Çocuk Hakları

Dünya Çocuk Hakları Günü Av. İzzet DOĞAN
BM tarafından 20 Kasım 1989 tarihinde Çocuk Hakları Sözleşmesinin kabul edilmesinden bu yana her 20 Kasım’da bütün dünyada kutlanan “Dünya Çocuk Hakları Günü” için tüm çocukları kutluyoruz.
Tüm çocuklar hem ailelerinin ve hem de toplumun geleceğidir, umududur. Dünyanın neresinde olursa olsun sosyal, ekonomik ve siyasal buhranlardan en çok mağdur olanlar, acı çekenler çocuklardır. Onlar kendilerini belki yeteri kadar ifade edemez, sorunlarını yeteri kadar dile getiremezler ve kendilerini yeteri kadar savunamazlar.
Halen hem dünyada ve hem de Türkiye`de çocukların içinde bulunduğu durum içimize sinecek kadar iyi değildir. Çünkü çocuklar öncelikle cinsel ve ekonomik yönden sömürülmekte ve istismar edilmektedirler. Kadına karşı insanlık suçu olan cinayet ve şiddet olaylarında olduğu gibi çocuklara yönelik cinsel suçlar davalarında son 10 yılda yüzde 700 oranında artış vardır. Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre, Türkiye’de 2014 yılında bin 377’si erkek,9 bin 718 kız çocuğu olmak üzere 11 bin 95 çocuk istismarının yaşanmış olup, gizli kalan olayların bu rakamların dışındadır. Küçük kız çocuklarıyla imam nikahı ile evlendirilen ya da evlenen ve bu yüzden hapiste olanlar için yapılacak düzenlemede, tüm partilerin ve sivil toplum kuruluşlarının görüşlerinin birlikte değerlendirilmesi ve önceki dönemlerde çıkarılan af niteliğinde bir düzenlemeden kaçınılması, kamu vicdanının rahatsız edilmemesi, toplumun huzur ve barışının gözetilmesi zorunludur. Bu ve benzeri düzenlemeler yeteri kadar değerlendirilmeden oldu bit tiye getirilmemeli, tecavüzcüye cesaret verici ve özendirici, kötü örnek oluşacak bir tavırdan uzak durulmalı, kamuoyunun duyarlığı unutulmamalıdır. Ayrıca “Çocuk Gelinler” kavramının sözlü ve yazılı basında kullanılması yanlıştır. Bu sözcüklerin yerine “erken yaşta evlenenler” veya çocuk yaşta evlenenler (evlendirilenler)” demek daha doğrudur.

Özellikle komşu ülkelerde acımasızca sürüp giden savaşların ortasında kalan çocuklar hayatlarından olmakta, sağlıklarını veya ailelerini kaybetmekte, erkek olanlar silahlandırılıp savaşa zorlanmakta, kendi ülke ve yuvalarından ayrılmakta, özellikle kız çocukları da cinsel ve ekonomik yönden sömürülmektedirler. Çocuklar toplumun en savunmasız ve güçsüz kesimidir; deneyimsizdir, bilgisi azdır. Bu nedenle korunmaya gereksinmeleri vardır.
Biz de özel bir “Çocuk Yasası” yoktur. Çocuklarla ilgili düzenlemeler Türk medeni Kanunu, Ceza kanunu, İş Kanunu vs gibi birden çok yasada dağınık şekilde yer almaktadır. Bu bakımdan çocuk haklarının özel bir yasada düzenlenmesinde yarar vardır.



Ülkemizde de çocuklara karşı inanılmayacak ve yüreğimizi acıtacak birçok olayların yaşandığını ve gittikçe artığını görmekteyiz. Çocuklara tecavüz edilmekte, sokağa atılmakta, dilendirilmekte, uygun olmayan işlerde çalıştırılmakta, eşlerin boşanmasında da alet gibi kullanılmaktadırlar.

Oysa Anayasamız ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşmeler; çocuğun korunması ve gelişiminin sağlanmasını öngörmektedir. Çocukları ilgilendiren önemli konularda onların olgunlukları derecesinde görüşlerini almak hem bizim Medeni Kanunumuzun ve hem de uluslararası sözleşmelerin bir gereğidir. Dolayısı ile çocukları dinleyelim onların görüşlerine baş vuralım, olurlarını alalım ve katılımcı olmalarının yollarını açalım. Bu durum onların kişiliklerinin gelişmesi içinde zorunludur.


--------------

Kadına karşı insanlık suçu olan cinayet ve şiddet olaylarında olduğu gibi çocuklara yönelik cinsel suçlar davalarında son 10 yılda yüzde 700 oranında artış vardır. Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre, Türkiye’de 2014 yılında bin 377’si erkek,9 bin 718 kız çocuğu olmak üzere 11 bin 95 çocuk istismarının yaşanmış olup, gizli kalan olayların bu rakamların dışındadır. Küçük kız çocuklarıyla imam nikahı ile evlendirilen ya da evlenen ve bu yüzden hapiste olanlar için yapılacak düzenlemede, tüm partilerin ve sivil toplum kuruluşlarının görüşlerinin birlikte değerlendirilmesi ve önceki dönemlerde çıkarılan af niteliğinde bir düzenlemeden kaçınılması, kamu vicdanının rahatsız edilmemesi, toplumun huzur ve barışının gözetilmesi zorunludur. Bu ve benzeri düzenlemeler yeteri kadar değerlendirilmeden oldu bit tiye getirilmemeli, tecavüzcüye cesaret verici ve özendirici, kötü örnek oluşacak bir tavırdan uzak durulmalı, kamuoyunun duyarlığı unutulmamalıdır. Ayrıca “Çocuk Gelinler” kavramının sözlü ve yazılı basında kullanılması yanlıştır. Bu sözcüklerin yerine “erken yaşta evlenenler” veya çocuk yaşta evlenenler (evlendirilenler)” demek daha doğrudur.