Ağlamak üzerine

Biz, aslında duygusal bir toplumuz. Erkeğimizle, kadınımzla... Bir duygu seline kapıldığımızda, duygularımıza yenik düştüğümüzde, kederimizde ve bazen de sevincimizde, duygularımız doruk noktasına çıkınca başlarız ağlamaya. Sadece kadınlar değil, erkekler de ağlar. Ancak, erkekler açıktan açığa pek ağlamaz. Onların gözyaşları hep içine akar. En kötüsü de bu ya... Ağladıkça, ruhumuz ve üzerimizdeki yük hafifler.

Sahi siz, en son ne zaman ağlamıştınız?

Alıntı: Yazan Atahun Biz, aslında duygusal bir toplumuz. Erkeğimizle, kadınımzla... Bir duygu seline kapıldığımızda, duygularımıza yenik düştüğümüzde, kederimizde ve bazen de sevincimizde, duygularımız doruk noktasına çıkınca başlarız ağlamaya. Sadece kadınlar değil, erkekler de ağlar. Ancak, erkekler açıktan açığa pek ağlamaz. Onların gözyaşları hep içine akar. En kötüsü de bu ya... Ağladıkça, ruhumuz ve üzerimizdeki yük hafifler. Sahi siz, en son ne zaman ağlamıştınız?

ağlayamayan bayanları biliyorum bunlardan biride benim en son 1.5 sene önce

ağladım(galiba çok duygusuzum ) ağlamak ben de hep kötü bir

duyguymuş gibi yerleşti.sanki çaresiz oluğum yanımı başkalarına göstermekmiş

gibi.Ama çok bunaldığımda ağlayanlara imrenmiyor değilim hani.

Ağlamaya başladığımda yerde küçük gölcükler oluşur Çok çabuk ağlarım Sanki dünyanın bütün felaketleri başıma gelmiş gibi ,kanlı gözyaşlarıyla ağlarım Ağlamak güzeldir...

Ben en son, "Babam ve Oğlum" filmini izlerken ağlamıştım. Kimseye hissettirmemeye çalışmıştım ama olmadı. Sonra aynaya baktığımda alt dudağımda üst dişlerimin izleri vardı. Ondan önce de Annem vefat ederken... Babamdan sonra o da terketmişti beni...

AĞLAMAK GÜZELDİR

Ağlamak güzeldir
Süzülürken yaşlar gözünden
Sakın utanma
Ağlamak öfke delice nefret
Doruklarda aşk doyumsuz sevinç
Kahreden keder kısaca hayat
Ve nefesindir ve nefesindir
Ağlamak şu geçici dünyada
Herşeye rağmen varolmak demek
Ağlamak yaşanan binlerce duygu
İnsanca coşkunun güzel bir şeyidir
Ağlamak senin kara dünyada
Hala sevdiğin ve hissettiğin
Tüm güzelligin ve çirkinliğinle
Var olduğundur var olduğundur

Alıntı: Yazan Atahun Ağladıkça, ruhumuz ve üzerimizdeki yük hafifler.

Alıntı: Yazan tobaccoexper ağlayanlara imrenmiyor değilim hani

Alıntı: Yazan hmuk409 Ağlamak güzeldir... Ağlamak yaşanan binlerce duygu İnsanca coşkunun güzel bir şeyidir

Ağlatanlar sağ olsun; var olsun… İyi ki varlar.

Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı Ağlatanlar sağ olsun; var olsun… İyi ki varlar.

Alıntı: Yazan tobaccoexper

Ağlamak bu kadar övülünce ağlatanlara teşekkür şart olmuştu.

Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı Ağlamak bu kadar övülünce ağlatanlara övgü şart olmuştu.

anladım

Ben de ağlayamayanlardanım..

Sanki gözyaşım vücudumun en mahrem , en değerli tarafı..

Mahrem diyorum çünkü başkalarının yanında asla ağlayamam..Ağlarsam çırılçıplak kalıyorum sanki..

Değerli diyorum çünkü tek başıma olduğumda da pek ağlayamam..Sadece kendime acıdığımda birden akar gözyaşım..

Sanki gözyaşı bana gramla verildi de her şeye harcarsam gerekli olduğu zaman öyle çaresiz ortada kalacağım..

Ağlama değmez hayat ,bu gözyaşlarına

Önceleri ağlayamayan hatta gayet duygusuz olarak bilinen ben,anne olduktan sonra herşeye ağlar oldum. O kadar duygusal oldum ki kendime şaştım. Çocuğum ağladı ağladım, başardı ağladım, başaramadı ağladım, hastalandı ağladım,okula gitti ağladım,karnesini aldı ağladım,özledim ağladım,hala da ağlıyorum. İlla da üzüntüden ağlamak gerekmiyor. Şimdi bir filmde biri anne dese ve koşsa yine ağlıyorum. Hatta cold case adlı diziyi her izleyişimde yine ağlıyorum(mesela bu akşam var cnbc-e de.)işte böye...

Çocukken kim aklıma soktuysa, ağlamayı bir zayıflık belirtisi görür savaşırdım kendimle; iyi ki büyüdüm ve ağlayabiliyorum. Ağlayarak, gülerek duygularımı yaşayabiliyorum. Ağlıyorsam buna ihtiyacım olduğu için, o anda öyle rahatlayabildiğim, duygularımı bastırmadığım içindir. Böylece bir şeyler içimde birikip patlamaya dönüşmüyor.
Kesinlikle '' Ağlamak güzeldir''

Alıntı: Yazan av.cemile Önceleri ağlayamayan hatta gayet duygusuz olarak bilinen ben,anne olduktan sonra herşeye ağlar oldum. O kadar duygusal oldum ki kendime şaştım. Çocuğum ağladı ağladım, başardı ağladım, başaramadı ağladım, hastalandı ağladım,okula gitti ağladım,karnesini aldı ağladım,özledim ağladım,hala da ağlıyorum. İlla da üzüntüden ağlamak gerekmiyor. Şimdi bir filmde biri anne dese ve koşsa yine ağlıyorum. Hatta cold case adlı diziyi her izleyişimde yine ağlıyorum(mesela bu akşam var cnbc-e de.)işte böye...

Evet ben de en çok çocuğum için ağlarım sizin gibi.Benim ki biraz büyüdü 22 yaşında oldu. Ama okulu nedeniyle o Beşiktaşta, Ben oldukça uzak bir semtte; B.Ç'de yaşıyorum.Onu çok özlüyorum.-Yazarken bile gözlerim doldu-
Çocuk sevgisi hiç bir sevgiye benzemiyor.
Bir de; "Selvi boylum, al yazmalım" filmini her seyredişimde ağlardım..

Alıntı: Yazan Atahun Biz, aslında duygusal bir toplumuz. Erkeğimizle, kadınımzla... Bir duygu seline kapıldığımızda, duygularımıza yenik düştüğümüzde, kederimizde ve bazen de sevincimizde, duygularımız doruk noktasına çıkınca başlarız ağlamaya. Sadece kadınlar değil, erkekler de ağlar. Ancak, erkekler açıktan açığa pek ağlamaz. Onların gözyaşları hep içine akar. En kötüsü de bu ya... Ağladıkça, ruhumuz ve üzerimizdeki yük hafifler. Sahi siz, en son ne zaman ağlamıştınız?

şimdi bu soru erkeklere mi?

Ben cevaplamayayım, çünkü dün gece yorgunum diye ağlarken uyuyakaldım

Alıntı: Yazan ege şimdi bu soru erkeklere mi? Ben cevaplamayayım, çünkü dün gece yorgunum diye ağlarken uyuyakaldım

Valla ben; Ümit Yaşar' la, Nazan Öncel' in yalancısıyım.

Değil tabi ki.

Aslında zaman zaman ağlarım. Ama her ağlayışın bir kayıp olduğunu düşünüyorum. Niye ağladım diye üzülüyorum sonradan.

Bence sadece mutlu olmaya geldik dünyaya. O yüzden ağlamayalım ağlatmayalım diyorum. Ağlayan çocuğu güldürmek için uğraşmıyor musunuz ? Kendimizi de aynı şekilde ağlamaktan alıkoymalıyız.

Ağlamaktan bahsetmeyelim bile. Gülelim güldürelim. Buna sadece insanların değil, yeryüzündeki tüm canlıların dahi öylesine ihtiyacı var ki...

ağlamak istiyorum cidden ağlamak istiyorum bazen doluyorum ama ağlayamıyorum

Bir kaç filmi izlerken ağlamıştım. Ayrıca bir kaç şiiri okurken şartlar müsaitse hep gözüm dolar. Bazen ağlamak istediğim oluyor, Türk Sanat Müziğinin en hüzünlü parçalarını da açıyorum öyle zamanlarda malesef bir türlü ağlayamıyorum. Biraz soğukkanlı ve duygusuzum herhalde. Bence de ağlamak güzeldir, insanı rahatlatır.

En son ruhsatımı aldığımda ağlamıştım... O günden sonra ağladığımı hatırlamıyorum.Çok ağlamak istedim, hep güldüm

Bir de Öss yerleştirme sonuçları açıklandığı gün ağlamıştım hüngür hüngür. Çok stres binmişti üzerime o zamanlar. Şimdi hatırladım. Sayın Sinem Kazar: "ruhsatımı aldığımda" deyince birden aklıma geldi

Alıntı: Yazan Raşit Tavus Bir de Öss yerleştirme sonuçları açıklandığı gün ağlamıştım hüngür hüngür. Çok stres binmişti üzerime o zamanlar. Şimdi hatırladım. Sayın Sinem Kazar: "ruhsatımı aldığımda" deyince birden aklıma geldi

Ben de seneler önce - o zaman sınav sonuçları gazetelerde yayınlanıyordu- Şimdi ise galiba adrese postalanıyor.İstiklal Caddesindeki bir gazete bayiinden aldığım gazetede -eşim ve babam da yanımdaydı- Hukuku kazandığımı ÖSS numaramdan gördüğümde çok ağlamıştım. Çünkü kendimi Tıp Fakültesine şartlamıştım.

Alıntı: Yazan Future Ben de seneler önce - o zaman sınav sonuçları gazetelerde yayınlanıyordu- Şimdi ise galiba adrese postalanıyor.İstiklal Caddesindeki bir gazete bayiinden aldığım gazetede -eşim ve babam da yanımdaydı- Hukuku kazandığımı ÖSS numaramdan gördüğümde çok ağlamıştım. Çünkü kendimi Tıp Fakültesine şartlamıştım.

şanslısınız,,

Ağlamak güzeldir. Ağlayın kimseye bulaşmayın.

Bende çok kolay ağlayanlardanım...
Bazen bir çiçeğe,bir çocuğa bakarken bile ağlayabilirim.
Ki, ağlarken, sebebi bile yokken ağlarken birisi " neyin var" diye sorarsa bu ağlama şiddetli kasırgaya dönüşür.
Üzüldüğümde de; mutlu olduğumda da, duygulandığımda da ağlarım.
Evet ağlamak güzeldir.
Bilgisayarı açıp ta bu konuyu açınca hayrete düştüm.
Ve bu bölüme yazmak zorunlu oldu.
Asker emeklisi bir komşum var, tombul Nazım amcam...
Çok gülmez, çok konuşmaz ama bana güler,selam verir, halimi hatırımı sorar.
Bugün iş dönüşü eve girerken ne zaman taşınacağımızı sordu.
15 gün içinde deyince "üzülüyorum, senin geliş gidişlerini çok özleyeceğim,hayatım boyunca senin gibi zarif bir komşum olmayacak " deyince sanki hazır bekliyorlarmış gibi boşaldılar.
Ağlayarak açtığım THS de konu başlığını görünce hemen daldım.
Ağlamak ruhumu temizliyor ve yükümü hafifletiyor.
Devam edeceğim.

Mesajı bir daha okuyunca anladım ki imzamı unutmuşum
İmza:Megaloman üye.

Ağlamak güzeldir; rahatlatır, sakinleştirir... Ama sorun her neyse, onu çözmemizi sağlayan ağlamak değil, mantıklı düşünmektir.

Alıntı: Yazan Av.Cengiz Aladağ Ağlamak güzeldir; rahatlatır, sakinleştirir... Ama sorun her neyse, onu çözmemizi sağlayan ağlamak değil, mantıklı düşünmektir.

Geçen ay ,sabah kızımın gözünde kayma farkettim.Açıkçası aklıma ilk olarak nörolojik bir şey olabileceği geldi.Kötü düşünceleri aklımdan hemen savurup göz doktoruna götürmemiz gerektiğini eşime söyledim.

Öyle de yaptık.
Bürodaki işlerimden dolayı ben yanlarında olamadım. Telefonda eşimin sesinin tuhaflığı tüm işi gücü bırakıp hasteneye koşmama yetti.
Göz polikliniğinin önünde onları göremeyince resmen dizlerim beni taşımaz oldu.Tahminim doğruydu.Nörolojiye sevkedilmişti.
Daha sabah yanımda koşup zıplayan kızımla nöroloji bölümünde olduğuma inanamıyordum.Durmadan ağlıyordum.

Eşim ise mantıklı bir insanın yapması gereken şeyi yapıyordu.O,bir şey varsa bunu yok sayarak çözüm üretemeyiz dedikçe ben darmadağın bir vaziyette ağlayıp duruyordum.Açıkçası orda sadece işleri zorlaştırmaktan başka bir işlevim de yokmuş.Sonradan farkettim.

Neyse...Doktor "bugüne kadarki en küçük hastam" dediği kızımı etraflıca muayene etti.Gülümseyerek "Birşey olduğunu düşünmüyorum.Bir takım şikayetlerin baş göstermesi durumunda emar çekeriz,şu an gerek yok,çocuğu boşuna sıkmayalım" dedi.Ben yine ağlamaya başladım.Sevinçten tabii ki.
Dediğiniz gibi, sorunlara en somut çözüm mantık kuralları dahilinde getirilebilir.Benim yaptığım gibi ağlayarak değil.

Ağlamak var ağlamak var...

Bir göl kenarında güneş batarken , kaybolan yıllarınıza, taşlaşan yüreğinize ağlamak var sessizce ,insanlığınıza, çocukluğunuza, aşkınıza, yitirdiğiniz ve çok özlediğiniz babanıza, elinizde arka arkaya eklenen sigara ve bir duble beyazla..

Bir dosta yaslanarak ağlamak var, sessizce, sorulmadan içinize.

Hırstan ağlamak var, ne olduğunu bile anlamadığınız bir durumda her şey aleyhinize işlerken, ağlamaktan başka yapabileceğiniz bir şey yoksa, hem silersiniz gözlerinizi hem söylenir hem kızar hem neden ben dersiniz , isyanınızı bastıramazsınız.

Özlemekten ağlamak vardır birde, en koyu gecede, her yer sessizken, yastğınız hisseder sadece gözyaşlarınızdan ağladığınızı, içinizdeki gurur, her duygunun önüne geçmişse..

Korkudan ağlar insan, endişelidir, seslice ağlar, gözlerindeki yaşların bile farkında olmadan açabildiğinden daha fazlaca açarak göz bebeklerini..

Uzaklara bakarken sessizce ağlayan insanları sevmişimdir ben, yalnız ama huzurlu, özler ama beklemez artık, ağlar sadece, tek tek düşer yaşları, derin derin, yakar ve akar gider..

Güzeldir ağlamak...

Çirkin ağlayanlarda vardır, acındırmak için ağlayan, ama gerçekten ağlayabilen, takdir ederim böylelerinide , bir insan için en zor rolü oynarlarda yine de beni kandırırlar diye..

bazi siirlerimi yazarken agliyorum.