Yargitay Kararlari Eser midir? Ticari programlarda yayımlanan kararlar atıf yapılmadan yayımlanamaz mı?

Facebook üzerinde faaliyet gösteren bir sayfamız var. Bu sayfa üzerinden yargıtay danıştay ve diğer sair yüksek mahkeme içtihatları, baro duyuruları, vergi dairesi duyuruları ücretsiz olarak paylaşılmakta ve kullanıcıların bilgisine sunulmaktadır.

https://www.facebook.com/ictihatlar

07/12/2012 tarihinde tarafımıza bir şirket tarafından aşağıdaki yazı gönderildi. Ve yayınlanan kararların bir kısmının kendi şirketlerine ait eser olduğundan bahisle atıfta bulunulması gerektiğinden bahsedildi.

"(..facebook..com/firma adı) Adı altında bulunan Facebook sayfanızda paylaştığınız kararlar başlığı, özeti ve madde atfıyla şirketimize ait işlenmiş eser niteliğinde olup, bizim formatımızda kararları sayfanızda paylaşmaya devam edecekseniz sitemize atıf yapmanız gerektiğini hatırlatırım.
Saygılarımızla,"

Biz de böyle bir atfın reklam olacağını , kaldı ki yargıtay kararlarının eser olmadığını , herkese açık yargısal açıklamalar olduğunu ve bu kararlar üzerinde hiçbir şekilde bir şirketin tekel oluşturamayacağından bahsettik.

Ancak daha sonra yine aynı şirket kararın daha çabuk bulunabilmesi amacıyla karar üzerinde bulunan açıklama , madde atfı ve özet kısmının FSEK m.6 kapsamında işlenme eser olduğunu bu eserlerin ise telif sözleşmesi ile yapan kişi tarafından kendilerine devredildiğini bu nedenle bu kararların kendilerine ait olduğunu dile getirdiler.

C -İŞLENMELER VE DERLEMELER:

Madde 6 - Diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilipte bu esere nispetle müstakil olmıyan ve aşağıda başlıcaları yazılı fikir ve sanat mahsulleri işlenmedir:

Yukarıda metni alıntılanan maddeden de görüleceği üzere, işlenme eser ancak bir başka eserden faydalanarak yapılabilir.Kaldı ki; işlenme eser olduğu iddia edilen kısımların eser olabilmesi ancak diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilmesi şartına bağlıdır.Oysa Yargıtay kararlarının eser olmadığı gayet açık ve anlaşılabilir bir durumdur.

Bu konuyla ilgili görüşlerinizi bekliyorum.

Alıntı: Yazan Mozkul Facebook üzerinde faaliyet gösteren bir sayfamız var. Bu sayfa üzerinden yargıtay danıştay ve diğer sair yüksek mahkeme içtihatları, baro duyuruları, vergi dairesi duyuruları ücretsiz olarak paylaşılmakta ve kullanıcıların bilgisine sunulmaktadır. https://www.facebook.com/ictihatlar 07/12/2012 tarihinde tarafımıza bir şirket tarafından aşağıdaki yazı gönderildi. Ve yayınlanan kararların bir kısmının kendi şirketlerine ait eser olduğundan bahisle atıfta bulunulması gerektiğinden bahsedildi. "(..facebook..com/firma adı) Adı altında bulunan Facebook sayfanızda paylaştığınız kararlar başlığı, özeti ve madde atfıyla şirketimize ait işlenmiş eser niteliğinde olup, bizim formatımızda kararları sayfanızda paylaşmaya devam edecekseniz sitemize atıf yapmanız gerektiğini hatırlatırım. Saygılarımızla," Biz de böyle bir atfın reklam olacağını , kaldı ki yargıtay kararlarının eser olmadığını , herkese açık yargısal açıklamalar olduğunu ve bu kararlar üzerinde hiçbir şekilde bir şirketin tekel oluşturamayacağından bahsettik. Ancak daha sonra yine aynı şirket kararın daha çabuk bulunabilmesi amacıyla karar üzerinde bulunan açıklama , madde atfı ve özet kısmının FSEK m.6 kapsamında işlenme eser olduğunu bu eserlerin ise telif sözleşmesi ile yapan kişi tarafından kendilerine devredildiğini bu nedenle bu kararların kendilerine ait olduğunu dile getirdiler. C -İŞLENMELER VE DERLEMELER: Madde 6 - Diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilipte bu esere nispetle müstakil olmıyan ve aşağıda başlıcaları yazılı fikir ve sanat mahsulleri işlenmedir: Yukarıda metni alıntılanan maddeden de görüleceği üzere, işlenme eser ancak bir başka eserden faydalanarak yapılabilir.Kaldı ki; işlenme eser olduğu iddia edilen kısımların eser olabilmesi ancak diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilmesi şartına bağlıdır.Oysa Yargıtay kararlarının eser olmadığı gayet açık ve anlaşılabilir bir durumdur. Bu konuyla ilgili görüşlerinizi bekliyorum.

Konu daha önce THS'de tartışılmıştı:
http://www.turkhukuksitesi.com/showthread.php?t=16302
http://www.turkhukuksitesi.com/showthread.php?t=19178

Özetle;
- İçtihatlar herkesindir.
- Ancak içtihadın özeti ilgili firma tarafından yapılmış ise, bu (özet kısmı) bir eserdir.

Bu nedenle; herhangi bir yerde içtihat yayınlarken, http://www.turkhukuksitesi.com/showthread.php?t=56106 adresinde açıklanan "Ths Şerh Projesine eklenen içtihatlarda aranan kriterler"e uyarsanız hiçbir hukuki sorun çıkmayacağı düşüncesineyim.

Üstadım , ilgili bağlantılara göz attım ancak sizinle hem fikirde değilim. İçtihadın özet kısmının eser sayılabilmesi , işleme veya derleme eser olarak FSEK hükümleri uyarınca kabul edilebilmesi için Yukarıda metni alıntılanan maddeden de görüleceği üzere, işlenme eser ancak bir başka eserden faydalanarak yapılabilir.Kaldı ki; işlenme eser olduğu iddia edilen kısımların eser olabilmesi ancak diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilmesi şartına bağlıdır.Oysa Yargıtay kararlarının eser olmadığı gayet açıktır.

Bu halde eser olmayan ve kararın içerisinde zaten mevcut olan(konusu, madde atfı ve özeti v.s) şeylerin sahibinin hususiyetini taşımayan bir açıklamadan ibaret olduğunu düşündüğümü belirtmek isterim.

Bu nedenle düşüncelerinize katılamıyorum. Aksi takdirde , herhangi bir yargıtay kararını , bu şekilde düzenleyen herhangi bir kimse eser sahibi sıfatını kazanır ki, bu eser niteliğine haiz olmadığı noktasında hem fikir olduğumuz yargıtay kararlarına eser niteliği kazandırmış olur.

T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi

E:2006/929
K:2007/8748
T:07.06.2007

Davacı vekili, avukat olan müvekkilinin bilgisayar programlarının korunması konusunda uluslararası konferanslara sunduğu tebliği geliştirerek dilekçelerde kullanılacak nitelikte eser oluşturduğunu, bir dönem müvekkilinin yanında yardımcı avukat olarak çalışan davalıların daha sonra kurdukları bürodaki faaliyetlerinde müvekkiline ait dilekçeyi aynen kullanmaya devam ettiklerini ileri sürerek, telif hakkına tecavüzün tespitini, ortaya çıkan maddi durumun ortadan kaldırılmasını, FSEK'nm 68 ve 70. maddeleri gereğince şimdilik (25) milyar TL tazminatın faiziyle davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilince davanın reddi savunulmuştur.
Mahkemece, mahkeme kararlarının FSEK hükümlerine göre, hukuki korumadan yararlanamaması nedeniyle kararın bir parçası olan savunma veya iddianın üçüncü kişiler veya başka avukatlarca herhangi bir davada iddialarını desteklemek amacı ile kullanmalarının hukuka aykırılık oluşturmadığı, normatif değeri olan yasa maddeleri ile bilimsel bilgiler üzerinde hukuki tekel oluşturulamayacağından bunların dilekçe sahibi dışındakilerce kullanılmasının izne tabi olmadığı, dilekçelerin ancak kullanılan bilginin kamusal alana girmemesi, orijinal ve fikri yaratıcılık taşıması halinde sahiplerinin kişisel yorum ve araştırmaları itibariyle eser niteliği taşıyabileceği, oysa dava konusu dilekçenin bilgisayar programlarının korunmasına ilişkin bilinen yasal yorumları içerdiği, bu konuların ilgili tüm ülkelerde çok sık ve kapsamlı işlendiği, tamamen kamusal alana giren ve tekel oluşturmayan bilgiler içerdiği, kamusal alana giren bu bilgilerin dilekçede ifade ediliş tarzı kopya edilmiş ise başkasının emeği ve çabasından çıkar sağlama şeklinde haksız rekabetin bir türü olan praziter davranıştan söz edilebileceği, olaydaki durum buna uygun olmakla birlikte davalıların daha önce davacı ile ortak avukatlık bürosunda çalışırken aynı tip dilekçeleri birlikte imzalayarak mahkemelere sunmaları karşısında kollektif çalışmaya katkıda bulunanların kendi bürolarına geçtikten sonra da bunları münferiden kullanma hakkının devam edeceği, makaleden aktarım halinde bağımsız karakter kazandığından makaleye dayanılarak dilekçenin önceki ortak sahiplerinin kullanımının önlenemeyeceği, bunun bilgiye erişim ve bilgiyi kullanma hakkını daraltacağı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı tarafından hazırlanan şikayet dilekçesindeki ve davalılarca da adli mercilere sunulan dilekçelerdeki yazı ve açıklamaların, konusunda araştırma yapan bir avukat tarafından edinilen bilgi birikimi, mesleki tecrübe ve mevzuat incelemesi ile yazılabilecek mutad dilekçe tertip ve ifade tarzının üzerinde kabul edilebilecek şekilde, hukuki görüşlerin ve vakıaların sunuluşu, düzenlenişi, bilgilerin derlenişi ve seçilmeleri itibariyle FSEK'nun l/B ve 2/1. maddeleri uyannca ilim ve edebiyat eseri olarak korunması için gerekli olan şekilde sahibinin hususiyetini taşıma unsurunu içeren bir dilekçe niteliğinde bulunmamasına, serbest meslek mensuptan (avukatlar, doktorlar, mimarlar vb.) arasındaki rekabetin TTK'nın 56 vd. maddeleri kapsamında bir ticari rekabet olarak kabul edilemeyecek olmasına ve davada BK'nın 48. maddesi koşullarının da gerçekleşmemiş bulunmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekmiştir.
.......07.06.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.