Boşanmak İstemeyen Müvekkil İçin İzlenecek Yol

Sayın Meslektaşlarım,

Kadın tarafından şiddetli geçimsizlik nedeni ile açılmış bir boşanma davasında müvekkilim olan diğer eş boşanmak istemiyor. Karşı tarafın tek bir iddiası var, her iki eşin de çalışmasına rağmen ev işlerinin sadece kadından beklendiği , diğer eşin karısına yardımcı olmadığı şeklinde.

Boşanmak istemeyen ve barışmak isteyen müvekkil elinden geleni yapmasına rağmen barışma olmamıştır. Şimdi ise davanın reddini sağlayabilmek açısından;

1-Müvekkilin kusuru olmadığını, karşı tarafın üzerine düşen yükümlülükleri hiçbir şekilde yerine getirmediğini, karşı tarafın kusurlu olduğunu ancak yine de müvekkilin boşanmak istemediğini söylemek mi,

2-Müvekkilin kusuru olmadığını, iddiaları kabul etmediğimizi, bu tür sebeplerin de boşanmak için geçerli olmadığını söyleyerek boşanmak istemediğini söylemek mi(yani karşı tarafından kusurundan bahsetmeksizin)

daha uygun düşer karar veremedim. Kusur açısından arada kaldım.

Ayrıca davanın reddini talep edeceğiz ancak ayrılığa karar verilmesini de talep etmek gerekli midir? Yahut ayrılığa hakim resen karar verebilir mi?

Teşekkür ederim. İyi çalışmalar dilerim.

Sayın meslektaşım,

Öncelikle kusur yönünden TMK m.166 hükmünü dikkatlice okumanızda fayda var:
TMK m.166:
"Evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir.

Yukarıdaki fıkrada belirtilen hallerde, davacının kusuru daha ağır ise, davalının açılan davaya itiraz hakkı vardır. Bununla beraber bu itiraz, hakkın kötüye kullanılması niteliğinde ise ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamışsa boşanmaya karar verilebilir."

Bu konuda şu karar da yol gösterici olabilir:

T.C YARGITAY
2.Hukuk Dairesi
Esas: 2016/ 11804
Karar: 2017 / 11566
Karar Tarihi: 24.10.2017

...
Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesi hükmünü tamamen kusurlu eşin de dava açabileceği ve yararına boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlamamak ve değerlendirmemek gerekmektedir. Çünkü böyle bir düşünce, kimsenin kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceği yönündeki temel hukuk ilkesine aykırı düşer. Diğer taraftan gene böyle bir düşünce tek taraflı irade ile sistemimize aykırı bir boşanma olgusunu ortaya çıkarır. Boşanmayı elde etmek isteyen kişi karşı tarafın hiçbir eylem ve davranışı söz konusu olmadan, evlilik birliğini, devamı beklenmeyecek derecede temelinden sarsar, sonrada mademki birlik artık sarsılmış diyerekten boşanma doğrultusunda hüküm kurulmasını talep edebilir.

Öyle ise Türk Medeni Kanununun 166. maddesine göre boşanmayı isteyebilmek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmayıp daha fazla kusurlu bulunan tarafın dahi dava hakkı bulunmakla beraber, boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurunun varlığı ve bunun belirlenmesi kaçınılmazdır.

Az kusurlu eş boşanmaya karşı çıkarsa bu halin tespiti dahi tek başına boşanma kararı verilebilmesi için yeterli olamaz. Az kusurlu eşin karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olmalı, eş ve çocuklar için korunmaya değer bir yararın kalmadığı anlaşılmalıdır. (TMK.m. 166/2)

Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuzdur. Ne var ki bu sonuca ulaşılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmemiştir. Bu durumda açıklanan nedenle davacının boşanma isteğin reddi gerekirken yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
...

Bunun dışında TMK m.170'e göre "Boşanma sebebi ispatlanmış olursa, hakim boşanmaya veya ayrılığa karar verir. Dava yalnız ayrılığa ilişkinse, boşanmaya karar verilemez. Dava boşanmaya ilişkinse, ancak ortak hayatın yeniden kurulması olasılığı bulunduğu takdirde ayrılığa karar verilebilir."

Somut olayda belirttiğiniz sebeplerin mahkemece kusur olarak kabulü halinde dahi bu sorunların aşılamayacak ve ortak hayatı yeniden kurma olasılığını engelleyecek mahiyette olmadığını açıklayarak davanın reddi ile birlikte aksi halde ayrılığa karar verilmesi talebinde bulunursanız daha iyi olur diye düşünüyorum.

Alıntı: Yazan Avukat1801 Sayın Meslektaşlarım, Kadın tarafından şiddetli geçimsizlik nedeni ile açılmış bir boşanma davasında müvekkilim olan diğer eş boşanmak istemiyor. Karşı tarafın tek bir iddiası var, her iki eşin de çalışmasına rağmen ev işlerinin sadece kadından beklendiği , diğer eşin karısına yardımcı olmadığı şeklinde. Boşanmak istemeyen ve barışmak isteyen müvekkil elinden geleni yapmasına rağmen barışma olmamıştır. Şimdi ise davanın reddini sağlayabilmek açısından; 1-Müvekkilin kusuru olmadığını, karşı tarafın üzerine düşen yükümlülükleri hiçbir şekilde yerine getirmediğini, karşı tarafın kusurlu olduğunu ancak yine de müvekkilin boşanmak istemediğini söylemek mi, 2-Müvekkilin kusuru olmadığını, iddiaları kabul etmediğimizi, bu tür sebeplerin de boşanmak için geçerli olmadığını söyleyerek boşanmak istemediğini söylemek mi(yani karşı tarafından kusurundan bahsetmeksizin) daha uygun düşer karar veremedim. Kusur açısından arada kaldım. Ayrıca davanın reddini talep edeceğiz ancak ayrılığa karar verilmesini de talep etmek gerekli midir? Yahut ayrılığa hakim resen karar verebilir mi? Teşekkür ederim. İyi çalışmalar dilerim.

Ben şahsen kendi dosyalarımda 1. yolu seçiyorum. (Davalıya çok yüklenmeden) Zira aksi halde kusurunuzu ispatlarsa; boşanmak hakkı doğar.

Alıntı: Yazan Av. Musa TAÇYILDIZ Ben şahsen kendi dosyalarımda 1. yolu seçiyorum. (Davalıya çok yüklenmeden) Zira aksi halde kusurunuzu ispatlarsa; boşanmak hakkı doğar.

Sayın Meslektaşım yanıtınız için teşekkür ederim.

Davacının tanıkları mutlaka davalı kocayı kusurlu gösterecektir, delillerde de sadece tanık delili yarışacağından bu durum davalı aleyhine olacaktır. Davalı kocanın az da olsa kusurlu çıkması halinde istemememize rağmen boşanmalarına hükmedilmez mi? Neticede davayı ağır kusurlu olan da açabiliyor, davalının az kusurlu olması yetiyor.

Siz hiçbir şekilde davalıya kusur atfedilmemesi konusunda nasıl bir yol izliyorsunuz? Teşekkür ederim. İyi çalışmalar dilerim.

Alıntı: Yazan Avukat1801 Sayın Meslektaşım yanıtınız için teşekkür ederim. Davacının tanıkları mutlaka davalı kocayı kusurlu gösterecektir, delillerde de sadece tanık delili yarışacağından bu durum davalı aleyhine olacaktır. Davalı kocanın az da olsa kusurlu çıkması halinde istemememize rağmen boşanmalarına hükmedilmez mi? Neticede davayı ağır kusurlu olan da açabiliyor, davalının az kusurlu olması yetiyor. Siz hiçbir şekilde davalıya kusur atfedilmemesi konusunda nasıl bir yol izliyorsunuz? Teşekkür ederim. İyi çalışmalar dilerim.

Ben 1. Yolu seçiyorum dedim meslektaşım. Yani davacıya da kusur atfediyorum. Kusurlu yan boşanma isteyemez diyerek davanın reddini; aksi kanaat oluşursa tazminat nafaka talep ediyorum