Boşanma davası görülürken birlikte yaşam sebebiyle davanın reddi ve yeni dava açmak

Müvekkil Haziran 2014'te evlilik birliğinin temelinden sarsılması iddiasıyla boşanma davası açmış ancak bu davanın Kasım ayındaki ön inceleme duruşmasından evvel, Eylül ve Ekim aylarında psikolojik sıkıntıları ve alkol problemi bulunan eşinin ısrarlı aramaları ve yardım etmek amacıyla eve dönmüştür. Ancak müvekkil bu süreçte eşi tarafından darp edilmiştir, müvekkil yeniden evden ayrılmış ve geri dönmemiştir. Ön inceleme duruşmasından birkaç gün önce vekalet çıkartarak bana ulaştılar ve ön inceleme duruşmasına girdim, darp raporu, karakol ifadesi ve uzaklaştırma kararını da ibraz ettim ancak müvekkil duruşmada iki aya yakın bir süre eve döndüğünü beyan etti ve birlikte yaşam sebebiyle dava reddedildi.

Sorum şu ki, bu dava görülürken birlikte yaşamaları evlilik birliğini sürdürme iradesi anlamına geliyor ise, en son darp olayı ile yeni bir dava açabilir miyim? yoksa 3 yıllık süreyi beklemek zorunda mıyım? Davalının ağır psikolojik sıkıntıları da bulunmakta, MK 165 madde ile akıl hastalığı sebebiyle dava açmam daha mı mantıklıdır?

Merhaba,

1- Dava tarihinden sonra bir araya gelmeleri birlikte yaşama iradesi olarak değil, davacı kadının dava tarihine kadar yani boşanma sebebi yaptığı olayları AFFETTİĞİ anlamına geleceği için (Gerekçe muhtemelen bu şekilde olacaktır) açılan davanın reddi doğrudur.

2- Bu red kararının kesinleşmesinden sonra üç yıl bekleme zaruretiniz yoktur. Boşanmaya ilişkin yeni sebeplerle her zaman dava açmak mümkündür.

3- Dava tarihinden sonra gerçekleşen darp ve kusurlu hareketlerle ilgili yeni bir dava açılabilir. İlk davadan farklı vakıalara dayanacağınızdan derdestlik de söz konusu olmayacaktır.

4- Boşanma davalarında boşanma sebepleri TERDİTLİ olarak ileri sürülebilir. TMK 165 şartlarını inceleyiniz ve davanızı hem akıl hastalığı hem evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle açabilirsiniz diye düşünüyorum.

Saygılarımla,

Ortak hayat ; kişinin , bireysel olarak yaşayabileceği hayatına , gönüllü olarak ve sevgi ile aşk gerekçesiyle başkasını dahil etmesi ve bu duhûl halinin karşılıklı olmasıdır.Bu noktada kişi hayatına da açıklama getirmek gerekir ve bu açıdan hayat ; barınmak , maddi açıdan geçinmek , akli ve ruhsal tatminlik için fiili uğraşlarda bulunmak , geleceğe ilişkin kurulan hayaller için ve sahip olunan yetenek çerçevesinde planlanmış adımlar atmak , üremek unsurlarını içerir . Hayatın ortaklaştırılması ise mezkûr unsurlara ilişkin her iki kişinin ortak çaba içine girmesidir.Şayet bu unsurlar yok ise ; salt iki kişinin bir arada yaşaması ; Anayasa ve kanunlar ile yükümlenmiş olan ; Devlete ait ortak hayatı koruma ve geliştirme görevinde amaçlanan , Aile Hukukuna yönelik ortak hayat da yok demektir. Elbette yukarda saydığım unsurlar olmadan da meselâ öğrenci evlerindeki ortak hayatlar gerçekleştirilebilir ; ama öğrenci evi ortaklığı , Aile Hukukundaki ortaklık değildir . Bu açıdan bakıldığında , anlaşmazlık içine düşen ve ortak evden ayrılan bir arkadaşın , sonradan eve geri dönüşü , diğer arkadaşın affı olarak nitelendirilebilir ; ama özel hukuki ve kanuni düzenlemeler gerektirecek kadar , herbir ayrıntısı değerlendirme konusu yapılan evlilik kurumundaki ortak hayat kavramı ; basit bir , küsmek/barışmak üzerine kurgulanamaz.Elbetteki , mesleği ; hukuk düzeleyiciliği ya da icracılığı olmayan insanlar , ortak hayatı ; bir kadın ve erkeğin , aynı evde yaşaması olarak tanımlayabilirler ; çünkü diğer meslek guruplarının ; mezkûr tanımı yaptıktan sonra ; ayrıntıya girecekleri ve felsefik unsurlarını bularak , asıl tanımlamaları arayacakları kendi uğraşları vardır ve onlar , kendi uğraşları sırasında , uzmanlık alanları olmayan konularda ; toplumda genel-geçer kabullere tutunabilirler . Ancak hukukçu ; basit ve genel-geçer kabullerin arkasına sığınarak karar veremez.Bu durum ; hukukçunun , toplumsal tüm kabulleri reddetmesi anlamına gelmez . Buradaki faaliyet ; toplumsal kabullerin ; doğruluğu ya da yanlışlığını ispat etmektir.Ezcümle , Devletin , evlilik hayatına ilişkin yaptığı birçok düzenleme ile bu hayata dair ciddiyetini irade ettiği ortamda , hukukçuya düşen ; aynı ciddiyet ve ayrıntı ile ortak hayat kavramını incelemektir.Ve kanımca ; belirttiğim hususlar çerçevesinde kadının geri dönüşüne bakıldığında ; onun salt vicdan sahibi ve acıma hisleri yüksek bir birey olduğu için mi , yoksa ortak hayat unsurlarını gerçekleştirmek istediği için mi ; boşanma davasından sonra eve döndüğü irdelenmelidir.