Hukukçu Olmanızın Anlamı Aileniz Tarafından Yeterince Algılanabiliyor Mu ?

Sevgili meslaktaşlarım bu konuyu açmamın sebebi etrafımızda bizlerle işleri olmayan, bir şekilde herhangi bir dava veyahut vekalet ilişkisi içinde olmadığınız fakat sizin kimliğinizi bilen işinizi bilen; aile üyeleriniz, akrabalarınız dostlarınız, tanıdıklarınız itibari ile soruyorum.
Çok yakın bir arkadaşım işletme mezunu olmakla birlikte birgün bana mağaza müdürünün (bir giyim mağazasının alışveriş merkezinde bulunan reyonunun müdürlüğü) ne kadar zor bir işi olduğunu müşteriler üstler satıcılar zabıtalar, pazarlama müdürü ve kotadan bahsetti. kendisine cevabım Avukatlık mesleğini böylemi algılıyorsun. Oldu cevaben şu yanıtı aldım :
Yok canım seninki daha forslu ama o zor iş.
buyurun...
tarihin neredeyse başladığı yerlerden buralara kadar gelişerek gelen ölümlere özgürlüklere, kararlara, adalete adaletsizliğe, yönetime, denetime, yaşama , alıma satıma, askerlere, ilaçlara tıbba ve daha sayamadığım binlerce meselenin çözümüne yardım eden yol gösteren adalet anlayışımız hukukçu olmanın getirdiği hakkaniyet mesleğin vakur ve şerefi bakınız nasılda algılanıyor.
Burada kastım işin zorluğu yada kolaylığı yapılıp yapılamazlığı değildir. kıyas sorunudur. sucuk üreten koskoca bir fabrikanın kasabı ile bir cerrah ne derece kıyas edilebilir ortak nokta et kesimimidir. İşte bnizim mesleğinmizde her kesim ile ortak noktada birleştirilmiştir. bu nokta para kazanmadır. insanlar bizlere nasıl olsa sizde para kazanoıyorsunuz demeye başlamışlardır. sadece belkide anlamadıkları kelimeler kullandığımız yahutta bir büromuz olduğu için daha forslu gözüyle bakmaktadırlar. Acaba hukukçular kendilerini nasıl anlatmalıdır. Nasıl kaleme almalı acaba daha ne yapmalıdır. yoksa bu insafsızlığa ayak uydurup anlamasanızda sizler için birşeyler yapmaya çalışıyoruz mu demeli sessizce...

Hepinize içten saygı ve sevgilerimle.

Mazur görün,
ben işletme mezunu arkadaşınızın mesleği nasıl gördüğünü anlayamadım. Yada sizin neyi eleştirdiğinizi.

Sayın Balku,

İşletme mezunu olan şahıs, Avukatlığın daha forslu, daha prestijli bir meslek olduğunu ancak Mağaza işletmeciliğinin ise Avukatlıktan daha zor bir meslek olduğunu söylemiş.

Sayın Altıncaba, bırakın kim ne düşünürse düşünsün, önemli olan bizim düşündüklerimizdir. toplumda Mesleğimizin itibar kaybettiği doğrudur ancak bu kayıp tüm meslek gruplarında mevcuttur. biz kayıplara bakarak hayıflanacağımıza daha iyiye nasıl gidebiliriz diye düşünmeli ve düşünceleri pratiğe aktarmalıyız. Halkın gözündeki Avukat imajını değiştirmek bizlerin elinde...Saygılarımla...

sevgili meslektaşlarım,
öncelikle bizler kendimize ilk aşamada hukukçu desek de, insanlar avukat diyorlar. onlar için hukukçu diye bir meslek erbabı yok. hakim ve savcı var iyi tarafta, güçlü tarafta. bir de yalancı avukat var, ticaret erbabı olan. toplumda genel olarak böyle bir bakış açısı var. bunu düzeltmek için bizim tabi ki mesleğimizi daha onurlu yapmamız gerekiyor. bir de hiç bir yerde insanlara kendimizi anlatma çabası içine girmememiz önemli bence. benim başıma bir kaç kez gelen bir şeyi anlatayım. bu tanıdıklarım kadar tanımadıklarımla da olmuştur. ne zaman bu camiadan olmayan birisiyle avukatlık konusu üstüne bir sohbet açılsa, "avukatların işi yalan söylemek, avukatlar yalancı, sen iyi yalan söylüyorsun demek vb..." birton deli saçması cümleyle karşılaştım. kan beynime sıçrasa da kendimi tutmayı başardım her seferinde. sonrasında bunlarla daha çok kez karşılaşacağımı anladım. kısa, öz, tartışmaya girmeyi engelleyecek ve insanları yönlendiren/düşündüren bir cevap bulmak gerekli diye düşündüm. şimdi böyle birşeyle karşılaştığımda gayet sakin ve usulca bir iki cümle kuruyorum: " Türkiye' de içinde başarısız insan olmayan meslek söyleyebilir misin? Türkiye' de herkes doğruyu söylediği için mi bu hale geldi bu memleket? Sen yalan söylemeyen insan gördün mü hiç? Avukat yalan alırsa yalan satar. kendi işi değil ya, senin söylediklerini söylüyor adam...." bunlardan bir iki tane söylediğiniz zaman insanlar tokat yemiş gibi oluyor ve ne demeye çalıştığınızı gayet net anlıyorlar. o eleştirel yüz ifadesinin, yalancı suçlamasının yerini, hafif bir suçluluk hissiyle karışık tebessüm alıyor. siz de kurtarılmış topraklara yeni bir karışı eklemenin gururunu ve hazzını yaşıyorsunuz.
diğer yandan, aslında avukatlık mesleğimiz hem küçük görülüyor, horlanıyor; hem de inanılmaz sayılıyor.
insanlar, sokak ortasında soru soruyorlar. "bunun yeri burası değil ya da bu danışmadır ve ücrete tabidir" dediğinizde dalga geçer gibi, "ne var yani altı üstü iki cümle edicen" gibi aptalca bir cevap veriyorlar.
avukatlık mesleğinin onurlu, güzel ve aslında toplumca da saygı duyulan bir meslek olduğunu kabul etmeyenlere de ben basit pratik cevaplarımdan birini daha veriyorum

" Hiç bir kızı isteyen avukata, o istediği kızın verilmediği görülmüş müdür?"
tabii ki hayır
işte bu yüzden, AVUKAT ünvanını taşıyacağım için birkaç ay sonra, kendimle gurur duyuyorum.

saygılar sunarım...

Sn.altınçaba'nın cerrah - sucuk üreticisi benzetmesini okuyunca aklıma ünlü kalp cerrahı Debakey'in arabasının tamircisiyle olan bir diyaloğu geldi.

DeBakey, arabasını tamirciye götürmüş, tamirci arabayı teslim ederken, aslında ikimizin işi de aynı, motor dediğin de arabanın kalbidir, ben de onu tamir ediyorum,demiş. DeBakey, gülmüş ve cevap vermiş : " Evet tek farkımız var : ben motor çalışırken tamir ediyorum."

Hiçbir meslek kolay değil, hele itinayla yapılmak isteniyorsa.

Saygılar.

Daha mesleğimin ilk yıllarını sürmeme rağmen bıkmış durumdayım " yalan söylemeye mecbursunuz bu zor olmuyor mu" sorularından. Nerden başlıycaksın?

Hak, hukuk, adalet kavramları insanların beyinlerde gerekli yerlere oturmamışken, hukuk bir ihtiyaç olarak algılanmazken, adaletin sağlanmasında önemli ayaklardan biri olan avukatın görevini ve önemini anlatsan ne olur?


Bugün bir muhasebecinin yaptığı işin karşılığında ücret alması, öğretmenin öğretim görevi karşılığında maaş alması, keza bir doktorun daha muayeneye geçmeden ilk öncelikle ücretini kestirmesi çok normalken, avukat tarafından böyle bir talepte bulunulması onların paragöz, uyanık, üçkağıtçı olarak nitelendirilmesine yol açıyor.

Toplumda böyle bir kültür, altyapı, birikim yokken aksini anlatmak, idrak ettirmek o kadar zor ki.

Sorun çok derinlerde özetle. Biz avukatlara düşen görev müvekkil ve işimizi yaparken muhatap olduğumuz tüm birimlerdeki insanlarla olan ilişkilerimizde mesleğin (hukukun) onuruna ve vakarına uygun tarzda hareketlerde bulunmak. Aksi takdirde saygı ve anlaşılmayı beklemek biraz anlamsız olacak,

Saygılarımla

ben şu avukatlar hep yalan konuşur veya yalan söylemeye mecburmusunuz lafına karşıyım...niye yalan söyleyelimki kimse şunu anlamak istemiyor. biz müvekkilin dediği ve ispat edebildiği ile bağlı değilmiyiz. müvekkil ben şunu yapmadım veya bu şöyle oldu derse, bu biz avukatlarınmı yalanı oluyor...bence asla...bunu kabul edemem ..ancak kesin olarak müvekkilimin yalan söylediğini biliyorsam ve o zaman yinede onu haklı çıkarmak için çaba sarfedersem o zaman yalan söyleyen avukat sıfatını kabul edebilirim...ama şimdiye kadar hep gördüğüm müvekkil bize biz mahkemede hakime söyleriz, eğer yalan varsa , söylenmedik durumlar çıkarsa , mahkemede hayretler içinde müvekkile bakarken soğukkanlılığımızı korumaya çalışan biz oluruz...burda kusur oranı ne olur aceba...
bence aile ve çevre insanlara bu izah edilirse , mevzu bizim değil müvekkilin mevzusu olduğu anlatılırsa mesleğe bu şekilde bakılması değişecektir kanısındayım....

Evet.. Sizlere katılıyorum. Ayrıca vatandaşın yanlış anladığı bir konu daha var: Biz insanların haklarını savunuyoruz, kendilerini değil. Yani bir şahıs suçlu olabilir; suçlu olsa dahi onun da savunulacak bazı hakları var, en azından yaşam hakkı var. Her iyiliğin içinde biraz kötülük olduğu gibi, her kötülüğün içinde de biraz iyilik vardır. Biz işte o kötünün içindeki iyiliği çıkarıyoruz. Vatandaş bunu yanlış anlıyor, sanılıyor ki avukat kendisini kayıtsız-koşulsuz savunacak... Bazı müstakbel meslektaşlar da bunu bazen böyle algıladıklarından her ortamda müvekkillerini savunma psikoljisi ile hareket edebiliyorlar. Hak ile şahıs kavramlarını karıştırmamak, hak savunucusu olduğumuzu bilmek ve bildirmek zorundayız.

ben hukuk fakultesınde ogrencıyım bunu kıme soylesem aa sen yalancı olacaksın yanı dıyor durumum ne kadar vahim dusunun artık.
nedır bızım onlardan cektıgımız

Ben de; "kendini bilmez" bir kişi tarafından sarfedilen "avukatsın; o zaman yalancısın; çantalı yalancılardan" gibi bir abuk lafa maaruz kalmıştım.Bu tip ön yargılı yaklaşımlarda bulunup; klişe lafları edenler; genellikle sığ tipler oluyor. Gereksiz yere savunma mekanizmasına geçip dil dökeceğinize "keşke siz de kazansaydınız hukuk gibi erdemli bir mesleği" deyip geçin... Hukuk; kazanılması,bitirilmesi,bitirdikten sonra meslek olarak idame ettirilmesi en zor mesleklerden biri... Bildiğim kadarıyla -istatiksel olarak- yaşam ömrü en kısa meslek erbablarından biri de hukukçular!...

Henüz fakültenin havasını
solumamama rağmen çevremden
ve ailemden oldukça güzel
tepkiler aldım.
Hukukçu olduğum zaman
inş aolursam ) nasıl
tepki alırım orasını bilmiyorum
tabi...

Biz devletin üç sac ayağından biriyiz. Başkaları ne der ne düşünür bilemem ama. Bizler adalet dağıtıyoruz. Çok prestijli ve zor bir meslek bizimkisi. Herkes bu işi yapamaz. Kaliteli olmak gerekir. Ekmek kazanmak zor şey. Herkesin kürkü kendine kıymetlidir. Ama bu işi yapmak yürek ister. Bir sürü insana dert anlatmak onların işlerini takip etmek zor şey. Avukatlığa kolay diyen birisi bir ay büromda çalışsın intihar eder. Bizi bizden başka kimse anlayamaz.

bende halen okumaktayım okurken gayet iyi tepkiler alıyoruz umarım mesleki hayata geçtigimizdede bu ilgi bu sevgi devam eder.

Babama göre dürüst olamanın zor olduğu bir iş seçtim, fakat başlamışken bunu da başarmalıyım.
Anneme göre, bu şekilde sürekli insanların sorunları ile haşır neşir olunacak bir iş, iş değil, hatalı bir hayat seçimi.
Akrabalarıma göre, her zaman onların haklılıklarını her an her yerde savunacak ve bundan hiçbir şekilde imtina edemeyecek bir kişi.

meraba!Bencede çok güzel bir konuya değinilmiş çünkü aile içinde yada bölümüm hukuk değince herkes oooo ne güzel bir bölüm diyor ama sonra avukat mı olcaksın yalancı oluyorlar , sahtekar oluyorlar diyorlar. Doğru böyleleri de var abma her meslekte bu durum söz konusu olsun ben 4. sınıf oldum, çok onurlu bir iş yapacağıma inanıyorum inşallah ileride hakim olucam tabiiiiii kazanırsam her şeyin, iyi yapılabilmesi de kötü yapılabilmesi de bizim elimizde.... Ne kadar hukukçular yalancı sahtekar oluyolar dense de bizim yerimizde olmak için can attıklarını biliyorum çoğu kişinin !inşallah YOLUMUZ AÇIK GERÇEKTEN DOĞRU YOLDAN ŞAŞMAYAN ADİL HAKİMLER AVUKATLAR OLURUZ.yolumuz açık olsun

kesinlikle ailem beni anlamıyor..
ben bu yıl öss-ye girsdim ve can-ı gönülden isteyerek hukuk fakültelerini sıraladım puanlar bir anda tavan yaptı ve bende isterdim daha iyi bir yer kazanmayı ama olmadı işte Akdeniz Hukuk'u kazandım.
yengem sonuçlar açıklandığından bu yana yüzüme bakmıyor, babam rahatsızlıgını hissetiriyor. en son bugün dayaanmadı ve keşke orda hukuk okuyacağına odtüde uyduruk bir bölüm okusaydın dedi
annmin yorumuysa (daha yumusak Allah'tan); kızım tamam kazandın gidecek okuyacaksın ama bari avukat olup yalancılık yapma
ben şaka yaptıklarını düşünmeye başladım artıık. farklı türlü düşününce kaldıramayacağım tepkiler bunlar çünkü.. kendimi çok kotu hissediyorum ya !

Bence kendinizi kötü hissetmenize hiç gerek yok Sn. Karatepe. ODTÜde uyduruk bir bölümde okumak bence sadece size hava atma imkanı ( ben ODTÜde okuyorum vs.) verir. Ama hukuk size gelecek sağlayacak birkaç bölümden biridir. Bu bir gerçek. Ayrıca önemli olan hangi okulda okuduğunuz değil, kendinizi ne kadar geliştirdiğiniz.
Aileniz de şimdi olmasa bile, ileride sizin mesleğinizle gurur duyacak, sizi takdir edecektir. Bundan emin olun.

bence de Meltem çok yanlış düşünüyorsun hukuk her zaman en önemli bir bölümdür odtüde kıytırık bir şey okuyuncxa ne olucaktı iş bulabileceğini mi sanıuyordun hukuk ve tıp evrensel bir bölüm nerde olursa olsun her şey sende bitiyor sen her zaman bulunduğun yerin en iyisi ol!!!!! ayrıca hiç de üzülme çok iyi bir bölüm havası da var yani odtü olucak die aileni hiç takma kafana çalışıre kazanırsın hakim olursun sen de

Sayın Karatepe,

Kardeşim de bu yıl hukuk fakültesini kazandı. İkimizin hayali de onun D.E.Ü.H.F. yi kazanmasıydı ve puanı itibariyle mümkün görünüyordu. Derken sonuçlar açıklandı ve Anadolu Ünv. H.F. ni kazandığını söyledi. İtiraf ediyorum, ilk tepkim, "Orada hukuk mu var?" şeklinde oldu.

Bu sorumun ne kadar yersiz , aynı zamanda hayal kırıklığının ne kadar anlamsız olduğunu da sonra keşfederek, durumu toparladık!

Okulunuzdan memnun olmadığınız takdirde, bir yılın sonunda puan ortalamanızı istenen düzeyde tutarak dilediğiniz üniversiteye yatay geçiş yapabilirsiniz. (Ki muhtemelen bir yılın sonunda yatay geçişi düşünmeyeceksiniz bile.)

Son olarak mezun olduğunuz okul, diplomanız dışında ileride hiç bir yerde yer almayacak, adı dahil okul sıraları, yalnızca "anı" olacak.

Sınavı kazanmanız nedeniyle, -şayet unutan var ise, onlar adına da bilvekale- , tebrikler!

Saygılarımla...

merhabalar tamda bu aralar en büyük derdimi biraz daha farklı acıdan gündeme getirmişiniz..hukuk deyince insanların gözünde karizma bir meslek oluşuyor yalnızca bunun yanında benim sorunumda şuki hukuk sadece oturup okumak degil aksine bir hukukcu olabildiğince sosyal ve aktif olmalı çünkü hukuk bir cok alanı kapsıyor ve bunları birebir yasayarak içinde olarak ögrenmek çok daha faydalı..(biri bunu benim aileme anlatsın)

Hukukçu olmak bir ayrıcalık. Öğrenci olmama rağmen bu ayrıcalığı yaşıyorum. mesela birisi hangi bölüm okuyorsun diye sorduğunda "hukuk" dediğmde " oooo süper" diye tepkiler alıyorum birde şu soru geliyor: ne olacaksın? diyorum ki " hakim, savcı veya avukat" aldığım cevaplar aşağı yukarı şu paydada birleşiyor: "hakim, savcı ol da işimizi görürsün ileride. avukat olup ne yapacaksın? yalancı mı olacaksın!! " sanki bunu diyen vatandaş çok dürüst öyle değil mi? adam vergi kaçırır, rüşvet verir bi de hiç çekinmeden avukata " yalancı " der. daha baştayken "hakim savcı ol da işimizi hallet" diyenler avukatların dürüst olmadığını söylüyorlar. ama yine de "hukukçu bi tanıdığımız olacak" sözünü duymak çok güzel.

Evet hukukçu olmak bi ayrıcalık bunu faküleye kayıt yaptırdığımdan beri yaşayarak görüyorum.İnsanların size karşı tutumlarının değişmesi,size daha fazla saygı göstermeleri gözle görülen değişikliklerden sadece ikisi.İnsanların gözünde tabir yanlış olmassa karizması olan bir meslek.Ama acı olan bir gerçek var ülkemizin genelinde avukat mesleğine pek olumlu bakılmıyor.Bir ortamda bana hangi bölümde okuyosun diye sorulmuştu,ben hukuk fakültesinde okuduğumu söyleyince "cehennemin en altında avukatlar,bir üstünde de sigortacılar yer alacak denilmişti"o gün konuşmalar arasında geçen bir espirıydi ama cidden insanların bu şekilde biliçsizce konuşmaları sadece gülünç geliyor bana.Belkide para kazanmak uğruna yalan söyleyerek mesleklerini icra eden avukatlar yüzünden toplum böyle bir kanaate vardı,tabir yerindeyse kuruların yanında yaşlarda yandı...
Hukuk öğreniminde okul etiketinin bence çokta fazla bir önemi yok çünkü kanunlar belli,dersler belli,kaynaklar belli...Hocalarımızın katkılarıda büyük ama her şey sonuçta öğrencinin kendisinde bitiyor,önemli olan tek bir sey var sadece çalışmak ve kendini geliştirmek...Benim puanım baya yüksek olmasına rağmen yaşadığım yere yakın bir yeri tercih ettim ve hiçte pişman değilim...

birinci sınıfa başlayalı bir ay olmuş eve bayram tatiline gitmişim.babam annenle boşanırsam nafaka vermeden kurtulabilir miyim dedi. ben de"hayır içinde bulunduğunuz aile standartını beraber kurdunuz ve senin kazandığın para da annemin de hakkı var"demiştim.bunun üzerine annem aferin oğlum konuş demesine karşılık,babamın seni okumaya boşuna göndermişim,tepkisiyle karşılaşmıştım
bunlar güzel bir anı olarak hafızamda yer edinmeye devam edecek ama babamın benim hakkında gerçekten öyle düşünmediğini de biliyorum.annem de zaten benimle gurur duyuyor,neyse ki ne annemden ne de babamdan yalancılık yapacaksın gibi bi tepkiyle karşılaştım.