttum,
acıtattım,acı yuttum,
kendi kendimi uyuttum,
tüm dostluklar çıkar imiş,
ateş gibi yakar imiş...

çıkarı varsa insanın,
kulu kölesi yasanın,
esamesi yok Hasanın,
dünden acı kalan imiş,
tüm dostluklar yalan imiş...

ne yazdın durdun akdevrim,
kendini yordun akdevrim,
boş hayal kurdun akdevrim,
kalbin enkaz talan imiş,
yaşadığın yalan imiş...

akdevrim.İstanbul.

yüreğimde neden,niye?
sanki seni taşıyorum?
menzil uzun ben yorgunum,
bilsem niye koşuyorum?

ömür biter gün tükenir,
burası son nokta denir?


akdevrim.istanbul.

...sevdam......

suya düşen ak gibi,
göklerde bayrak gibi..
garip gönlüme düştün...
kalın kabuk bağlayan,
her günün gecesinde
bir tek benle ağlayan
derin yaramı deştin...
yakıcı bir ateştin...
ama kıymadın bana...

ruhumun şablonusun,
Tanrı seni korusun...
esen her ılık rüzgar,
saclarını savurur...
yüreğimin içinde
bir şeyleri kavurur...
kül olmak üzereyim..
gözlerinin gördüğü ,
gül olmak üzereyim...

anlıyor musun beni..
gecen her dakıkada
vurulurum hep yeni..

zamanı donduraydım,
namlunun hedefinde
öpücük konduraydım...
yanmasın dudaklarım...
ölümüne bir sevda...
yüreğimde saklarım...

AKDEVRİM.

bilin,
anlayan var mı dedim,
kalemlerin dilinden?
kalemi sevdiğimin,
hep boyun eğdiğimin,
resmini yapar gibi,
güneşten kopar gibi,
yaşadığımı bilin...
bulunduğum mekana,
sevgi satan dükkana
isterim öyle gelin!...
kemiği var mı dilin?...
dönüyor sağa sola
namluyu cevirmişler,
bülbül konduğu dala...
sevgiyi devirmişler,,,,
yasda akdevrim hala...

akdevrim.istanbul.

yeşile durmuş ağaç,
bir hayal kurmuş ağaç,
gelip geçmeyen olmuş,
nedendir sormuş ağaç...

baltayı yemiş ağaç,
sanki kahpe dünyaya,
eyvaLLah demiş ağaç?..

en çokda içerlenmiş,
baltanın sapı odun...

akdevrim.istanbul.

cehennem güneşiyle yanıyor İstanbulum!...
kaç tane seveni var sınıyor İstanbulum!...
gelmiş geçmiş aşkları anıyor İstanbulum!...
gözünün bebeğine damgayı vurabilsem,
seni üzen nedir ki durupda sorabilsem?...

sokaklarında gezdim,tependen şehri süzdüm,
sevgin içimde yara sahillerinde yüzdüm,
karanlık gecelerin oysa ben hep gündüzdüm!...
aşk kadın yüreğinde donuyor İstanbulum...
sana yolları düşmüş,kacıncı şanslı kulum?...

belkide sende yaşar hain dediğim kadın,
belki seni görmemiş,selamını vermemiş,
elinden bir kaç kırbaç acı yediğim kadın!...
şiiirin cennetine belkide hiç girmemiş,
yaşıyorsun hayatı bilsem nedir maksadın?....

ellerim kalem tutar boşda kalıp yıllarca,
istanbulum yaralı ben yiyorum bin fırca...
aşklarım,sevgilerim silinecek korkarım!...
gönlümün volkanında bir kadını yakarım!...
sevgilerin mabedi dünyada İstanbulum!...

akdevrim

yazımı kışa çevirdin,
tuttun masayı devirdin,
bir dansöz gibi kıvırdın,
suçların çok şimdi senin,
akıl hocan kimdi senin...

kalemi tut sev kitabı,
kırdın parcaladın kabı,
olmuşsun şeytana tabı,
suçların çok şimdi senin,
akıl hocan kimdi senin...

yazı bilmez şiir bilmez,
deniz bilmez nehir bilmez,
yaşamamış kahir bilmez,
suçların çok şimdi senin,
akıl hocan kimdi senin...

kalemi düşürmüyorum,
parayı aşırmıyorum,
aklımı şaşırmıyorum,
suçların çok şimdi senin,
akıl hocan kimdi senin...

kalemi tutan akdevrim,
kitabı yutan akdevrim,
kendine çatan akdevrim,
suçların çok şimdi senin,
akıl hocan kimdi senin...

akdevrim.istanbul.

gençliğimin hesabını,
bir hainden soracağım,
sarıldığım kalemimdir,
sanki onu kıracağım...

öfkem fırlamış kapandan,
taşı fırlatan sapandan,
bana bu işi yapandan,
bir gün hesap soracağım...

can dostum kalemle kağıt,
gecem ve gündüzüm ağıt,
gel dedim kafamı dağıt,
ne kendimi yoracağım...

ne yazar durur akdevrim,
halini korur akdevrim,
dizine vurur akdevrim,
bir noktada duracağım...


akdevrim.istanbul.

çıplak tenimi vuran,
bir kırbacın sesinden,
sevgimin duyulmamış,
gül kokan nağmesinden,
şiir yazayım dedim...
düşündüm sendeledim...
kapkaranlık dehlizde,
kuzu gibi meledim..


kulaklar sağır oldu,
bedeli ağır oldu...


tutunduğum kalemden,
acı ile elemden
kuvvet alayım dedim,
çıkış bulayım dedim...
boş ver solayım dedim...
ansızın sendeledim...


kulaklar sağır oldu,
bedeli ağır oldu...


akdevrim.10.Nisan.2017.İstanbul.Sultanahmet turizm enformasyon.

yazdığım satıra düşdü göz yaşım,
kalemim,defterim sararıp soldu.
gövdemin üstünde kimindir başım?
geceler gündüzler hep ziyan oldu...

aynaya bakarım bu ben değilim,
kibriti çakarım bu ben değilim,
kendimi yakarım bu ben değilim,
gönül bahcem bir bir tarumar oldu...

akdevrim.istanbul.

yazı derim tura çıkar,
yüreğimde yara çıkar,
fark mı? acık ara çıkar,
anlatamadım ben beni...
dertlerim geçmekde bini....

yazdığım yazı okunmaz,
okunsa bile dokunmaz,
kimse kimseden sakınmaz,
anlatamadım ben beni,
dertlerim geçmekde bini...

akdevrim.İstanbul.

akıllı sanar kendini,
boşuna anar kendini,
yıkamaz pınar kendini?
dünyada hükümdar mısın?

akdevrim.istanbul.

kalemim defterim bu gün bambaşka,
balayına çıkan bir çifte benzer...
zinçirini kırmış,selamda aşka!...
güçün yetiyorsa yolundan dönzer!!!!


denizlere akan nehirler gibi,
yürekleri yakan zehirler gibi,
namluyu terkeden kurşuna benzer!...

akdevrim.İstanbul.

kanıyor gönül yaram,
beyazım olmuş karam,
payıma kaldı dram,
hala neyi beklersin,
yüreğinin içini
acılarla yüklersin...


akdevrim.istanbul.

tek tek gidiyor insan.
toprak hala doymuyor.
dünyada hiç kimseyi,
son kalıcı koymuyor...

dönüp sorasım gelir,
bu ihtiras ne diye,
zinçir kırasım gelir,
güçüm yetmez kediye...

akdevrim.istanbul.

ne için yazdığımı?
neyi yazacağımı?
anlatan biri mi var?
ölü mü diri mi var?
bir yerde yeri mi var?

düşündüm uzun uzun,
kesişen yolumuzun
üstünde izin yoktu,
gelip gecenler çoktu...

kimseye çaktırmadan,
falcıya baktırmadan,
yürüdüm aldırmadan,
belki gelirsin diye?
her şey bilirsin diye....

akdevrim.istanbul.

niye çıktım kundağımdan?
madem ki böyle dünyamız.
söz mü duydun dudağımdan?
tükenmez bitmez kavgamız...

köşe başları tutulmuş,
ne var etik uyutulmuş,
şeytan şekline sokulmuş,
hak yoldur bizim davamız...

akdevrim.istanbul.

güneşin üzerine
gölgesi düşmüş kadın,
rotası şaşmış kadın.
kendini aşmış kadın,
her şeye şaşmış kadın...

gördün mü yıldızları?
kiraz al,ayva sarı,
nerde bal yapan arı...

kar yağar tipi gibi...


akdevrim.istanbul.

yazan benim çizen benim,
sağda solda gezen benim,
bu denklemi çözen benim,
sana ne bundan sonrası?..

aşın başın senin olsun,
gözün,kaşın senin olsun,
arkadaşın senin olsun...
kime ne bundan sonrası?...

sevgi dedim sevgi tuttum,
acı tatttım,acı yuttum,
kendi kendimi unuttum.
bana ne bundan sonrası?..

gözlerimin bebeğinden,
geçmişden geleceğinden,
bir sevginin gereğinden,
ne kalır daha sonrası?...

yazar durulur akdevrim,
hesap sorulur akdevrim,
birden vurulur akdevrim,
kime ne bundan sonrası?...


akdevrim.25.Nisan.2017. saat03.52 suları.