Ana Sayfa
Kavram Arama : THS Google   |   Forum İçi Arama  

Üye İsmi
Şifre

Site Lokali Edebiyat, Müzik, Spor, Sinema, Bilgisayar.. Site üyelerimizin hukukla ilgisiz konularda sohbetleri için. [Siyaset ve din bu sitede konu dışıdır!]

Engelliler...

Yanıt
Old 26-12-2006, 23:31   #1
avien

 
Varsayılan Engelliler...

“Engelliler Haftası” dolayısıyla, empati kurma tekniği ile öğrencilerim tarafından yazılmış yazılar. Öğrenciler, kendilerini herhangi bir engellinin yerine koyarak onları anlamaya çalışmışlardır.

HAYATIN DEĞERİNİ BİLİ
Benim adım Ayşe. 13 yıldır karanlık bir dünyaya mahkum bir şekilde yaşıyorum. Karanlık nedir bilirsiniz. Hani geceleyin elektrikler kesilir. Hiçbir şey göremezsiniz, hangi yöne gideceğinizi kestiremezsiniz. Siz sadece o gece o karanlıktasınız; bense her gece…
Siz, dünyanın eşsiz güzelliklerini görürken ben yalnız hayalini kurabiliyorum bunun. Siz gözleriniz renginden şikayetçi olurken, ben gözlerimin rengini görmek için her gün Tanrı’ya yalvarıyorum.
Siz koşup eğlenirken, ben seslerinizden ne yaptığınızı anlamaya çalışıyorum. Güneş doğarken ona bakıp bakıp kızıllığına şiirler düzüyorsunuz. Bense evimde oturup siyah perdeye bakıyorum.
Siz de zorluklar çekiyorsunuz tabi. Hayat zor. Bana yılma, mücadele et diyeceksiniz. Ediyorum ama tırmandığım dağ çok yüksek. Bir gün çıkmaktan vazgeçeceğim diye korkuyorum. Çünkü ne kadar yol alsam da hiç yol almamışım gibi hissediyorum.

Devran CAN
8/A

ACI HAYAT
Pencereden bakınca, arkadaşlarımın koştuğunu görüyorum. Ama ben onlar kadar şanslı değilim. Ve onlar ne kadar şanslı olduklarını farkında değiller.
Ben akşam yatağıma gidip yatmak istediğimde, başkalarına muhtaç kalıyorum. Yatağıma kendim gidemiyorum. Bu, beni çok üzüyor. Birilerine muhtaç yaşamak çok kötü. Kimse bunu bilmiyor. Hiçbir arkadaşım bunu anlamıyor. Yaşamayan, bilmez ki bu duyguyu…
Bazen arkadaşlarım benimle dalga geçiyor. Sakat bir insan olduğum için… Onlar, benim acılarımı bilmiyorlar. Keşke bunu yapmasalar. Keşke ben sakat olmasaydım. Neden öyle yapıyorlar. Böyle olmayı ben seçmedim ki…
Okula giderken, yürüyerek değil, tekerlekli sandalyeyle gidiyorum. İnsanların yüzüne bakamıyorum. Bana acıyarak baktıklarında çok utanıyorum. Çok üzülüyorum. Kendimi bir zavallı gibi hissediyorum. Bu duyguyu tarif edemiyorum. Susuyorum.
Sizden bir şey istiyorum. Lütfen özürlü bir kişiyle alay etmeyin, onu üzecek sözler söylemeyin. Onlara destek olun. Onların nasıl acı çektiklerini bilmiyorsunuz ki… İSİMSİZ

KÖRÜM
Ben, Zeliha. Doğuştan iki gözüm de görmüyor. Ben kör bir çocuğum. Dünya, alabildiğine bir karanlık benim için.
Çok isterdim televizyon izlemeyi, resim yapmayı, attığım adımda nereye bastığımı bilebilmeyi. Kitap okumayı çok isterdim bir de. Annem bazen benim için okuyor. Dinliyorum. Çok keyif alıyorum. Ama annem tüm zamanını bana ayıramaz ki. Ne güzel olurdu kendim okuyabilseydim onları.
Dışarı çıktığımda, yanımdan geçenleri görmüyorum. Kim bana baktı, kim uzaklaştı bilmiyorum. “Vitrindeki kırmızı kazağı istiyorum.” diyemiyorum. Kırmızı neye benzer bilmiyorum ki.
Her sabah uyanıyorum. “Tanrım ne güzel bir gün.” diyemiyorum. Günün ağardığını göremiyorum ki… Belki de geceye uyanmışımdır. Her uyandığımda, ortalık hep karanlık değil mi?
Hiçbir için değil, bir kez sadece, güzel miyim diye aynada yüzüme bakmak istiyorum. Çok istesem, çok dua etsem bu dileğim gerçekleşir mi?
Zeliha PEKER
7/B




BEN KÖRÜM
Ben Gülistan. İki gözümü trafik kazasında kaybettim. Evet özürlüyüm. Siz dağları, çiçekleri, ağaçları, evleri, insanları görürken, ben karanlığa mahkumum.
Ben de herkes gibi gezmek, gezdiğim yerleri görmek istiyorum. Ama ne yazık ki bu mümkün değil.
Arkadaşlarım benimle alay ediyorlar. Onların gözleri görüyor. Bu duyguyu tatmamışlar. Eğer benim yaşadığımın küçücük bir kırıntısını bile yaşamış olsalardı bunu yapmazlardı eminim.
Kardeşlerim televizyon seyrederken ben kendimi odaya kapatıyorum. Kendim için çok üzülüyorum, saatlerce ağlıyorum.
Bazen en küçük kardeşime özenip yazı yazmak istiyorum. Ama yazamıyorum çünkü körüm.
Tüm insanlara sesleniyorum. Ben ve diğer tüm özürlü insanlara yardım elinizi uzatın lütfen.
Gülistan AKGÖL
7/A



SAĞIR VE DİLSİZ
Ben Kader. Doğuştan sağır ve dilsizim. İnsanların ne konuştuklarını duyamıyorum. Ben de diğer insanlar gibi konuşmak ve duymak istiyorum.
İnsanların seslerini duymak ve neyden bahsettiklerini bilmek istiyorum. Çevreyi görüyorum ama ne olup bittiğini bilmiyorum.
Kendi sesimi o kadar çok duymak isterdim ki. Belki şarkı bile söylerdim size. Beğenmediğinizi söylediğinizde kızmazdım.
Babam adımı koyarken ne düşündü acaba. Sağır ve dilsiz oluşuma kader mi dedi? Bu da benim kaderim diye adıma Kader mi dedi?
Kader SOĞUK
7/B


DUYMUYORUM, KONUŞAMIYORUM
Ben Mervan. Doğuştan sağır ve dilsizim. Herkes kuşların cıvıltısını, akan suların sesini, kalabalığın homurtusunu dinlerken; ben sadece onları izlemekle yetiniyorum.
Birinden bir şey isteyeceğim; isteyemiyorum. Çünkü konuşamıyorum. Biri bana bir şey söylüyor; söylediğini anlamıyorum.
Çevremdekilerle arkadaş olmak istiyorum ama içlerinden bazıları benimle alay ediyorlar. Hatta çevremdekiler ne kadar iyi niyetle yaklaşıyor olsalar da bana, ben içlerinde hep art niyet arıyorum. Güvensizim.
Okula gitmek istiyorum, herkesin gittiği okula gidemiyorum. Kardeşim bana okulda yaptıklarını anlatırken el hareketleriyle, bir yanım hep acıyor. Belli etmiyorum ona. Ama kıskanıyorum.
Geçenlerde dışarı çıkmıştım. Beş on çocuk aralarında oyun oynuyorlardı. Ben de onlara katılmak istedim. Yavaş yavaş yaklaştım onlara. El kol işaretleriyle oynamak istediğimi anlattım. Bana ne yanıt verdiklerini tam anlayamadım ama gülmelerinden ve bakışlarından benimle dalga geçtiklerini anlamak güç değildi. Çok üzüldüm. Eve gelip ağladım. Çok ağladım.
Siz engelli olmayanlar! Lütfen bizimle alay etmeyin. Çünkü siz de bu durumda olabilirdiniz. Bu benim seçimim değil ki.

Mervan TEYMUR
7/A

Old 27-12-2006, 00:21   #2
mutlakadalet

 
Varsayılan

Alıntı:
Karanlık nedir bilirsiniz. Hani geceleyin elektrikler kesilir. Hiçbir şey göremezsiniz, hangi yöne gideceğinizi kestiremezsiniz. Siz sadece o gece o karanlıktasınız; bense her gece…


Alıntı:

Her sabah uyanıyorum. “Tanrım ne güzel bir gün.” diyemiyorum. Günün ağardığını göremiyorum ki… Belki de geceye uyanmışımdır. Her uyandığımda, ortalık hep karanlık değil mi?
Hiçbir için değil, bir kez sadece, güzel miyim diye aynada yüzüme bakmak istiyorum. Çok istesem, çok dua etsem bu dileğim gerçekleşir mi


Alıntı:

Kendi sesimi o kadar çok duymak isterdim ki. Belki şarkı bile söylerdim size. Beğenmediğinizi söylediğinizde kızmazdım.

Sahip olduklarımızın farkına varmamızı sağlayan öğrencilerinize içten teşekkürlerimi bildirirseniz çok sevinirim. Böyle öğrencileriniz olduğu için çok şanslısınız; öğrencileriniz de sizin gibi bir öğretmenleri olduğu için...

Aslında engellileri esas yıkan kendi engellerinden ziyade hayatta karşılarına çıkan engellerdir. Engelli öğrencilere eğitim veren bir öğretmen tanıdığımla yaptığım sohbette bir engelli öğrenciyle ilgili olarak: "Öğrencisinin bir devlet üniversitesini kazandığı, okula kaydını yaptırdığı; ancak engelinden dolayı sınıfına gidemediği ve sınıfına gidebilmesi için gerekli olan teknik alt yapının da sağlanamaması sonucunda okulu bıraktığını" belirtmişti. Birçok engelli öğrenci de ilerde karşılarına bu şekilde sorunların çıkabileceğini düşünerek engelleriyle mücadele etmekten vazgeçiyorlar. Bu bakımdan gerek devlet gerekse sivil toplum kuruluşları aracılığı ile yahut bireysel olarak, bu konuda, hayatın birçok alanına sirayet edebilecek daha etkili çözümler üretmek zorundayız.

Saygılarımla

Old 27-12-2006, 17:14   #3
Viyola

 
Varsayılan

Üniversite yıllarında sınıfımızda iki tane görme engelli arkadaşımız vardı.Evimiz fakültenin hemen yakınında olmasına rağmen çoğu zaman okula gitmek zor gelirdi bize...Ancak o iki arkadaş iki otobüs değiştirerek çok erken saatlerde okulda olurlardı.İsitisnasız bütün derslere girerler ve kimi zaman kayıt yaparlar kimi zaman da kendilerine özgü yöntemlerle not tutmaya çalışırlardı.Her ikisi de dört yılda fakülteden mezun oldular.Şimdi bile düşündüğümde onlardaki bu azme hayranlık duyarım.
Yanıt


Şu anda Bu Konuyu Okuyan Ziyaretçiler : 1 (0 Site Üyesi ve 1 konuk)
 
Konu Araçları Konu İçinde Arama
Konu İçinde Arama:

Detaylı Arama
Konuyu Değerlendirin
Konuyu Değerlendirin:

 
Forum Listesi


THS Sunucusu bu sayfayı 0,04628110 saniyede 14 sorgu ile oluşturdu.

Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir.