KeŞkelerİnİz Var Mi?

Keşke demek beni her zaman mutsuz etmiştir ....sonuçta zamanı geriye alıp değiştiremiyoruz.....bu yüzden şu anda ki KEŞKEM: Keşke bu kadar çok keşke demeseydim.Keşke hayatı bu kadar çok ciddiye alıp da kendimi üzmeseydim. Zaman, önemsediğimiz veya önemsemediğimiz o kadar çok şeyleri alıp götürüyor ki götürdüklerinin yerini hiçbir şey tutmuyor.Dün sokakta görüp selamlaştıklarımızı ertesi gün toprağa verebiliyor,yarın diye ertelediklerinizi asla gerçekleştiremiyoruz.Öyle sarsılıyoruz ki zamanın karşımıza çıkardıklarına,toparlamamız yine zamana kalıyor. Hem de çoook uzun bir zamana... Keşkelerimizin çoğunun niye oluştuğunu düşündünüz mü hiç? Ben birkaç gündür bunu düşünüyorum, Zamanı ertelemek öyle acı bir hal alıyor ki, hani bazen tanıdık birini görür arkasına yetişmeye üşeniriz nede olsa başka zaman karşılaşırız, telafi ederim diye düşünürken o zaman hiç gelmeyebiliyor ya , o zaman hayatı, yapacaklarımızı ertelemekle ne kadar yanlış bir şey yaptığımızı görüyoruz, ancak bunu görmemiz bile zamanı geri getirmiyor. işte son zamanlarda böyle zamanlara daha sık rastlar oldum.(nedense başka örnek bulamadım)tanıdıklarımızı yolda görüp arkasından yetişmek için hiçbir çaba sarf etmeyip,başka bir gün görür telafi ederim diye,nede olsa önümüzde daha çok zaman var diyoruz.En azından ben öyle sanıyordum. Hiç de öyle olmuyor.Bir ve yetişmeye konuşmaya üşendiğimiz tanıdıklarımızın,arkadaşlarımızın ölüm haberini alıyoruz.Evet o an donup kalıyoruz üzülüyoruz kısa bir zaman sonra üzüntümüzün yerini pişmanlık alıyor ve o an keşke konuşsaydım,başka türlü davransaydım dediğimiz oluyor.Keşke arkasından seslenip de halini hatırını sorup,bir kaç cümle etseydim keşke ertelemeseydim,keşke arayıp sesini duysaydım dediğimiz oluyor…...Ve bu benim ilk keşkem değildi hayatta. ( bu örneği verdim diye üşendiğim için konuşamadığım arkadaşımın başına bir hal geldiğini düşünmüyorsunuz değil mi?Misal bu ya ) Eğer keşkeniz olmasın istemiyorsanız ertelemeyin bir tanıdığa selamı, ertelemeyin hayatı.... Amacım bu konuyu takıntı haline getirmek değil sadece keşkelerimizin aza inmesi. geçmiş geçmişte kalıyor ama ileriki dönemleri düşünerek yazıyorum keşkelerimiz olmasın diye.... Keşkesiz hayat doya doya yaşanmışlıkların çok olduğu bir hayattır. Ve genelde en hazin sözler..... KEŞKE diye başlar Keşkelerinizin.. olmadığı günler diliyorum.

Bu soruyu ciddiye almak istemiyorum.

Yazmaya bir başlarsam KEŞKE hiç yazmasaydım dersiniz..

Alıntı: Yazan Işıl YILDIZ Keşkeleriniz Var Mı?

Var. Anımsadığımız için.
Unutmaya çabalamanın en önemli nedeni, keşkelere bir gerekçe bırakmamaktır.

Olmaz Mi........!!!!!!!

Son bir kaç yıldır çok...)

Hayatımın büyük bir kısmında hiç, son zamanlarda ise bütün geçen zamana yayacak kadar çok .

Keşke demek biraz haksızlık olur hayata karşı.Onlar olmasa belki de hayatımızda birçok mutlu olacağımız an ya da onun gibi birşey olmayabilir.Onun için 'keşke'ye artık karşıyım.Nasıl 'iyiki de' diyebildiğimizde hoşnut oluyorsak 'keşke' içinde aynısını yapmalıyız.Tabi bence...

Keşke çocukken, karşıma çıkan köpeğin kovalamasından korkarak buruşturduğum uçurmayı, kendimden iki yaş küçük kardeşimin düzgün uçurması ile değiştirmeseydim.

içinde boğulacak kadar çokk..

Alıntı: Yazan Denizcan Sarıkaya Keşke demek biraz haksızlık olur hayata karşı.Onlar olmasa belki de hayatımızda birçok mutlu olacağımız an ya da onun gibi birşey olmayabilir.Onun için 'keşke'ye artık karşıyım.Nasıl 'iyiki de' diyebildiğimizde hoşnut oluyorsak 'keşke' içinde aynısını yapmalıyız.Tabi bence...

Hayat neden-sonuç ilişkisi çerçevesinde yürüyen bir süreçtir.Onun için keşke olmasaydı dediğimiz bir olay bu süreçte bir kopukluk yaratır.Bence de keşke demek bu yüzden anlamsızdır.

Ama ben yine de "keşke hiç sigaraya başlamamış olsaydım" diyorum.
Sigaranın sağlık sorunlarından başka hayatıma kattığı bir şey yok çünkü.

Alıntı: Yazan Özgür DİKTAŞ Hayat neden-sonuç ilişkisi çerçevesinde yürüyen bir süreçtir.Onun için keşke olmasaydı dediğimiz bir olay bu süreçte bir kopukluk yaratır.Bence de keşke demek bu yüzden anlamsızdır. Ama ben yine de "keşke hiç sigaraya başlamamış olsaydım" diyorum. Sigaranın sağlık sorunlarından başka hayatıma kattığı bir şey yok çünkü.

Keşke=pişmanlık mıdır hep?

Alıntı: Yazan irfan Keşke=pişmanlık mıdır hep?

Hep değil,bazen.
Benim sigara konusundaki keşkem pişmanlıktır tabi ki.

Geçmişe karşı pişman olmak, hiç bir zaman geleceğimizi görmemize engel olmamalı.

Önemli olan, şu anın şartlarını en iyi kullanmak..

Not:Çok bilmiş üye.

Keşke saçlarımı hiç siyaha boyamasaydım.Ya komik gelebilir ama tek keşkem bu benim.Kurtulamıyorum illetten.Ne yapayım...

Hayattaki tek keşke'niz saçınız olsun
En fazla kestirir kurtulursunuz olmadı açtırın rengini, bu çözümsüz bir şey değil ki...Topu topu bir kere daha kuaföre gideceksiniz

Bazen "keşke birkaç gün öncesine dönebilsek" deriz; bazen de bugünümüzden sıkılıp, birkaç gün sonrasına geçebilmek isteriz.

Keşke... sonrasını bilemiyorum ama en azından bir hafta öncesine

"Keşke!" böyle davranmasaydım dediğim davranışlarımdan dolayı ve ileride düşündüğümde; "keşke boşvermeseydim" dememek için bir hafta öncesine dönmek istedim, ama olmadı.
Şu an hiç "keşke'm" yok.
Artık...
"Sağlık olsun, hayat devam ediyor, ben elimden geleni yaptım diyorum"

Çocukken bir kedimiz vardı.

Herkes kara kedilerden nefret eder ve uğursuz sayarken bizim kara kedimiz evimizin bir ferdi gibiydi.

Bugüne kadar görmüş olduğum kedilerin en ağırbaşlısıydı da diyebilirim.
Mahalledeki kediler bir parça yiyecek için birbirlerini paralarlarken o kenarda durur öylece bakardı.Acıktığı zaman yemeğini (mivaylamak suretiyle) bizden isterdi.

Bir ad vermemiştik ona.Yaşamımızdaki gereksiz ayrıntılardan biriymişçesine adı "Kedi"ydi.

Bir gün hastalandı.Yemek yemez ,dizlerimizin dibine gelip çökmez oldu.Her yerinde küçük küçük yaralar çıktı.Babam onu iyileştirmek için elinden geleni yaptı.Bizler onu yanımıza yaklaştırmazken babam eczaneden aldığı ilaçları kattığı suyla onu yıkamak suretiyle tedavi etti.

İyileşti de.

Ama o günden sonra Kedi aile fertleri içerisinde sadece babamın yanına gider oldu.Yemeğini ondan istiyor,şefkate ihtiyacı olduğu zaman sadece onun dizine çöküyordu.

İki üç yıllık bir kırgınlık sürecinden sonra kedi bir gün ansızın kayboldu.

Aramadığımız yer kalmadı.Ve bir gün bahçenin kuytu bir köşesinde ölüsünü bulduk.
Bize haber vermeden ölmeye gitmişti.
Hatırladıkça keşke diyorum ,keşke o hastalandığı zaman ona o kadar uzak durmasaydık.Bize kırgın gittiğine eminim çünkü.

Basit,çoğumuzun "aman sen de" diyebileceği bir pişmanlık bu belki ama insan yanımız (o sırada çocuk da olsak)ağır basıyor.

Keşke bugün idari yargı sınavı olmasaydı

Bazen moralim bozuk olunca yahut işer rayından çıkınca keşke diyorum. Ama ilerleyen şüreçlerde hep iyi ki öyle yapmışım dimişimdir. Bazen bize pişmanlık veren küçük hatalarımız ilerde daha büyük hataları yapmamıza engel oluyor. Ben böyle düşünüyorum ama insanoğlu işte, ne olursa olsun yine de keşke demeden geçemiyoruz