iki dakika

Herşey ters giderken,
Yolunu kaybetmiş bahtsız devemiz çöl ortasında,
Arkasından hain planlarla yaklaşan kutup ayısı ile karşılaşmak üzereyken.
Ama bu kadarı da olmaz derken.
iki dakika ölmek.
İşte bütün mesele.
Hiç olmayacağına göre.
Sorunlarla yaşamayı öğrenmek,
En kolayı olsa gerek.

Sayın Ulzo, sorunları kabullenrek birlikte yaşamayı tavsiye etmenin başka bir yolu yok muydu! Hayat bu kadar absürt mü!

Bazen evet.

Hayır Sayın Ulzo, bazı yaşantılar o anda öyle gibi gözükebilir. Ancak söz konusu yaşantılar üzerindeki sis perdesi kalktığında, her şeyin sağlam bir mantık dokusunun olduğu, her şeyin bir önceki şey ve bir sonraki şey ile neden-sonuç ilişkisi içinde olduğu gayet açık ve net olarak görülebilir. Saygılarımla.

Sorunlarla yaşamak kendimize işkence çektirmekten başka bir şey değil.Şu noktada herkes aynı..Yani herkesin sorunu var bunu düşünmeliyiz.Sorunları kapatmayı ve hayata pozitif bakmayı kendimize öğretmeliyiz.Herkes kendi doktoru kendisi olmalı..
Hayat yaşamaya değer sorunlar buna engel olamaz aşılır ve geçilir...

Sorunları örtbas etmeye calısırken, gerceklerden de kaçmamak gerekır dıye dusunuyorum. Karamasarlık değil savunduğum sadece gerçekcilik. Bunu basarabilmek önemli olan. İlk yazıda aklımdan geçenlerse yalnızca geçici çözüm önerisiydi. Kalıcı çözüm için iki dakika yetmez diye düşünüyorum.

Yaşamak yine de güzel olsun ona sözüm yok..