Yabancı Uyruklu Kişiye İcra Takibi

Sayın hukukçular,
İran vatandaşı olan kişi hakkında icra takibi başlattık ve türkiye içinde borçluya ait adres gösterdik. İcra dairesinden borçlu ödeme emrini elden almak istediğinde icra müdürü kişinin türkçeyi iyi bilmesine ve yazılı talepte bulunmasına rağmen yeminli tercüme istedi ve talebi reddetti. SiZce ret kararı hukuka uygun mudur?
Ayrıca bu kişiden takip kesinleşince taahhüt alacağız bu taahhütte yabancı kişi türkiye içindeki adresi tebligat adresi olarak kabul ettiğini beyan etse taahhüdü ihlal durumunda mahkemeden ceza çıkmasının uzamaması açısından bu adrese kişi orada olmasa da tebligat yapılmış kabul edilir mi?
Bu hususta özellik gösteren başka hususlar var mıdır. Cevaplarınızı bekliyorum naaıl bir yol izlemeliyim?

Türkçe bilen yabancılara tercüman gerekmediğine dair CGK kararı vardır.İcra müdürünün tercüman istemesi hatalıdır.
Borçlunun bildirdiği adrese yapılan tebligatlar geçerli olacaktır.
''Bunun sonucu olarak Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmakla birlikte meramını anlatacak ölçüde Türkçe bilmeyen şüpheli veya sanıklara tercüman görevlendirilmesi savunma hakkının kullanılması açısından zorunluyken, ülkemiz vatandaşı olmasa bile savunmasını yapabilecek derecede ve yeterlilikte Türkçe bilen şüpheli veya sanıklara tercüman görevlendirilmesi zorunluluğu bulunmamaktadır.'' Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2011/10-182 Esas 2011/204 Karar Sayılı Kararı.Bu karara göre Türk vatandaşı olmadığı halde Türkçe bilen kişiye tercüman atanmamalıdır.

YARGITAY 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/24335
KARAR NO: 2014/30348

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı tarafından borçlu hakkında genel haciz yoluyla başlatılan ilamsız icra takibinde borçlu, ödeme emri tebliğ işleminin, tebligat evrakının borçlunun bilmediği Türkçe dilinde gönderilmesinden dolayı borçlu tarafından içeriğinin anlaşılamaması nedeniyle usulsüz olduğunu ileri sürerek tebliğ tarihinin öğrenme tarihi olarak tespitini talep etmiş, mahkemece, tebliğ işleminin, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 40. maddesine aykırı olarak borçlunun bildiği dilde tercüme edilmeksizin yapılması nedeniyle usulsüz olduğuna karar verilmiştir.
Somut olayda, örnek (7) numaralı ödeme emri, borçlunun adresinde 01.10.2012 tarihinde bizzat kendi imzasına tebliğ edilmiş olup, borçlunun şikayet dilekçesinde de belirttiği üzere, Türkiye'de ikamet ettiği hususunda uyuşmazlık yoktur.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nda ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmelik'te, Türkiye'de mukim yabancılara yapılacak tebliğ işlemlerinde tebligat mazbatası ve eklerinin tercüme edilmesine ilişkin ayrık bir düzenleme bulunmamaktadır. Mahkeme kararına dayanak yapılan Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 40. maddesinde ise, yabancı ülkelerde bulunanlara tebligat usulü düzenlenmiş olup, olayımızda uygulama yeri bulunmamaktadır.
O halde mahkemece, borçlunun usulsüz tebligat şikayetinin reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile şikayetin kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ :Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK'nun 366 ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.