Erdemin Karsiligi Ceza Mi?

Degerli hukukcular,

Hakim olmayi dusunen bir A.Ü.H.F. 4. sinif ögrencisi olarak herkesce malum olan, ama nedense bir turlu dile getirilmeyen bir hususa deyinmek ve bu konudaki degerli goruslerinizi almak istiyorum.
Bu husus, "hakim ve savcilarin maddi olanaklarinin diger devlet memurlari -özellikle de ogretmenler- karsisindaki durumu" dur.
Her seyden once sunu belirtmek isterim ki, ülkemizde ekonominin durumu pek iç açici olmadigindan tum devlet memurlarinin devletin kendilerine sagladigi maddi olanaklari yetersiz bulmalari gercegi karsisinda, kendileri de devlet memuru olan hakim ve savcilarin da ayni durumdan etkilendigini söylemek, aslinda ilk asamada pek de sasirtici gelmeyebilir. Hatta bazi kesimler, bu hukukçularin bir ayricaligi olup olmadigini bile sorabilir. Tum bu elestiriler hakli gibi gorunse de, diger devlet memurlariyla karsilastirildiginda hakim ve savcilara saglanan maddi olanaklarin hak ettikleri duzeyden cok uzak oldugu gorulmektedir. Gercekten de sayilari diger devlet memurlarina -özellikle ogretmenler, 600 bin civarinda, memur sayisinin yarisi- oranla cok cok az (4000 civarinda) olan; meslege atilana kadar agir bir egitim goren,ama tum bunlara ragmen herhangi bir sendikal faaliyette bulunmayan ya da hiçbir ad altinda bu duruma tepki gostermeyen erdemli hukukçular olan hakim ve savcilarin yillardir verilen sozlerle avutulmasi, acaba adalet mekanizmasini nasil etkileyecektir ya da nasil etkilemektedir? Bazi hakim ve savcilar mesleklerini para için yapmadigi iddiasinda bulunabilirlerse de, bu, mevcut maddi olanaklarla, gerekli hayat sartlarinda yasayamayan bu degerli insanlarin elinde isleyen yargisal faaliyetin kusursuz olarak yürütülemeyecegi gercegini degistirmez.Meslege yeni baslayan bir ogretmen -ek ders ucretleri dahil- 800 milyon alirken; ayni durumdaki hakim veya savcinin 920 milyon almasi nasil aciklanablilir? Her zaman, her firsatta (vergilerde,piyango biletlerinde...) alinan egitime destek denen yardimlar, meslege baslama tazminati vb. bircok olanaga ragmen hala meydanlarda yuruyen ogretmenler bu sayede her gecen gun hayat standartlarini iyilestirirken, milli egitim bakani ogretmenlere kademeli sisteme (hakimlerdeki gibi 1.sinifa ayirmayi icerir) gecmeyi ve maaslara zam degil iyilestirme yapilacagini soyleyebilmektedir. Bu durumda hakimle ogretmen arasinda bir fark da kalmayacaktir.
(Su yanlis anlasilmasin. Tabii ki ogretmenler de toplumdaki en onemli ve degerli insanlar arasindadir. Burada amac hakimlerin durumunu karsilastirmali olarak gozler onune sermek oldugu için kendilerinden soz edilmektedir.)
Turkiye disinda hangi ulkeye bakarsak bakalim hakimlerin maddi olanaklarini diger memurlarinkine oranladigimizda cok farkli bir manzarayla karsilasiriz.(ornegin amerikada hakimlerin maasi ogretmeninkinin 3 ila 10 katidir. )Yani ogretmenlerin maaslari azaltilmasa da hakimlerin maaslarinda adalete uygun bir degisiklik yapilmalidir. Bunun icin bu erdemli insanlarin meydanlara inmeyi kendilerine yakistiramamalari firsat bilinmemelidir. Bu konuda en önemli görev sayin adalet bakanina dusmektedir. Artik bos vaatler verilmek yerine, bu sorun giderilmelidir...
Saygilarimla...

Elbette adalet dediğimiz kavramı adilane biçimde dağıtacağından şüphe duymamamız gereken hakimlerin maaşı yanına yaklaşılamayacak kadar yüksek olmalıdır. Hiç abartmıyorum ve inanarak söylüyorum. Öyle olmalıdır.

Hakim daha mesleğe başladığında evsahibi olmalıdır..Bu imkana sahip olmalıdır. Taşrada göreve başladıktan 3 ay sonra evsahibini mahkeme kürsüsünün önünde sanık olarak yargılamak zorunda kalıp kalmayacağı belli midir? Veya bir hukuk davasında haksız bir davacı olarak karşısında görmeyeceği?

Hakim daha mesleğe başladığında bir özel araca sahip olabilmelidir. Sabah mahkeme salonunda bilmem kaç yıl hapis cezası verdiği sanığın babası ile karşılaşmak zorunda kalmamalıdır akşam evine dönmek üzere otobüse bindiğinde.

Hakim maddi güçlük denen şeyle hiç tanışmamalıdır. Para kavramını unutacak kadar rahat yaşamalıdır.

Ayın sonunu nasıl getireceğini düşünmemeli,eşini çocuklarını kendini nasıl geçindireceğini düşünmek zorunda kalmamalıdır.Böyle bir derdi hiç olmamalıdır.Taksitle alışveriş yapmak zorunda kalmamalıdır.

Ve elbette herkes hakim olamamalıdır.

Özetle hakim, donkişotluk yapmak zorunda bırakılmamalıdır.

Ama bir gerçek daha; mevcut şartlar onu donkişotluğa zorluyorsa, sonuna kadar da donkişot kalmalıdır, kalamayacaksa hakimliği bırakmalı ya da hiç başlamamalıdır.

Kira,benzin,taksit vs. vs. kaygısı bolca olsa da; idealizmin doruklarında meslek sevgisi olan biri için, elbette iyi ve kötü günüyle-mevcut şartlarda- yaşanabilecek daha güzel bir meslek olduğunu sanmıyorum.

Sayın Av.SEHPER'e aynen katılıyorum..

Maaşı çok yüksek olması gereken kişiler sıralamasına girecek pekçok meslek var ama benim ideal 4'üm şöyle:
* Hakimler
* Vergi Denetimi ile uğraşanlar
* Milletvekilleri
* Karar verme konumunda olan üst düzey bürokratlar, idareciler ve bakanlar

Bu meslek mensuplarının maaşlarına yapılacak her artışın uzun vadede kendini katı katına finanse edeceğini düşünüyorum.

Ancak hakimlerle ilgili ufacık bir çekincem var: Bence de çok büyük refah içinde yaşamalılar ama hayatlarının her evresinde değil! En azından stajyerken ya da mesleğin çok başında çok kısa bir süre de olsa sıkıntı içinde de olmalılar zira bu tecrübenin de kariyerlerinde ve adalet dağıtımında önemli bir rolü olacağına inanıyorum.

Geçmişte mesleki bir büyüğümüz” Hakimler Cüzdanlarıyla vicdanları arasında sıkışıyor” demişti.Bu söz iyiniyetli olsa bile beni kırmıştı.Bu mesleğe başlayalı hep geçim sıkıntısı çektim.Heleki tayin zamanlarında taşınma ve bunun uzantısındaki masraflar hep belimi büktü.Çıldırdan Gölyaka ya tayin olduğumda,bir mobilyacıdan taksitle 2 çek yat almıştım.Peşin alabilmem mümkün değildi.Zaten kredi kartım da ki limitim dolmuştu.Birkaç gün sonra çekyatları aldığım mağazanın sahibi hakkında bir alacak davası açıldı.Ben bunu duruşma gününden bir gün önce tesadüfen öğrendim.Bu durumda “Ben kürsüde davalının borçlusu olarak duracaktım”.Bu kabul edilebilir bir durum değildi.Hemen gittim tüketici kredisi çektim ve borcumu duruşmaya girmeden kapattım.Mağaza sahibi bu duruma şaşırdı”Bir hatamız mı?” oldu dedi.Yok bir yerden param geldi dedim.

Ben mesleğime başlayalı hiçbir zaman ,cüzdanım boşta olsa “vicdanımla cüzdanım arasına” sıkışmadım”.Vicdanın karşılığı hiçbir maddi değerle ölçülemez .Ve insanı et yığını olmaktan kurtaran da Tanrının insana en büyük hediyesi olan vicdan duygusudur.

Evet değerli dostlar,vicdanımla cüzdanım arasında sıkışmadım ama zor çalışma ve kabul edilemez iş yükü altında “VİCDANIMLA BİNLERİ AŞAN DOSYALAR ARASINDA” sıkışmaya başladım.Artık ben neyim sorusunu sormaya başladım.Hakimmiyim yoksa robotmuyum.Yılda bakmam gereken 3000 dosya var.Ve her dosya sıradan gibi gözükse bir hayat hikayesi ve bu dosyalardan toplum adalet bekliyor.Gece gündüz hafta sonu çalışsakta ve çalışıyoruz istediğimiz adaleti oluşturabilmemiz mümkün değil.Ve bu çalışma koşullarında gün geçtikçe hukukdan ve kendimizden uzaklaşıyoruz.

Evet ekonomik güvence önemli ama ben diyorumki,”Maaşıma zam yapmasınlar,bağımsızlığıma ve çalışma koşullarıma zam yapsınlar”.O zaman benim vicdanım daha rahat olacaktır.Hatta isterlerse yapılacak bu zamma karşılık ben maaşımdan 100 milyon vereyim.Çalışma koşulları düzelmedikçe maaşımıza yapılacak bir zam hiçbir şey ifade etmeyecektir.Bana çok maaş verdiler diye ben çok çalışmayacağım zaten vicdanım benim çalışma gücümü belirliyor.

Yazılacak söylenecek çok söz var.Ama birileri bu ülkede adaletin hak ettiği yere gelmesini istemiyor.Yoksa yıllarca aynı sorunlar her adli yıl açılışında tekrarlanır mı?.Ama bir gün adalet herkese lazım olacak.Saygılarımla.Aydın Başar Gaziantep Hakimi

Saygıdeğer meslekdaşlarım,hepiniz önemli konulara değinmişsiniz.Bütün memurlarımızın maaşları iyi şekilde geçinecek ölçüde olması dileğimizdir.Ancak ülke gerçekleri de göz ardı edilmemeli.Bir bölüm memura zam verilse,diğerleri de haklı olarak talep ediyor.Bir kere denge eskiden beri bozulmuş.Öncelikle dengenin sağlanması gerekir diye düşünüyorum.Meslekte karşılaştığımız hadiselerden birisi de,bazı hakimlerin avukatları kıskanmalarıdır.Bunu hep yaşıyoruz.Hatta bazen bu duygular açık şekilde dile getiriliyor.Bunlar yanlış.Avukatların hangi şartlarda ne kadar para kazandığı belli,memuriyette maaşından şikayet eden kişi varsa basar istifayı serbest çalışır,daha fazla kazanma şansını yakalar.Neticede önemli olan kaandığı parayı huzur içinde harcayabişlmektir.