Boşanma - Önceki evlilikten olan çocuğu kabul zorunluluğu

Selam Meslektaşlar;
Müvekkilin önceki eşinden olma 10 yaşında bir çocuğu var. Yeni eş ilk başta çocukla birlikte yaşama vaadiyle evliliği gerçekleştiriyor fakat evliliğin ilerisi aşamalarında bunu kabul etmeyerek 'ya ben ya çocuk denerek' evliliği çekilmez hale getiriyor. Çocuk sonra yakınlara bırakılıyor ve çocukla temas kurulmasına hiçbir şekilde izin verilmiyor. Müvekkil evi terkediyor ve kendisine eve dön çağrısında bulunuluyor. Bu ihtarı samimi bulmadığım için (hakkın kötüye kullanılması niteliğinde) şiddetli geçimsizliğe dayalı dava açmayı düşünüyorum. Bu olayda davalı olacak eşin çocuğu kabul etme zorunluluğu ne derece vardır? Evlilikten beklenen fayda olarak çocuğa bakılmasını yada katlanılmasını gösterirsek bu zorunluluk bu açıdan doğmuş bulunurmu? Sonucunda bu çocuk için nafaka talebinde bulunulabilirmi? Değerli görüşleriniz için şimdiden teşekkürler.

IV. Üvey çocuklar

Madde 338 - Eşler, ergin olmayan üvey çocuklarına da özen ve ilgi göstermekle yükümlüdürler.

Kendi çocuğu üzerinde velayeti kullanan eşe diğer eş uygun bir şekilde yardımcı olur; durum ve koşullar zorunlu kıldığı ölçüde çocuğun ihtiyaçları için onu temsil eder.

Alıntı: Bu olayda davalı olacak eşin çocuğu kabul etme zorunluluğu ne derece vardır?

T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi

Esas: 2004/3628
Karar: 2004/4542
Karar Tarihi: 08.04.2004

ÖZET : Türk Medeni Kanununun 338/1. maddesine göre "Eşler, ergin olmayan üvey çocuklarına da özen ve ilgi göstermekle yükümlüdürler." Tanık beyanlarına göre üvey çocuklarına özen ve ilgi göstermeyen davalı kadın boşanmaya neden olan hadiselerde tamamen kusurludur. Kusurlu eş yararına maddi tazminat ve yoksulluk nafakası verilmesi isabetsizdir.


(4721 S. K. m. 174/1, 175, 338/1)

Dava: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm tazminat ve nafaka yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre sair temyiz itirazları yersizdir.

2-Türk Medeni Kanununun 338/1. maddesine göre "Eşler, ergin olmayan üvey çocuklarına da özen ve ilgi göstermekle yükümlüdürler." Tanık beyanlarına göre üvey çocuklarına özen ve ilgi göstermeyen davalı kadın boşanmaya neden olan hadiselerde tamamen kusurludur. Kusurlu eş yararına maddi tazminat ( TMK. m. 174/1 ) ve yoksulluk nafakası ( TMK. 175 ) verilmesi doğru bulunmamıştır.

Sonuç: Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen sebeple maddi tazminat ve yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin 1. bentte yazılı nedenle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 08.04.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.


Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları

Saygılarımla,

Teşekkür ederim.