Yeni açmış olduğum büroyu kapatmak üzereyim.

Üç buçuk ay önce bin bir hevesle iş yerimden ayrılıp açtığım büromu şu anda kapatma noktasındayım.Bir kaç müvekkil,üç adet dava dosyam on beş tane de icra dosyam var.Ancak ben büroyu açtıktan sonra hamile olduğumu öğrendim ve sağlık problemlerim nedeniyle neredeyse iki aydır evde yatıyorum.Banka kredisiyle annemlere almış olduğum evin taksitlerini ödeyemiyorum.Halimi bu şekilde özetledikten sonra yardım istediğim konu şu;büroyu kapatıp maaşlı tekrar işe girsem krediyi ödeyebilirim.Ama büromu da kapatmaya kıyamıyorum.Tabi bir de hamile halimle beni işe kim alır onu da bilmiyorum.Sizce ne yapmalıyım?

Bir avukatla büro ortağı olabilirsiniz.En azından büro giderlerinin karşılanmasında ve sizin yetişemediğiniz yerde size katkısı olacaktır.

Durumunuz oldukça zor. Bir bayanın kariyer hayatındaki sürprizlerden biriyle karşı karşıyasınız.

Benim de kafamı sürekli bu tür olasılıklar kurcalamaktadır. Memurlar gibi değiliz. Kazada, hastalıkta, gebelikte... hiç bir ekonomik güvencemiz yok. Almaya devam edeceğimiz bir maaşımız yok.

Hamilelik geçici bir dönemdir. Bu geçici dönemi atlattıktan sonra tekrar toparlayabileceksiniz işlerinizi.

Neyse, benim size önerebileceklerim;

1. Evin kredi taksitleri vs. için bir yerlerden borç almaya çalışın.

2. Ofisinizi bir yıllığına kiraya verin veya mevcut dava ve takipleriniz için biriyle ortak çalışabilirsiniz.

3. Durumunuzu aynen baronuza anlatabilirsiniz.

4. Eğer sağlığınız el veriyor ve istiyorsanız, (inanın söyemesi zor) kürtajı düşünebilirsiniz.

5. Home office çalışıp yakınlarınızdan da size yardımcı olmalarını isteyebilirsiniz.


Saygılarımla.

yazdıklarınızın hepsini ben de düşündüm ama zaten az sayıda iş ve gelir var iken nasıl bir ortaklık kurabilirim.bu konuda hiç tecrübem de yok.Daha önce kimse ile ortak çalışmadım.Ayrıca barodan yardım isteme hususunda baroların ne tür bir yardımda bulunduklarını bilmiyorum.Bu konuda bilgisi olan varsa buradan aktarırsa memnun olurum.Şimdiden yardımcı olan tüm meslektaşlarıma teşekkür ederim.

Değerli meslektaşım,
Durum gerçekten insanın sabrını zorlayacak noktada.Bir taraftan hamilelik ve sağlık sorunları diğer taraftan büroculuğun avukata keşke dedirttiği dönemler bir de ödemek durumunda olduğunuz banka borcu.Öncelikle şunu söylemeliyim ki yalnız değilsiniz yani çok az insana denk gelen bir talihsizlik yaşıyor değilsiniz.Benzer sorunları yaşayan bir çok meslektaş ya da başka meslekten insanlar tanıyorum.Söyleyebileceğim şey,bu haldeyken umutlarını ve inatlarını yitirmeden hayata tutunanların bir müddet sonra bu savaştan güçlenerek çıktıkları.Tıpkı içinizdeki yavrunuzun önce size sonra hayata tutunma çabası gibi,birlikte vereceğiniz bir mücadele bekliyor sizi.Ben galip ayrılacağınızı umut ediyorum bu mücadeleden.

Bu zorlu süreçte bence ilk yapmanız gereken,banka borcundan kurtulmak olmalıdır.O evi satın ve banka borcunu kapatın.Ailenize ve kendinize ev yada evler alacak,daha çok kazançlı günleriniz olacaktır,emin olun.

Size ve yavrunuza uzun mutlu günler diliyorum.Bizimle kalın...

Sayın plebisit,
Eşiniz size katkıda bulunmuyormu.Hem yeni yazıhane açıyorsunuz,hem annenize banka kredisi ile ev alıyorsunuz hemde bu süreçte hamile kalıyorsunuz.Cesaretiniz için tebrikler.Ancak size tavsiyemiz kredi ile almış olduğunuz evi bir an önce elden çıkarmak.
saygılarımla.

Alıntı: Yazan plebisit Üç buçuk ay önce bin bir hevesle iş yerimden ayrılıp açtığım büromu şu anda kapatma noktasındayım.Bir kaç müvekkil,üç adet dava dosyam on beş tane de icra dosyam var.Ancak ben büroyu açtıktan sonra hamile olduğumu öğrendim ve sağlık problemlerim nedeniyle neredeyse iki aydır evde yatıyorum.Banka kredisiyle annemlere almış olduğum evin taksitlerini ödeyemiyorum.Halimi bu şekilde özetledikten sonra yardım istediğim konu şu;büroyu kapatıp maaşlı tekrar işe girsem krediyi ödeyebilirim.Ama büromu da kapatmaya kıyamıyorum.Tabi bir de hamile halimle beni işe kim alır onu da bilmiyorum.Sizce ne yapmalıyım?

Hayatta her şey insanın planladığı şekilde gelişmeyebiliyor.Belki de böylesi bizler için daha iyidir.Bunu zamanla anlayabiliyoruz.Benim önerim evi biran önce elden çıkarın ve çocuğunuzla , tüm zorluklara rağmen büronuzla birlikte hayatınıza devam edin.Her şey düzelicektir.

banka kredisi ile annem ve kardeşlerime evi yaklaşık bir sene önce aldım.Bugüne kadar da ödedim.Annem ve kardeşlerime evi satacağım evden çıkın diyemem.Büroyu yeni açmıştım.Hamilelikten ziyade hamileliğin getirdiği sağlık problemleri nedeniyle çalışamaz oldum.Bu zaman içerisinde de işlerimden oldum.Eşim ancak evi geçindiriyor.Benim borçlarımı istese de ödeyemez.Benimle beraber üzülmekten başka bir şey gelmiyor elinden.Anlayacağınız cesaretten ziyade her şey üst üste geldi.Burada yardımcı olmak adına sorumu yanıtlayan tüm meslektaşlara çok teşekkür ederim.Sanırım kapatıp bir yerde çalışmaktan başka seçeneğim yok.

Alıntı: Yazan plebisit banka kredisi ile annem ve kardeşlerime evi yaklaşık bir sene önce aldım.Bugüne kadar da ödedim.Annem ve kardeşlerime evi satacağım evden çıkın diyemem.Büroyu yeni açmıştım.Hamilelikten ziyade hamileliğin getirdiği sağlık problemleri nedeniyle çalışamaz oldum.Bu zaman içerisinde de işlerimden oldum.Eşim ancak evi geçindiriyor.Benim borçlarımı istese de ödeyemez.Benimle beraber üzülmekten başka bir şey gelmiyor elinden.Anlayacağınız cesaretten ziyade her şey üst üste geldi.Burada yardımcı olmak adına sorumu yanıtlayan tüm meslektaşlara çok teşekkür ederim.Sanırım kapatıp bir yerde çalışmaktan başka seçeneğim yok.

Canınızı sıkmayın lütfen.Bazen insanları yargılamak çok kolay geliyor insanlara.Kimse başına gelmeden sizi anlayamaz.Bir de öyle deneyin o zaman.Tekrar açarsınız,çokta sizi kayba uğratacağını düşünümüyorum.

Aynı şeyleri yaşadığım için sizi anlıyorum.Ben elimdeki bir iki işi bir avukat arkadaşıma devrettim.(maalesef 8 yıl geçti ama meslektaşım 5 kuruş vermedi !) çocuğum doğdu , iki aylıkken maaşlı bir işe geçip çocuğumu bakıcıya bıraktım.Gerçekten zor günlerdi.Maaşlı işte çalışırken hamile kalan bayanlar süt izni -doğum izni kullanırken ben yeni işe girdiğim için kızımı iki aylıkken sütten bile kestim.Hasılı zor günler yaşayacaksınız ama bir çocuğunuz olacak, güçlü olun.Şu andaki haliniz ile işe girmeyi düşünmeyin bile bulmanız çok güç.Evden yürütebilirseniz , hukuki danışmanlık vermeye çalışın bence.Allah kolaylık versin..

Sn. Plebisit inanın herşey uzun zamanlada olsa yoluna girecektir.Size annemin bana daha dün vermiş olduğu tavsiyeyi söyleyeyim.
'Hiçbirşeyi tam olarak yapamayabilirsin Çünkü sen hem anne,hem ev hanımı hemde iş kadınısın.O yüzden kafana takma ve rahat ol!'
Peki rahat olabilir miyiz?Tabiiki hayır.kafamız daima başka yerlerde...Sizin maddi sıkıntılarınıza cevap yazabileceğim yada sizi rahatlatabileceğim bi sözüm yok belki ama inanın çocuğunuz doğduğunda ondan daha önemli şey olmayacak.Uyurken onu izlediğinizde belkide yüzünüzü güldüren en samimi anın o an olduğunu farkedeceksiniz.
Evet zamanlama kötü fakat inanın çocuk yapmak için doğru zaman diye bi zaman yok.Mesela ben ileride sizin yaşadığınız sıkıntıları yaşamamak adına staj yapmadan çocuk sahibi oldum,şu anda stajımın bitmesine az bi süre kaldı fakat yinede başka başka problemler yaşayabiliyosunuz.
Neyse fazla uzatmayayım.Umarım maddi manevi herşey yoluna girer ve sağlıklı bi bebeğe kavuşursunuz

Sayın Plebisit
Yaşadığımız sürece türlü türlü sıkıntılardan sınavlardan geçtik ve geçmeye de devam edeceğiz.Şimdibir sınavdasınız ve zor bir sınav ama başarabilirsiniz.Her gecenin sabahı vardır. Yeter ki inanın.
Naçizane size tavsiyem:büronuzu da kapatmayın evinizi de satmayın. Alın yanınıza bir ortak bir miktar ücret karşılığında.Gider ve gelir ortağı şeklinde. Tabi anlaşabileceğiniz birin. Ne malum yarın çok iyi bir dava almayacaksınız. Siz davalara katılamazsanız da bir dönem ortağınız insanlık adına size yardımcı olacaktır. Onun zor döneminde de siz idare edersiniz durumu. Hepimiz birbirimize muhtacız. Siz sağlığınız elverdiği ölçüde işlere devam edin ama ne işinizi tam bırakın ne de sağlığınızıtehliye atın. Güçlü olun, umutlu olun.
Işık olması dileği ile mutlu gelecekler bizim olsun........
Saygı ve sevgilerimle....

Ben mi çok iyimser bakıyorum bilemiyorum ama çokta sıkıntılı bir durumda olduğunuzu düşünmüyorum.Bir bebek insana sıkıntı vermez,getirse getirse şans, umut getirir bence.Maddi sıkıntılar bir şekilde hal olur.Bir de bu açıdan bakın bence.

Hem bebek hem kariyer yapmak zor iş, ama imkansız değil..Önemli olan zoru başarmak..Bebeğiniz size uğur getirecektir.Herşey yoluna girer...Başarılar ve mutluluklar diliyorum size...

İlk kızım doğmak üzere iken kötü başlayan meslek hayatım birden değişti ve çok güzel bir ofiste işe başladım. Kazancım arttı. İkinci kızım doğmak üzere iken ise çok güzel bir ortaklık kurduk ve gelirim daha da arttı. Birçok arkadaşımdan da duydum ki her çocukları oluşunda bir nedenle gelirleri artmış. Buna kesinlikle inanıyorum; her bebek kendi rızkı ile geliyor. Ne karar verirseniz verin, bebeğiniz önceliğiniz olsun. Planlarınızı ona ilginizi ve mesainizi azaltmayacak şekilde yapmalısınız. İşinizle ilgili çözümlere gelince her alternatif de makul. İşlerinizi sağlığınıza ve işinize dönene kadar güvendiğiniz bir arkadışınıza devredebilir, vekalet ücretlerinden pay alabilrisiniz. Örneğin %30 veya 40. Ofisi kapatıp başka bir büroda da çalışabilirsiniz. Bunların hepsi makul. Olumsuz bir ilerleme de değil. Daireyi satmanız dahi çok üzülecek bir durum değil. En, belki de tek önemlisi sağlık. Ve tabi ki bebek. Kaldı ki onun sağlığı da sizin sağlığınıza bağlı... Düşünüyorum da gerekirse çocuklarım için tüm işimi bırakabilir, tüm malvarlığımı feda edebilirim. Siz de inanıyorum böyle düşüneceksiniz. Ve ilerde aslında bu günlerin kötü günler olmadığını da düşüneceksiniz. Üzülmeyin, sabırlı olun. Kararınız hakkınızda hayırlı olsun. Sağlık ve sabır dilerim.

Her şeye ,herkese rağmen sizi sevmekten hiç vazgeçmeyecek bir çift mahsun göz.Devamlı size bakan,sizi arayan,yerinize birini koyamayan...Para bütün bunları satın alamıyor malesef.Her şeyin yalan olduğu dünyada tek gerçek.Bunun için herşeye değer bence.

Her şey yolunda mı?

Evet ben de merak ettim .Aradan 7 ay geçmiş.Bebek doğmuştur sanırım

Doğmuştur,bir saatte bir uyanıyordur,geceler,sabaha karışmıştır

O yüzden bu dönem bence bir şey sormayalım beş altı ay geçsin

sorunlu bir hamilelik, doğum ve doğum sonrası süreçleri birebir yaşayan bir serbest avukat olarak diyorum ki; prestijiniz kayboluyor...kendi meslekdaş hemcinslerinizin gözünde bile...benim bir katibimde yoktu.bürom kapalı kalmak zorundaydı aylarca..tebligatlarımı eşim muhtardan alırdı, evde bebeğimi uyuturken okudum pek çok gerekçeli kararı alelacele yazılan dilekçeleri bilirim..artık yeni iş alma derdi değil, alınmış olan işleri temizce halledebilme telaşına düştüğüm günleri..Duruşmaların arasında evden gelen "bebek durmuyor gel" telefonları arasında duruşmadaki psikolojimi..Ve bu can hıraş telaşların arasında baroda arkandan yapılan dedikoduları..işiniz zor..ama hepsi bir gün bitiyor emin olun.bu sürede maddi kaybınız olacak, prestijiniz de sarsılacak..boşverin...anne olmak ve anneliğin hakkını verebilmek daha güzel, kafanız rahat olsun..bir gün tekrar mesleğe döneceksiniz, hatta iş yoğunluğundan kafanızı kaşıyamayacağınız günler olacak mutlaka ama bebeğiniz asla bir daha doğmayacak...

Merhaba;
Bu gün başka bir konuyu araştırırken tesadüfen bu sayfaya girdim. Şimdi çok merak ediyorum, değerli meslektaşımız ve bebeği nasıl? Yaşamı ne yöne gitmiş? Doğrusu ben her şeyin zannettiğinden daha güzel geliştiğini düşünüyorum ama yine de sormak istedim.
Selamlar.

Bu durumda gerek SGK'dan geçici çalışamama nedeniyle gerekse de Avukatlar Sosyal Yardım ve Dayanışma Fonundan mali destek alabilirsiniz.

Sayın plebisitin cevap vermemesi işlerin iyi gittiğinin göstergesi olmalı... Kötü gitseydi, çalışmak zorunda olurdu, çalışsaydı kesin burada olurdu, burada olmamanın tek mazereti "çocuk sahibi olmak" olurdu...

Alıntı: Yazan Avukat Canip Kazan İlk kızım doğmak üzere iken kötü başlayan meslek hayatım birden değişti ve çok güzel bir ofiste işe başladım. Kazancım arttı. İkinci kızım doğmak üzere iken ise çok güzel bir ortaklık kurduk ve gelirim daha da arttı. Birçok arkadaşımdan da duydum ki her çocukları oluşunda bir nedenle gelirleri artmış. Buna kesinlikle inanıyorum; her bebek kendi rızkı ile geliyor. Ne karar verirseniz verin, bebeğiniz önceliğiniz olsun. Planlarınızı ona ilginizi ve mesainizi azaltmayacak şekilde yapmalısınız.

Bekarlığımda da benzer görüşleri duydum. 3 ay önce evlendim, işlerde düşme var!!!

Bu sefer de sizi dinleyeceğim. Dediğiniz gibi olmazsa vah halinize....

Kolay Gelsin...

Alıntı: Yazan Av.Selim Balku Sayın plebisitin cevap vermemesi işlerin iyi gittiğinin göstergesi olmalı...

bu sayfaya ilgi gösterip yardımcı olan ve durumumu merak eden tüm avukat arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum.büroyu kapattım.işleri devrettim.kalan icra dosyalarımı tahsil ettim.4 ay kadar çalışmadım.sonra hamile olarak yeniden işe döndüm.Doğum dönemi işveren işten ayrılmamı istedi,ayrı kalacağım sürede işleri birini almadan idare edemeyeceklerini söyledi.İşten ayrıldım,ki ben de memnun değildim ama hamile halimle beni işe aldıkları için minnettarım.birikmiş kredi taksitlerimi ödedim.doğumdan 6 ay sonra iş aramaya koyuldum.İş görüşmelerinin birinde munis bir ev hanımına benzetildiğim gerekçesiyle tekrar görüşmeye çağırmadı bir avukat ki beni bir saat bekletmişti iş görüşmesi için.Şimdi iki aydır yeni bir iş yerinde çalışıyorum.Çok mutluyum,kendi işlerimi de alabiliyorum.Oğluma zaman ayırabiliyorum.Çocuğumun doğduğu gün eşimin ülkenin iyi bilinen bir şirketinden iş teklifi aldığını ve iyi bir maaşla orada işe başladığını söylemiş miydim ?)

Hayat...Her zamanki gibi akıp gitmiş ne güzel...eski yazdıklarınızı da şimdi okudum.ve " gün doğmadan neler doğar" sözüne bir kez daha hak verdim..Hayat hep güzellikler getirsin herkeslere...

Burada ben dahil bir çok meslektaşımızın mesleğin başında yaşadığı sorunları açık yüreklilikle diile getirmişsiniz. Tıpkı bir hikaye gibi olan hayatınızda belli ki şu an çok mutlusunuz. Hep böyle gider umarım. Çocuk nasıl bu arada?

Plebisiti azmi ve kararlılığı nedeniyle tebrik ediyorum. Bütün bunlar fedakarlık yapanın,bir şeylerden vazgeçmek zorunda kalanın,sıkıntı çekenin genellikle kadınlar olduğunu gösteriyor. Şu bir gerçek ki erkek meslektaşlarımızla aynı şartlarda çalışmıyoruz.