Mihir Senedine Dayalı Eşya Davası

Herkese merhaba. Mihir eşya alacağı davalarında genellikle, "menkul malların aynen teslimine, bu mümkün olmazsa değeri olan paranın ödenmesi" şeklinde karar verilir. Ancak bir dosyamızda mahkeme direk, "menkul eşyanın bilirkişi marifetiyle takdir edilen değeri olan paranın tahsiline" şeklinde karar vermiştir. Bunun sebebi de davacı tarafın talebinin bu yönde olmasıymış. Böyle olduğu takdirde zaten kimse eşya ile uğraşmak istemez, direk para talebinde bulunur. Ancak uygulama hep, önce menkul malın teslimi, bu teslim mümkün olmazsa değeri olan paranın tahsiline şeklindeydi. Çünkü, zaten eşyası hazır olduğu ve davalı davada bunu kabul ettiği halde, davacının bilerek eşyayı değil de parayı talep edip, davalı tarafın da mağdur edilmesini önlemek gerekir. Eşya Davası için verilen böyle bir karar hakkında görüşlerinizi ve varsa Yargıtay kararı paylaşırsanız sevinirim. Teşekkür ederim.

Kimse eşya ile uğraşmak istemez şeklindeki düşünceniz daha faydacı ama koruyucu değil.Çünkü aynen iade talebinde mülkiyet hakkına dayanıldığı için zamanaşımı işlememektedir.Bedel davasında ise sebepsiz zenginleşmeye dayalı 1 yıllık zamanaşımı olduğundan mezkur davanın süre sınırlaması vardır.Her iki talep arasında mecburi bir bağ olduğunu düşünmüyorum.Kanımca taleple bağlılık ilkesi gereği mahkemenin verdiği karar doğru.